Spółka z o.o. wystąpiła o pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie momentu i sposobu rozliczania kosztów uzyskania przychodów. W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka świadczy usługi w zakresie rozprowadzania wody, odbioru i oczyszczania ścieków. Za datę powstania przychodów uważa się termin płatności wynikający z faktury (art. 12 ust. 3d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Zgodnie z tym przepisem Spółka dokonuje podziału przychodów. Dylemat dotyczy podziału kosztów, ponieważ ustawa nie przewiduje żadnych przepisów określających zasady takiego podziału.

Zdaniem Spółki koszty można podzielić proporcjonalnie w następujący sposób: ustalić stosunek procentowy przychodu przechodzącego na następny miesiąc i takim samym procentem dokonać podziału kosztów.W związku z powyższym Spółka pyta czy przedstawiony sposób podziału kosztów jest prawidłowy.

Na podstawie przedstawionego stanu faktycznego, Naczelnik Drugiego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Kaliszu stwierdził, iż stanowisko Spółki w przedmiotowym wniosku jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 3d pkt 3 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.) w przypadku rozliczeń z tytułu usług rozprowadzania wody, gospodarki ściekami oraz wywozu i unieszkodliwiania odpadów, za datę powstania przychodu należnego uważa się wynikający z faktury termin płatności, a jeżeli termin nie jest określony ostatni dzień miesiąca, w którym wystawiono fakturę.

Z kolei w myśl art. 15 ust. 1 w/w ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 15 ust. 1 tej ustawy.

Natomiast art. 15 ust. 4 w/w ustawy stanowi, iż koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów danego roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Dla określenia kosztów podstawowe znaczenie mają przepisy art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, które określają istotę kosztów generalnie jako wydatków poniesionych w celu osiągnięcia przychodów z wyłączeniem wydatków wskazanych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Tak określone koszty podatkowe powinny być następnie przyporządkowane do odpowiedniego roku podatkowego zgodnie z postanowieniami art. 15 ust. 4 w/w ustawy. Przyjmuje on zasadę, iż koszty podatkowe są rozliczane w roku podatkowym, w którym został uzyskany przychód związany z tymi kosztami. Przepis powyższy wskazuje na obowiązek rozliczenia kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym, którego koszty dotyczą i nie rozstrzyga problemu zaliczania kosztów uzyskania przychodów do poszczególnych miesięcy roku podatkowego. Nie reguluje on również kwestii rozliczania kosztów w poszczególnych okresach roku podatkowego, tj. przyporządkowania kosztów do poszczególnych miesięcy roku podatkowego w przypadkach, kiedy dany koszt dotyczy przychodów uzyskanych w kilku miesiącach danego roku podatkowego.

Kierując się jednak ugruntowaną w praktyce zasadą współmierności kosztów i przychodów (tj. tzw. zasadą memoriału) przyjąć należy, że dla celów podatkowych wydatki, które można w sposób bezpośredni przypisać do konkretnego przychodu a więc takie, które pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym z przychodami tego samego okresu sprawozdawczego, podlegać będą zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w dacie osiągnięcia przychodu. Z kolei co do zasady stałe koszty funkcjonowania - jako niepozostające w bezpośrednim związku z przychodami – powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów miesiąca, którego dotyczą, bądź w którym je poniesiono.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego w dacie dokonania interpretacji.