Zgodnie z art. 19 ust. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) przy świadczeniu usług telekomunikacyjnych obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sprzedaży żetonów, kart telefonicznych lub innych jednostek uprawniających do korzystania z usług telekomunikacyjnych w systemie przedpłaconym, w przypadku gdy usługa jest realizowana przy użyciu odpowiednio żetonów, kart lub innych jednostek.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług ilekroć w ustawie mowa jest o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Wprawdzie w omawianej sytuacji obowiązek podatkowy dotyczy świadczenia usług, jednakże zdaniem tutejszego organu, pod pojęcim sprzedaży, o której mowa w art. 19 ust. 18 ustawy, rozumieć należy odpłatną dostawę towarów – żetony i karty telefoniczne są bowiem rzeczami ruchomymi, a więc zaliczają się do towarów w rozumieniu art. 2 ust. 6 ustawy. Z kolei zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług przez dostawę towarów rozumie się również wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej. Biorąc pod uwagę dwie wskazane wyżej definicje – chwilą sprzedaży żetonów i kart telefonicznych w rozumieniu art. 19 ust. 18 ustawy o podatku od towarów i usług jest moment wydania tych towarów komisantowi.

Reasumując, przy świadczeniu usług telekomunikacyjnych, jeżeli usługi realizowane są przy użyciu kart telefonicznych, których dystrybucję prowadzi odrębny podmiot (komisant) na podstawie umowy komisu zawartej ze świadczącym usługi telekomunikacyjnej (komitentem) – obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia usług telekomunikacyjnych powstaje z chwilą wydania przez komitenta kart telefonicznych komisantowi.