Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ww. ustawy przez towary rozumie się wszelkie rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu VAT, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Z powyższego wynika, iż zakres przedmiotowy ustawy o VAT obejmuje również odpłatną dostawę gruntów.

W art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT wymieniono jako jedno ze zwolnień od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczonych pod zabudowę. Oznacza to, iż zwolnieniu podlega dostawa gruntów rolnych lub leśnych, nieprzeznaczonych w planach pod zabudowę. Natomiast opodatkowaniu podlegają dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich jedynie te, których przedmiotem są tereny budowlane bądź przeznaczone pod zabudowę.

Wskazać należy, iż na gruncie przepisów podatkowych brak jest definicji pojęcia gruntu budowlanego bądź przeznaczonego pod zabudowę. Stąd też należy posłużyć się wykładnią gramatyczną, posługując się posiłkowo definicjami z innych gałęzi prawa. Kwalifikacja gruntów nie leży w kompetencji organów podatkowych, lecz właściciela gruntów, dlatego też istotne jest jakim celom, przedsięwzięciom będzie służyć nabywany grunt, jak również fakt, iż transakcja ta odbywa się pomiędzy dwoma podmiotami gospodarczymi w ramach prowadzonych działalności. W przypadku gdy miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego utracił swoją moc, należy wziąć pod uwagę także dane z ewidencji gruntów, przesądzającą o przeznaczeniu nieruchomości przy jej dostawie.

Reasumując, o tym czy dany grunt będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT, czy też będzie zwolniony z tego podatku decyduje przeznaczenie gruntu, a niezbędne informacje można uzyskać przy braku planu zagospodarowania przestrzennego, z ewidencji gruntów. Jednakże należy pamiętać, iż przedmiotowy grunt w wypisie i w wyrysie ewidencyjnym został sklasyfikowany jako teren przemysłowy, wobec czego przedmiotowy grunt w kontekście zapytania podatnika jest gruntem przeznaczonym pod zabudowę, dlatego też nie spełnia wymogów zawartych w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, czyli jego sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu stawką podstawową 22% zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy VAT, a stanowisko podatnika w tym zakresie jest nieprawidłowe.

Natomiast odnośnie zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu zostało ono uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 27.04.2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97 poz. 970 ze zm.) :

- § 5 ust. 7 stanowi, iż obniżoną stawkę do wysokości 7% podatku stosuje się również do zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części opodatkowane są 7 % stawką,

- § 8 ust. 1 pkt 12 stanowi, iż zwalnia się od podatku zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo ich części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką w wysokości 0%.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz stan faktyczny przedstawiony we wniosku brak jest podstaw by uznać stanowisko podatnika za prawidłowe tzn. iż zbycie prawa użytkowania wieczystego niezabudowanych działek gruntu oznaczonych jako tereny przemysłowe, niezabudowane tereny zurbanizowane, inne tereny zabudowane, drogi, podlega zwolnieniu z podatku VAT, gdyż przedmiotowe grunty nie wyczerpują przesłanek określonych ww. rozporządzeniu wykonawczym do ustawy o VAT. Dlatego też do opodatkowania tego zbycia należy zastosować stawkę podstawową tj. 22% określoną w art. 41 ust. 1 ustawy VAT.