Dnia 20 września 2004 r. wpłynęło do tut. Urzędu Skarbowego zapytanie w trybie art. 14 a Ordynacji Podatkowej, złożone przez xxx S.A. , dotyczące następującej kwestii:

Czy koszty związane z prowadzeniem Oddziału w Polsce można uznać za koszty uzyskania przychodów Oddziału w Polsce i czy można określić te koszty w sposób procentowy w stosunku do całości kosztów ponoszonych przez zakład główny xxx za granicą, tj. Oddziałowi w Polsce byłaby przyporządkowana ta część kosztów poniesionych przez zakład główny, która odpowiadałaby procentowemu udziałowi wartości sprzedaży osiąganej przez Oddział w Polsce w stosunku do całkowitej wartości sprzedaży osiąganej przez xxx Sp. z o.o. jako całość.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 36 ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. prawo o działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 101, poz. 1178 ze zm.) oddział może prowadzić działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego.

Na podstawie dwustronnej umowy między Rzecząpospolitą Polską a Austrią z dnia 7 maja 1991 r. o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieganiu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu odpowiednikiem pojęcia oddział jest pojęcie zakład.

Zgodnie z art. 7 w/w umowy zyski przedsiębiorstwa, które prowadzi działalność poprzez zakład mogą być opodatkowane w państwie gdzie znajduje się zakład, jednak tylko w takiej wysokości, w jakiej zyski mogą być przypisane temu zakładowi.

Według art. 7 ust. 3 umowy przy ustalaniu zysków zakładu dopuszcza się potrącenie nakładów ponoszonych przez przedsiębiorstwo w związku z działalnością tego zakładu (łącznie z kosztami zarządzania i ogólnymi kosztami administracyjnymi), które podlegałyby potrąceniu, gdyby zakład był niezależną jednostką.

W związku z tym zakład główny xxx ponosi koszty związane z prowadzeniem Oddziału w Polsce i może do nich przyporządkować wszelkie koszty poniesione za granicą, a związane z działalnością Oddziału w Polsce.

Na podstawie przepisu szczególnego art. 9 ust 2 a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( Dz. U. Nr. 54, poz. 654 ze zm.) gdy ustalenie dochodu Oddziału nie jest możliwe na podstawie prowadzonej ewidencji rachunkowej zgodnie z ustawą o rachunkowości dochód określa się w drodze oszacowania z zastosowaniem wskaźnika dochodu w stosunku do przychodu w wysokości:
1)5% - z działalności w zakresie handlu hurtowego lub detalicznego
2)10% - z działalności budowlanej lub montażowej albo w zakresie usług transportowych,
3)60% - z działalności w zakresie pośrednictwa, jeżeli wynagrodzenie jest określone w formie prowizji,
4)80% - z działalności w zakresie usług adwokackich lub rzeczoznawstwa,
5)20% - z pozostałych źródeł przychodów.

W związku z powyższym zastosowanie wyliczania kosztów oddziału dla celów podatkowych na podstawie ,,klucza,, rozbijającego koszty nie jest możliwe, gdyż w/w przepis przewiduje inny sposób oszacowania dochodu do opodatkowania.