W związku z pismem Dyrektora Izby Skarbowej w Kielcach Nr PP2-005/185/2004 z dnia 09.11.2004 r., dotyczącym skorygowania odpowiedzi udzielonej na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zmianami), dla „S” S.A., Naczelnik Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego w Kielcach stosownie do postanowień art. 14b § 2 Ordynacji podatkowej, udziela sprostowania udzielonej Podatnikowi odpowiedzi.

Naczelnik Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego w Kielcach uzyskał od podatnika dodatkowe informacje, z których wynika, że przedmiotowe łyżki do koparek nie są instalowane lub montowane we Włoszech. Na łyżkach tych wykonywane są jedynie przez włoską firmę na rzecz „S” usługi w postaci wyposażenia ich w akcesoria hydrauliczne (zakupione przez usługodawcę) i ich malowania. Firma „S” także nie instaluje tych łyżek do produktu finalnego – koparek. A zatem instalacja i montaż nie jest częścią składową świadczenia na rzecz nabywcy towaru. Nie może mieć, więc w tym przypadku zastosowania art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określających w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2–8. Warunkiem wystąpienia wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów jest m. in., zgodnie z art. 13 ust. 2, sprzedaż towarów na rzecz podatnika podatku od wartości dodanej zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

W przedmiotowej sprawie, produkowane przez „S” łyżki do koparek są wywożone z Polski do Włoch, a ich nabywcą jest włoski podatnik podatku od wartości dodanej zidentyfikowany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych. Zatem w świetle powyższego, w/w sprzedaż łyżek do koparek przez „S” należy uznać za dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Warunki, które winny być spełnione, aby wewnątrzwspólnotową dostawę towarów opodatkować według stawki podatku VAT w wysokości 0% wymienione zostały w art. 42 ustawy.

Z kolei, w kwestii usług świadczonych przez włoskiego kontrahenta na rzecz Spółki „S”, tj. wyposażenia łyżek do koparek w akcesoria hydrauliczne i ich malowania – ma zastosowanie przepis art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d, zgodnie, z którym, miejscem świadczenia tych usług są Włochy. Nie ma tu zastosowania przepis art. 28 ust. 7 ustawy, gdyż pomimo faktu, że Spółka „S” podaje wykonawcy swój numer VAT UE, łyżki do koparek po wykonaniu na nich w/w usług nie zostają wywożone z Włoch. Gotowe łyżki do koparek są przekazywane przez włoskiego usługodawcę, w imieniu „SHL”, do włoskiej firmy (ostatecznego odbiorcy).

Zakup blachy przez włoskiego kontrahenta w imieniu „S” na terytorium Włoch stanowi dla Spółki „S” wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, które należy opodatkować podatkiem od towarów i usług w Polsce według obowiązujących w tym zakresie przepisów.

Do usługi cięcia blachy przez włoską firmę we Włoszech na rzecz Spółki „S” ma zastosowanie przepis art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d i art. 28 ust. 7 ustawy. Warunkiem opodatkowania w/w usług w Polsce, wskazanym w art. 28 ust. 7 jest wywiezienie pociętej blachy z Włoch do Polski.

W przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania warunek wskazany w przepisie art. 28 ust. 8 (niezwłoczny wywóz towarów po wykonaniu usługi, nie później niż w terminie 30 dni od ich wykonania), gdyż usługodawcą nie jest tu polski podatnik, ale włoska firma. Należy także wskazać, iż przepis art. 28b (F) VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. nie precyzuje terminu wywiezienia towarów stanowiących ruchomy majątek rzeczowy, na którym wykonano usługi. Przepis ten określa jedynie konieczność dostarczenia lub transportu towarów z państwa członkowskiego, w którym usługi zostały fizycznie wykonane. Zatem ewentualny termin wywozu towarów z Włoch do Polski podatnik winien ustalić w oparciu o przepisy podatkowe obowiązujące we Włoszech.