Stan faktyczny :

Podatnik użytkuje w prowadzonej działalności gospodarczej samochód ciężarowy marki „Volkswagen” o ładowności 995 kg i liczbie miejsc 3. Samochód ten został wyprodukowany w 1979 r. i w związku z powyższym Podatnik nie ma możliwości uzyskania jego świadectwa homologacji.

W celu potwierdzenia ładowności samochodu określonej w dowodzie rejestracyjnym Podatnik podjął starania i uzyskał od importera, będącego jednocześnie przedstawicielem producenta w Polsce zaświadczenie, którego treść potwierdza wskazane w dowodzie rejestracyjnym parametry samochodu.

Ocena prawna stanu faktycznego :

Zgodnie z przepisem art. 86 ust.1 ustawy z dnia 11 mara 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona według wzoru:

DŁ = 357 kg + n x 68 kg

gdzie:

DŁ - oznacza dopuszczalną ładowność,

n - oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy

• kwotę podatku naliczonego stanowi 50 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 5.000 zł o czym stanowi zapis w ust. 3 art. 86 cyt. ustawy.

Zgodnie z treścią art. 86 ust 5 w/w ustawy dopuszczalna ładowność pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 3, określona jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie decyzji, o której mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 3.

Przypadki, kiedy podatnikom podatku od towarów i usług nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupów towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną wymienia przepis art. 88 ust. 1 pkt 1 – 5 cyt. ustawy o VAT. Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się między innymi do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5 - o czym stanowi art. 88 ust. 1 pkt 3 w/w ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 4 spełnienie warunku dopuszczalnej ładowności nie jest konieczne dla:

• pojazdów specjalnych (jeśli z wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z jego uzyskania wynika, że jest to pojazd specjalny),
• pojazdów samochodowych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli ze wskazanych wyżej dokumentów wynika takie przeznaczenie pojazdu.

Z przytoczonych wyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż w przypadku samochodów o ładowności wyższej niż określona w sposób określony w art. 86 ust. 3 w/w ustawy o VAT podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na zasadach ogólnych określonych w cyt. ustawie o podatku od towarów i usług.

Z przywołanych przepisów nie wynika natomiast, aby sam brak u podatnika odpisu świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, skutkował uznaniem jego pojazdu za samochód osobowy.

Obowiązek homologacji pojazdów oraz możliwość zwolnienia z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji wprowadzono dnia 1 stycznia 1984r. zgodnie z art. 55 ustawy z dnia 1 lutego 1983r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 6, poz. 35). Pierwsze świadectwa homologacji typu zostały wydane przez Ministra Komunikacji z datą 31 stycznia 1984r. Zarówno w okresie wcześniejszym jak i obecnie świadectwa te wydaje minister właściwy ds. transportu na podstawie wyników badań homologacyjnych. Świadectwa te są przechowywane w Ministerstwie Infrastruktury oraz przez podmiot (producenta, importera) dla którego zostało ono wydane. Od 1984r. producent lub importer nowych pojazdów obowiązany był dołączyć do sprzedawanych pojazdów wyciąg ze świadectwa homologacji, będący dla organu rejestrującego źródłem informacji o jego danych technicznych.

Natomiast przed rokiem 1984 obowiązywało w tym zakresie zaświadczenie z badania technicznego stwierdzające, że pojazd odpowiada warunkom technicznym lub wyciąg z zaświadczenia dopuszczalności typu, które było ówczesnym odpowiednikiem dzisiejszego świadectwa typu.

Z przedstawionego przez Zapytującego stanu faktycznego wynika, że użytkuje on samochód ciężarowy marki „Volkswagen” o ładowności 995 kg i liczbie miejsc – 3, który został wyprodukowany w 1979 r. a więc w okresie, kiedy nie było obowiązku homologacji pojazdów i świadectw homologacji na samochody nie wydawano.

Fakt, że użytkowany przez Podatnika samochód z 1979 r. posiada ładowność wyższą, niż określoną cyt. wzorem zamieszczonym w art. 86 ust. 3 ustawy o VAT dokumentuje on zapisem w dowodzie rejestracyjnym oraz zaświadczeniem wydanym przez importera, będącego jednocześnie przedstawicielem producenta w Polsce.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego i prawnego należy stwierdzić, że jeżeli Podatnik jest w stanie wykazać zaświadczeniem wydanym dla w/w samochodu z jego badania technicznego, stwierdzającego iż pojazd odpowiada warunkom technicznym lub że w wydanym na dany typ samochodu wyciągu z zaświadczenia dopuszczalności typu określono dopuszczalną ładowność wyższą niż obliczona wg wzoru zamieszczonego w cyt. przepisie art. 86 ust. 3 ustawy o VAT – to Podatnik również może korzystać z prawa obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony przy zakupie paliwa do jego napędu - na zasadach ogólnych określonych w cyt. ustawie o podatku od towarów i usług.