POSTANOWIENIE Działając na podstawie art. 216 § 1 w związku z art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( tekst jednolity Dz. U. z 2005r. Nr 8 , poz. 60 ) , Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdza, iż stanowisko Podatnika przedstawione w piśmie z dnia 17 marca 2005r. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE Pismem z dnia 17 marca 2005 r. Podatnik zwrócił się do tut. organu podatkowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w Jego indywidualnej sprawie, w której na dzień złożenia wniosku nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Podatnik przedstawił następujący stan faktyczny: Podatnik świadczy usługi turystyczne nabywając przedmiotowe usługi od innych kontrahentów dla bezpośredniej korzyści turysty , część świadczeń w ramach tych usług podatnik wykonuje we własnym zakresie tj. przewóz osób własnym taborem autokarowym. Wątpliwości Podatnika związane są z udokumentowaniem przedmiotowych usług i określenia właściwej stawki podatku od towarów i usług. Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego, oraz obowiązującego stanu prawnego Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, iż:

Zasady szczególnych procedur opodatkowania podatkiem VAT przy świadczeniu usług turystycznych określone zostały w ramach art. 119 ust. 1 – 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami).Istotą szczególnych procedur , zgodnie z ust. 1 art. 119 ustawy, jest przyjęcie, że podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z ust. 2 art. 119 przez marżę rozumie się różnicę między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. Opodatkowanie marży przy świadczeniu usług turystycznych, na zasadach określonych w art. 119 ustawy, bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, może stosować podatnik (ust. 3 art. 119), który:
1)ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju,
2)działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek,
3)przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty,
4) prowadzi ewidencję, z której wynikają kwoty wydatkowane na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, oraz posiada dokumenty, z których wynikają te kwoty.

Wymienione przesłanki muszą być spełnione łącznie. Szczególny tryb opodatkowania marży przy świadczeniu usług turystycznych może być stosowany przez podatnika (biuro podróży) pod warunkiem, że przy wykorzystywaniu swojej usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, np. usługi transportowe, zakwaterowanie, wyżywienie czy przewodnika, które w całości składają się na usługę turystyczną świadczoną przez biuro podróży. Jeżeli przy świadczeniu tych usług podatnik wykorzystuje swój własny majątek (hotel, autokar itp.), czyli wykorzystuje „usługi własne”, to wówczas musi odrębnie ustalać podstawę opodatkowania dla usług własnych (opodatkowanie na zasadach ogólnych – art. 29 ustawy) oraz w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośrednie korzyści turysty (art. 119 ustawy). Od 1 maja 2004 roku organizowanie imprez i świadczenie usług turystycznych w kraju opodatkowane jest stawką 22 %. Usługi turystyczne świadczone na terytorium Wspólnoty, tak jak w kraju, są objęte szczególną procedurą opodatkowania. Osiągnięta w tej części marża została opodatkowana stawką 22 %.Natomiast, gdy usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści nabywcy są świadczone zarówno na terytorium Wspólnoty, jak i poza nim, to usługi turystyki podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0 % tylko w tej części, która dotyczy usług świadczonych poza terytorium Wspólnoty. Dla obydwu części tej usługi (na terytorium Wspólnoty oraz poza nią) podatnik musi ustalić odrębnie podstawę opodatkowania. Stawkę 0 % stosuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika dokumentów stwierdzających świadczenie tych usług – w całości lub w części – poza terytorium Wspólnoty.

Na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, usługi transportu osób realizowanego środkami transportu drogowego na terenie kraju podlegają opodatkowaniu według stawki 7 % jako usługi wymienione w załączniku Nr 3 poz. 144 - usługi pasażerskiego transportu lądowego pozostałe (PKWiU 60.23).W odniesieniu do usług transportu osób realizowanych środkami transportu drogowego na terenie Wspólnoty określenie miejsca opodatkowania tych usług odbywa się przy uwzględnieniu zasady wynikającej z art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy, zgodnie z którą w przypadku świadczenia usług pomiędzy krajami Unii Europejskiej – miejscem świadczenia usług (opodatkowania) jest miejsce, gdzie odbywa się transport - z uwzględnieniem pokonanych odległości. Zasada ta oznacza, że przewoźnik wykonujący usługę transportu osób obowiązany jest opodatkować wykonaną usługę w każdym z krajów Wspólnoty, przez który przejeżdża, z uwzględnieniem pokonanych w tych krajach odległości (kilometrów) oraz obowiązujących stawek podatkowych. Opodatkowaniu podatkiem VAT przy zastosowaniu stawki podatkowej w wysokości 7 % podlega ta część usługi, która przebiega na odcinku krajowym. W części, w jakiej usługa ta jest realizowana poza granicami Polski – nie podlega regulacjom przewidzianym w ustawie o VAT, stąd też w tej części osiągnięty obrót nie powinien być wykazywany w deklaracji podatkowej VAT-7. W większości przypadków kraje członkowskie określają w sposób odrębny warunki, sposób obliczania i poboru podatku z tytułu świadczenia usług międzynarodowych przewozów drogowych, w tym polegającego na okazjonalnym przewozie osób autobusami zarejestrowanymi poza ich terytoriami, w przypadku gdy usługi te realizowane są przez podatników mających siedzibę poza terytorium danego kraju. Często zasada stosowana przez kraje członkowskie w tym zakresie polega na tym, iż podatek ten pobierany jest przez służby celne bezpośrednio przy wjeździe na terytorium innego państwa Wspólnoty.

Do opodatkowania usług międzynarodowego drogowego transportu osób realizowanego poza terytorium Wspólnoty, podobnie jak w przypadku takich usług wykonywanych na terenie państw członkowskich stosuje się zasadę wyrażoną w cytowanym art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy. Zatem stanowisko podatnika zasługuje na aprobatę w części dotyczącej świadczenia usług transportu osób na terenie kraju oraz państw Wspólnoty . Oznacza to, że usługi międzynarodowego transportu osób podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT wg stawki 7 % w tej części w jakiej transport jest wykonywany na terytorium kraju. Natomiast ta część, która zostanie wykonana poza terytorium kraju nie będzie podlegała opodatkowaniu. Wykonanie usług na odcinkach poza Polską będzie podlegało regulacjom podatkowym państw, przez które transport będzie przebiegał. Zatem zastosowanie stawki 0% przy wykonywaniu usług transportu osób poza krajami Wspólnoty jest sprzeczne z obowiązującymi przepisami cyt. wyżej.

Jednocześnie Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, iż przedmiotowa informacja o zakresie stosowania prawa podatkowego ma zastosowanie wyłącznie w przedstawionym stanie faktycznym i w stanie prawnym obowiązującym na dzień zaistnienia omawianego zdarzenia.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje również , iż interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika , płatnika lub inkasenta , wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 236 § 1 i art. 236 § 2 pkt 1 oraz art. 239 w związku z art. 223 § 1 powołanej ustawy Ordynacja podatkowa, na niniejsze postanowienie służy zażalenie, które wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu, za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia otrzymania niniejszego postanowienia.

Zażalenie podlega opłacie skarbowej. Zgodnie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 86, poz. 960 ze zmianami) opłacie tej podlegają podania i załączniki do podań składane w sprawach indywidualnych z zakresu administracji publicznej. Szczegółowy wykaz przedmiotów opłaty skarbowej zawiera załącznik do ww. ustawy. Zgodnie z pozycją 1, części I, powołanego załącznika do ustawy o opłacie skarbowej z dnia 9 września 2000r. opłata skarbowa od podania wynosi 5zł natomiast zgodnie z poz. 2 opłata skarbowa od załącznika do podania wynosi 50gr.