Podstawowa regulacja dotycząca miejsca świadczenia usług wynika z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535). Przepis ten stanowi, że co do zasady, za miejsce świadczenia uznaje się miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - za miejsce świadczenia usług uznaje się miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności. W przypadku braku w/w miejsc, za miejsce świadczenia uznaje się miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Z art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ustawy o VAT wynika szczególna zasada opodatkowania w przypadku świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym. Zgodnie z tą zasadą miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi te są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28.

Zgodnie z treścią art. 28 ust. 7 omawianej ustawy, w przypadku usług na ruchomym majątku, świadczonych dla nabywcy, który podał wykonującemu te usługi numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonywane, miejscem świadczenia usług jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną wywiezione z terytorium państwa członkowskiego, na którym te usługi zostały faktycznie wykonane. Stosownie do art. 28 ust. 8 ustawy w przypadku, gdy usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, przepis ust. 7 stosuje się, jeżeli towary po wykonaniu usług zostaną niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 30 dni od wykonania na nich usług , wywiezione poza terytorium kraju.

Z treści wniosku wynika, że towary po wykonaniu na nich usług pakowania, zleconych przez podatnika zarejestrowanego dla potrzeb VAT, opuszczą niezwłocznie terytorium Polski i zostaną dostarczone ( przez polskiego podatnika będącego właścicielem pakowanych towarów ) podatnikowi z Litwy. Oznacza to, że w przypadku Spółki znajdzie zastosowanie reguła wyrażona w treści art. 28 ust. 7.

Zatem biorąc powyższe regulacje, jeśli spełnione zostaną łącznie warunki określone w art. 28 ust. 7 i 8, a więc: Spółka jako usługodawca wykona usługi pakowania na terytorium Polski na rzecz podatnika VAT zarejestrowanego na Litwie,usługobiorca podał wykonującemu usługi pakowania numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego ( Polski ), na którym usługi są wykonywane, po wykonaniu usług pakowania, towary te zostaną wywiezione niezwłocznie nie później jednak niż w terminie 30 dni z terytorium Polski,

wówczas usługa wykonana przez Spółkę jest świadczona na terytorium innego państwa UE i zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy nie podlega opodatkowaniu VAT w Polsce. Podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku z tytułu wykonanej usługi pakowania będzie usługobiorca – podatnik z Litwy.