P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Płocku działając na podstawie art. 14a § 1-4 w związku z art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. Nr 8, poz. 60 z 2005 r.) postanawia wydać pisemną interpretację, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego Spółce z o.o. X, oceniając stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 19.01.2005 r. (data wpływu: 21.01.2005 r.) uzupełnionym pismem z dnia 09.02.2005 r. (data wpływu: 14.02.2005 r.) o udzielenie interpretacji jako prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

1. Przedmiot interpretacji. Czy kaucja za opakowania zwrotne nie zwrócone w ustawowym terminie, zgodnie z § 22 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004 r., jest wartością brutto zawierającą już w sobie kwotę podatku VAT?

2. Stanowisko Wnioskodawcy. Jako własne stanowisko Podatnik przedstawił pogląd, iż wg spółki kaucja jest wartością brutto.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy. Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące normy prawa podatkowego: � art. 29 ust.1 i ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.); � § 22 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie m.in. zasad wystawiania faktur (Dz. U. Nr 97, poz. 971). Zastosowanie powołanych norm skutkuje dokonaniem powyższej oceny prawnej stanowiska Podatnika, uzasadnionej w sposób następujący.

Zgodnie z § 22 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, jeżeli podatnik sprzedał towar w opakowaniu zwrotnym, pobierając lub określając w umowie za to opakowanie kaucję, wartości opakowania nie uwzględnia się w treści faktury dokumentującej sprzedaż. Jednocześnie w myśl § 22 ust. 2 ww. rozporządzenia, gdy opakowania zwrotne nie zostaną zwrócone przez odbiorcę, sprzedawca obowiązany jest wystawić fakturę dokumentującą kwotę należności z tytułu niezwrócenia opakowań zwrotnych. Fakturę tę wystawia się nie później niż 7 dnia po dniu, w którym umowa przewidywała zwrot opakowań zwrotnych. Jeżeli w umowie nie określono daty zwrotu opakowań, fakturę wystawia się nie później niż 60 dnia od dnia wydania opakowań.

Wobec powyższego uznać należy, iż w przypadku, gdy sprzedawca nie pobrał za opakowania zwrotne kaucji ani nie określił tej kaucji w umowie z odbiorcą - wówczas wartość opakowania zwrotnego należy uwzględnić w cenie towaru i razem z towarem opodatkować oraz wykazać na fakturze jako jedną pozycję. Natomiast, gdy sprzedawca pobrał kaucję, a opakowania zwrotne nie zostały zwrócone przez odbiorcę, wówczas podstawą opodatkowania będzie pobrana kaucja, stosownie do brzmienia art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług.

Artykuł ten stanowi, iż podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Art. 29 ust. 2 tej ustawy stanowi, iż w przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze.

Zatem stanowisko przedstawione przez Podatnika, iż kaucja za opakowania zwrotne nie zwrócone w ustawowym terminie jest wartością brutto, należy uznać za prawidłowe. Stąd postanowiono, jak w sentencji.

Interpretacja niniejsza dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).