Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, działając na podstawie art. 14b § 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2004 r., dokonuje zmiany interpretacji przepisów prawa podatkowego udzielonej przez Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie w piśmie z dnia 27.12.2004 r. (znak: IIUSII/443/163/2004):

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż podatniczka prowadzi handel detaliczny artykułami spożywczo-przemysłowymi. Podatniczka zwróciła się o wyjaśnienie czy istnieje obowiązek dokonywania korekty podatku naliczonego od utraconych w wyniku zdarzeń losowych (np. kradzieży, zniszczenia) towarów w sytuacji, gdy ich nabycie miało związek ze sprzedażą opodatkowaną.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) podatnikowi podatku od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Co do zasady kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 ww. ustawy).

Ustawa o podatku od towarów i usług przewiduje metodę bieżącego odliczenia podatku naliczonego. Podatnik jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego w rozliczeniu bieżącym, w związku z otrzymaniem faktury lub dokumentu celnego, bez konieczności oczekiwania na moment dokonania przez niego sprzedaży towarów lub świadczenia usług, dla których poczynił konieczne zakupy. Fakt późniejszego wystąpienia zdarzenia losowego, jakim jest kradzież lub zniszczenie towaru nie pozbawia podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem tego towaru. Dodać należy, że dla celów dowodowych fakt wystąpienia powyższego zdarzenia losowego winien być przez podatnika należycie udokumentowany. Konsekwencją powyższego jest brak obowiązku dokonywania korekty podatku naliczonego odliczonego przy nabyciu towarów handlowych, następnie skradzionych lub zniszczonych. Tym samym stanowisko wyrażone przez podatniczkę jest prawidłowe.

Powyższe stanowisko odzwierciedla orzecznictwo zarówno sądów polskich (wyrok NSA z 7.06.2004 r., sygn. akt FSK 87/04, LEX 122120), jak i Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (wyrok ETS z 29.02.1996 r., Nr C-110/94, LEX 83918, wyrok ETS z 15.01.1998 r., Nr C-37/95, LEX 84296, wyrok ETS z 8.06.2000 r., Nr C-400/98, LEX 82838). Dodatkowo należy zaznaczyć, iż podobne rozwiązanie zawarte jest w VI Dyrektywie w art. 20 ust. 1 pkt b, zgodnie z którym nie będzie się dokonywało korekty w przypadku odpowiednio udokumentowanego i potwierdzonego zniszczenia, zagubienia lub kradzieży. Jednakże państwa członkowskie mogą wymagać korekty w przypadku kradzieży. Ustawa o podatku od towarów i usług regulacji takiej jednak nie zawiera.