Przepis art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54 poz. 535) o podatku od towarów i usług (dalej ustawa) wprowadza generalną zasadę, według której miejscem świadczenia usług transportowych jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości. Oznacza to, iż dla określenia miejsca opodatkowania w przypadku transportu międzynarodowego należy podzielić cały dystans na poszczególne odcinki – odcinek krajowy oraz odcinek znajdujący się poza terytorium kraju.

Usługi transportu międzynarodowego uregulowane zostały w art. 83 ust. 1 pkt 23 i ust. 3 pkt 1 – 3 ustawy. Na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 23 objęto je stawką podatku w wysokości 0 %. Stosownie do treści powyższych unormowań zasadna jest teza, iż usługi transportu międzynarodowego w części, która wykonywana jest w całości na terytorium kraju, będą objęte stawką 0 %, a pozostała część – transport poza granicami kraju – nie będzie podlegał opodatkowaniu na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem, że mogłaby tego dokonać, gdyby transport wykonywany był na terytorium kraju oraz gdy posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami. Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przepisem art. 83 ust. 5 uzależnił uznanie usługi za transport międzynarodowy, a tym samym zastosowanie wspomnianej stawki podatku od posiadania dowodu świadczenia powyższych usług. W przeciwnym wypadku brak jest podstaw do opodatkowania odcinka krajowego stawką 0 %.

Z przedłożonego przez Spółkę pisma wynika, iż Spółka świadczy usługi transportu w relacji Polska – państwo trzecie (niebędące państwem członkowskim UE) oraz państwo trzecie – Polska. Zgodnie z art. 83 ust. 3 pkt 1a oraz 1b opisaną wyżej usługę uznać należy za usługę transportu międzynarodowego, a zatem zastosowanie znajdą przedstawione powyżej przepisy. W przedmiotowej sprawie oznacza to, iż Spółka rozliczając usługę transportową powinna wydzielić odcinek krajowy, względem którego zastosuje stawkę 0 % oraz odcinek od granicy kraju do miejsca poza terytorium Wspólnoty, który nie będzie podlegał opodatkowaniu na gruncie ustawy. W świetle powyższego niewłaściwe – sprzeczne z zasadą z art. 27 ust. 2 pkt 2 jest opodatkowanie stawką 0 % transportu na całej trasie.