W dniu 06.01.2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Chorzowie wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Pismem z dnia 25.01.2005 r. organ podatkowy wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Braki formalne zostały uzupełnione w dniu 01.02.2005 r.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

W złożonym wniosku Pan "X" oświadczył, iż jest właścicielem firmy zajmującej się pośrednictwem handlowym w zakresie sprzedaży surowców chemicznych. W grudniu 2004 r. podpisał jako polski podatnik umowę na świadczenie usług polegających na pozyskiwaniu kontrahentów na terytorium Polski z firmą mającą siedzibę poza terytorium Wspólnoty, tj. USA. Za wykonanie ww. czynności podatnik będzie otrzymywał prowizje od zrealizowanych kontraktów sprzedaży surowców chemicznych. Podatnik oświadczył, że nie posiada żadnej dokumentacji związanej z importowanym towarem.

Zdaniem wnioskodawcy, miejscem opodatkowania świadczonych usług będzie zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) terytorium Polski. Usługi te będą podlegać stawce podatku VAT w wysokości 22 %.

Ustosunkowując się do przedstawionego zapytania należy stwierdzić , iż powołany przez wnioskodawcę przepis art. 27 ust. 1 ww. ustawy wskazuje ogólną zasadę ustalenia miejsca świadczenia usług, zgodnie z którą „miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi – miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności: w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28. W przedstawionym przypadku nie będą miały zastosowania wyjątki dotyczące szczególnego sposobu określania miejsca świadczenie przewidziane dla enumeratywnie wymienionych usług - art. 27 ust. 2-6 i art. 28.

Zastosowanie znajdzie tu przepis art. 27 ust. 1 ustawy o VAT, a to oznacza, iż miejscem opodatkowania świadczonych usług będzie Polska.

W związku z faktem, że podatnik nie prowadzi dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że wartość świadczonych usług została włączona do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów, a także że towary, które były przedmiotem importu, nie zostały zwolnione od podatku - art. 83 ust. 1 pkt 20 i ust. 2 ustawy o VAT- stosuje dla świadczonych usług zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy stawkę w wysokości 22 %.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja Podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania postanowienia.