Na podstawie art.14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wągrowcu na pisemne zapytanie podatnika z dnia 29.12.2004r. uzupełnione dnia 24.01.2005r. udziela informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego i stwierdza co następuje:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że podatnik w 2002r. prowadził działalność gospodarczą w zakresie usług budowlanych. Za wykonane usługi zostały wystawione faktury VAT na kwotę 138.991,28 zł. dla spółki z. o. o.. W dniu 20 października 2004r. podatnik otrzymał pismo od Syndyka Masy Upadłości w/w spółki z. o. o. , z którego wynika, że spłata wierzytelności nie będzie zaspokojona z uwagi na brak wystarczających funduszy na zaspokojenie wierzycieli. Ponadto podatnik otrzymał postanowienie Sądu Rejonowego w Poznaniu Wydział XV Gospodarczy dla spraw Upadłościowych i Naprawczych z dnia 15 lipca 2004r. o uznaniu wierzytelności.Zdaniem podatnika, w zaistniałej sytuacji istnieje możliwość zaliczenia kwoty 138.991,28 zł. w koszty uzyskania przychodu i dokonania korekty zeznania za 2002r.

Stosownie do zapisu art. 23 ust. 1 pkt. 20 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym do osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 16, poz. 176 ze zm.), kosztem uzyskania przychodów są wierzytelności nieściągalne, w stosunku do których spełnione zostały jednocześnie dwa warunki:1. wierzytelności te uprzednio na podstawie art. 14 wyżej cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostały zarachowane jako przychody należne,2. nieściągalność tych wierzytelności została uprawdopodobniona.Sposoby uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności określa art. 23 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu za wierzytelności nieściągalne uważa się wierzytelności, których nieściągalność została udokumentowana:1. postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako odpowiadające stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego, albo2. postanowieniem sądu o:a) oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości obejmującej likwidację majątku, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania lubb) umorzeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, gdy zachodzi okoliczność, o której mowa w lit. a), lubc) ukończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, albo3. protokółem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od tej kwoty.

Zatem sam fakt uznania Pana wierzytelności przez Sąd Rejonowy w Poznaniu nie wypełnia przesłanek zawartych w art. 23 ust. 1 pkt 20 i art. 23 ust. 2 pkt 1, 2, 3 koniecznych do uznania wierzytelności za nieściągalne. W tej sytuacji brak podstaw do zaliczenia tej wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów. Zaliczenie tej wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów w Pana przypadku nie będzie możliwe nawet po ukończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku upadłego, ponieważ nieściągalność wierzytelności może zostać uznana za koszt uzyskania przychodu w momencie uprawdopodobnienia. Z przedstawionego przez Pana stanu faktycznego wynika, że w 2003r. prowadzona przez Pana działalność gospodarcza została zlikwidowana, w związku z powyższym nie ma możliwości zaliczenia w/w wierzytelności do kosztów uzyskania przychodu.

Informacji udzielono w oparciu o stan prawny obowiązujący na dzień wydania interpretacji.