W dniu 29.09.2004 r. do tut. organu podatkowego wpłynęło pismo w sprawie wykorzystywania rachunku bankowego prywatnego do dokonywania operacji gospodarczych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 168 § 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) podanie powinno zawierać co najmniej treść żądania, wskazanie osoby, od której pochodzi, oraz jej adresu (miejsca zamieszkania lub pobytu, siedziby albo miejsca prowadzenia działalności), a także czynić zadość innym wymogom ustalonym w przepisach szczególnych, które należy przedstawić w złożonym piśmie. Złożone pismo nie zawierało wskazania, czy stanowi ono zapytanie w trybie art. 14a § 1 cyt. ustawy - Ordynacja podatkowa, jak również nie zawierało wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie. W związku z powyższym tut. organ podatkowy wezwał podatnika do usunięcia braków w piśmie wyznaczając ustawowy termin 7 dni. Postanowienie adresowane do ustanowionego przez pana w dniu 2.09.2004 r. pełnomocnika – P. mimo dwukrotnego awizowania przez pocztę nie zostało podjęte. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sanoku w dniu 28.10.2004 r. ponownie wezwał do usunięcia braków w piśmie, wyznaczając ustawowy termin 7 dni, zobowiązując ponadto do złożenia wyjaśnień czy udzielone w dniu 2.09.2004 r. pełnomocnictwo upoważnia do występowania przed tut. organem podatkowym w niniejszej sprawie, czy będzie pan występował osobiście. Postanowienie zostało odebrane w dniu 2.11.2004 r. przez pana żonę. W dniu 10.11.2004 r. w odpowiedzi na powyższe postanowienie do tut. organu podatkowego wpłynęło pismo, w którym informuje pan, iż pismo z dnia 29.09.2004 r. należy traktować jako zapytanie o stosowanie przepisów prawa podatkowego, jak również, że pełnomocnictwo nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie. Ponadto w piśmie tym wyjaśnia pan, że w chwili obecnej w ramach działalności gospodarczej wykorzystuje konto gospodarcze do przekazywania należności wynikających z realizowania płatności klientów indywidualnych na rzecz banków, a jednorazowa wartość transakcji nie przekracza 15.000 euro. W świetle tak przedstawionego stanu faktycznego, występuje pan o udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy może przekazywać należności wynikające z realizowania płatności klientów z konta prywatnego. Zdaniem pana prawidłowe jest postępowanie, polegające na przekazywaniu należności wynikających z realizowania płatności klientów z konta prywatnego. W uzasadnieniu swojego stanowiska powołuje się pan na przepis art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 2.07.2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807), zgodnie z którym dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku bankowego przedsiębiorcy w każdym przypadku, gdy:

1. stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz
2. jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15.000 euro przeliczonych na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym dokonano transakcji.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy iż złożone przez pana w dniu 29.09.2004 r. pismo w sprawie wykorzystywania rachunku bankowego prywatnego do dokonywania operacji gospodarczych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, uzupełnione pismem z dnia 9.11.2004 r., zawierającym przedstawienie stanu faktycznego, stanowi zapytanie o stosowanie przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, a nie przepisów prawa podatkowego. W myśl art. 14a § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego na pisemne zapytanie podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Przez pojecie „przepisy prawa podatkowego” rozumie się przepisy ustaw podatkowych oraz przepisy wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych – art. 3 pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sanoku nie jest zatem organem uprawnionym do udzielenia informacji na postawione przez pana zapytanie, gdyż nie stanowi ono zapytania o stosowanie przepisów prawa podatkowego.