W odpowiedzi na wniosek z dnia 14.10.2004 r. o wydanie informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego, działając w trybie art. 14a. § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) informuje:

Jak wynika z przedmiotowego zapytania, Spółka importuje produkty lecznicze, które są przedmiotem sprzedaży na polskim rynku. Dla rozwijania i stymulowania sprzedaży swoich produktów Spółka podejmuje następujące działania:
1) działania reklamowe i promocyjne adresowane poprzez media i inne kanały promocyjne do szerokiego kręgu potencjalnych nabywców produktów Spółki;
2) działania reklamowe i promocyjne adresowane do środowiska lekarskiego dotyczące produktów Spółki wydawanych na podstawie recepty (w tym m. in. dystrybucja ulotek, imienny mailing, rozdawnictwo oznaczonych logo firmy/produktu gadżetów reklamowych itp.)
3) działania reklamowe i promocyjne prowadzone przez przedstawicieli handlowych zatrudnionych w Spółce polegające w szczególności na:-• reklamie i promocji produktów Spółki w czasie spotkań i wizyt składanych lekarzom i osobom zajmującym się dystrybucją produktów Spółki,-• reklamie produktów poprzez dostarczanie próbek produktów Spółki lekarzom,-• organizowaniu i sponsorowaniu spotkań dla lekarzy i osób zajmujących się dystrybucją produktów, w czasie których reklamowane są produkty Spółki,
4) sponsorowanie przez Spółkę konferencji, zjazdów i kongresów naukowych organizowanych dla lekarzy i osób zajmujących się dystrybucją leków.
W opinii Spółki wymienione powyżej czynności mieszczą się w pojęciu reklamy produktu leczniczego zdefiniowanym w art. 52 ust. 1 i 2 Prawa farmaceutycznego, zatem ponoszone koszty wymienionych powyżej działań w zakresie reklamy produktów leczniczych począwszy od dnia 1 października 2002 r. stanowią, zdaniem Podatnika, w pełnej wysokości koszty uzyskania przychodów Spółki dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Warunkiem uznania wydatku za koszt uzyskania przychodów jest istnienie między nim a osiągnięciem przychodu związku przyczynowo-skutkowego, czyli wykazanie, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 28 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25% przychodów, chyba że reklama prowadzona jest w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób. Natomiast wydatki związane z reklamą prowadzoną publicznie są kosztem uzyskania przychodów w pełnej wysokości.

W przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zdefiniowano pojęcia reklamy. Reklamę produktu leczniczego definiuje art. 52 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 53, poz. 533), zgodnie z którym reklamą produktu leczniczego jest działalność polegająca na informowaniu i zachęcaniu do stosowania produktu leczniczego mająca na celu zwiększenie liczby przepisywanych recept, dostarczania, sprzedaży lub konsumpcji produktów leczniczych. Działalność, o której mowa w ust. 1, obejmuje w szczególności:
1) reklamę produktu leczniczego kierowaną do publicznej wiadomości;
2) reklamę produktu leczniczego kierowaną do osób uprawnionych do wystawiania recept oraz osób prowadzących zaopatrzenie w te produkty;
3) odwiedzanie osób uprawnionych do wystawiania recept i osób prowadzących zaopatrzenie w produkty lecznicze przez przedstawicieli handlowych i medycznych;
4) dostarczanie próbek produktów leczniczych;
5) sponsorowanie spotkań promocyjnych dla osób upoważnionych do wystawiania recept i osób zaopatrujących w produkty lecznicze;
6) sponsorowanie konferencji, zjazdów i kongresów naukowych dla osób upoważnionych do wystawiania recept i osób zaopatrujących w produkty lecznicze.

Zgodnie z art. 52 ust. 4 ustawy Prawo farmaceutyczne reklamę, o której mowa w ust. 1, uznaje się za reklamę publiczną w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak nadmieniono powyżej, reklamą produktu leczniczego jest działalność polegająca na informowaniu i zachęcaniu do stosowania produktu leczniczego.

Koszty wymienionych w piśmie działań reklamowych mieszczą się w ramach określonych przepisem art. 52 ustawy Prawo farmaceutyczne jako reklama publiczna produktu leczniczego. Tym samym koszty tych działań stanowią w pełnej wysokości koszty uzyskania przychodów nie podlegające limitowaniu w sposób określony w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, ponoszone przez Spółkę, prawidłowo udokumentowane koszty wymienionych powyżej działań mogą stanowić koszty uzyskania przychodów Spółki od dnia 1 października 2002 r. na zasadach opisanych powyżej.

Natomiast odnośnie działań wymienionych w piśmie Spółki określonych jako rozdawnictwo oznaczonych logo firmy upominków reklamowych Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w świetle art. 14b § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) informuje:

Z przedstawionego w piśmie z dnia 14.10.2004 r. stanu faktycznego wynika, że Spółka importuje produkty lecznicze, które są przedmiotem sprzedaży na polskim rynku. Spółka dla rozwijania i stymulowania sprzedaży swoich produktów podejmuje szereg działań w tym szeroko rozumiane działania reklamowe i promocyjne adresowane do potencjalnych klientów, lekarzy i osób zajmujących się dystrybucją produktów leczniczych. W opinii Spółki wymienione szczegółowo w piśmie czynności mieszczą się w pojęciu reklamy produktu leczniczego jaki został zdefiniowany w art. 52 ust. 1 i 2 Prawa farmaceutycznego, zatem ponoszone koszty na takie działania stanowią w całości koszty uzyskania przychodów.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Warunkiem uznania wydatku za koszt uzyskania przychodów jest istnienie między nim a osiągnięciem przychodu związku przyczynowo-skutkowego, czyli wykazanie, że poniesienie wydatku ma wpływ ma powstanie lub zwiększenie przychodu. W świetle art. 16 ust. 1 pkt 28 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25% przychodów, chyba że reklama prowadzona jest w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób.

Przy czym należy podkreślić, że przepisy ustawy podatkowej nie zawierają definicji usług reklamowych.

Do działalności prowadzonej przez Spółkę w zakresie obrotu produktami leczniczymi mają zastosowanie przepisy szczególne, tj. ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne (Dz. U. Nr 53, poz. 533 ze zm.).

W art. 52 ust. 1 i 2 tej ustawy określona została definicja i katalog czynności stanowiących reklamę produktu leczniczego. Stosownie do art. 52 ust. 4 w/w ustawy czynności te uznane są za reklamę publiczną w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dla działalności reklamowej Prawo farmaceutyczne przewiduje również szereg ograniczeń, które zostały wymienione w art. 53-64. Wśród nich w art. 58 ust. 1 zawarto zakaz kierowania do osób uprawnionych do wystawiania recept oraz osób prowadzących obrót produktami leczniczymi reklamy produktu leczniczego polegającej na wręczaniu, oferowaniu i obiecywaniu korzyści materialnych, prezentów i różnych ułatwień, nagród, wycieczek oraz organizowaniu i finansowaniu spotkań promocyjnych produktów leczniczych, podczas których przejawy gościnności wykraczają poza główny cel tego spotkania. Jednak zgodnie z art. 58 ust. 3 powyższy zakaz nie dotyczy dawania przedmiotów o znikomej wartości materialnej opatrzonych znakiem reklamującym daną firmę lub produkt leczniczy.

W świetle powyższego działania wymienione w piśmie Spółki określone jako rozdawnictwo oznaczonych logo firmy (produktu leczniczego) upominków reklamowych może być uznane za reklamę produktu leczniczego i w związku z tym za koszt uzyskania przychodu, wyłącznie po spełnieniu warunków określonych w art. 58 ust. 3 ustawy Prawo farmaceutyczne.

Reasumując, wszystkie podejmowane przez Spółkę działania, wymienione w piśmie z dnia 14.10.2004 r., które mają na celu rozwój i stymulowanie sprzedaży produktów leczniczych stanowią reklamę publiczną, a wydatki ponoszone te działania mogą być zaliczone w pełnej wysokości do kosztów uzyskania przychodów, gdy reklama ta będzie prowadzona zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 52-64 ustawy Prawo farmaceutyczne.