Stan faktyczny:

Podatnik wykonuje na terenie Polski na rzecz osoby zagranicznej naprawy serwisowe urządzeń oraz świadczy usługi akwizycji polegające na zawieraniu kontraktów na sprzedaż urządzeń firmy zagranicznej na terytorium Polski. Za wykonywane usługi podatnik wystawia faktury w terminie 7 dni od dnia wykonania usługi. Płatność za faktury firma zagraniczna reguluje na konto bankowe podatnika w kraju w walucie obcej.

Ocena prawna stanu faktycznego:

Stosownie do treści art. 14 ust.1 i 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich z dnia uzyskania przychodu ogłoszonych przez Narodowy Bank Polski. Jeżeli przychody wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich uzyskania i dniem faktycznego otrzymania występują różne kursy walut, przychody te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodów, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał uzyskujący przychód, oraz zastosowania kursu średniego ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski z dnia uzyskania przychodu.

W myśl art. 14 ust. 1f ustawy z dnia 26 lipca 1991r. jeżeli podatnik:

1. jest podatnikiem podatku od towarów i usług niekorzystającym ze zwolnienia od tego podatku oraz
2. prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, oraz
3. ewidencjonuje przychody w dacie wystawienia faktury, zgodnie z odrębnymi przepisami

– za datę powstania przychodu uważa się dzień wystawienia faktury a jeżeli faktura nie została wystawiona w terminie określonym w odrębnych przepisach, za datę powstania przychodu uważa się dzień, w którym faktura powinna być wystawiona; w przypadku gdy zdarzenia, o których mowa w ust. 1c, nastąpiły w grudniu danego roku podatkowego, a faktury dotyczące tych zdarzeń, zgodnie z odrębnymi przepisami, zostaną wystawione w roku następnym, za datę powstania przychodu uważa się ostatni dzień roku podatkowego, w którym miały miejsce te zdarzenia.

Ponadto na podstawie § 12 ust.3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. (Dz. U. Nr 152 poz. 1475 ze zm.) podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są: faktury VAT, faktury VAT RR ,faktury VAT KOMIS, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej "fakturami", odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach (zasady wystawiania faktur VAT regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002r. w sprawie wykonania niektórych przepisów o podatku od towarów i usług Dz. U. Nr 27 poz. 268).

Zgodnie z treścią § 12 ust. 4 rozporządzenia z dnia 22 marca 2002r. dowód księgowy powinien być sporządzony w języku polskim. Treść dowodu musi być pełna i zrozumiała; dopuszczalne jest stosowanie skrótów ogólnie przyjętych. Jeżeli w dowodzie podane jest wartościowe określenie operacji gospodarczej tylko w walucie obcej, podatnik posiadający ten dowód jest obowiązany przeliczyć walutę obcą na złote, po obowiązującym w dniu dokonania operacji kursie, zgodnie z zasadami określonymi w ustawie o podatku dochodowym. Wynik przeliczenia należy zamieścić w wolnych polach dowodu lub w załączniku do dowodu sporządzonego w walucie obcej.

W sytuacji, gdy dowód księgowy określa wartość operacji gospodarczej w walucie obcej, podatnik ma obowiązek przeliczenia waluty obcej na złote, stosując obowiązujący w tym dniu kurs średni NBP danej waluty.

Jednocześnie, jeśli pomiędzy dniem zarachowania a faktycznym otrzymaniem należności, tj. w tym przypadku wpływem środków na rachunek bankowy, występują różne kursy walut należy wyliczyć faktyczną wielkość tego przychodu – stosując zgodnie z treścią art. 14 ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991r ( zdanie drugie) kurs kupna walut z tego dnia ustalony przez bank za pośrednictwem którego otrzymano te środki. Powstałe różnice między przychodem zarachowanym (wg kursu NBP) a przychodem faktycznym otrzymanym, należy wykazać w księdze podatkowej jako różnice kursowe zmniejszające ( w przypadku niższego kursu waluty) lub zwiększające przychód.