Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że podatnik użytkuje samochód SKODA OCTAVIA KOMBI na podstawie umowy leasingu operacyjnego nr ..... zawartej w grudniu 2003 r. Czas trwania umowy wynosi 48 miesięcy, to jest do grudnia 2007 r.

Samochód ten w świetle obowiązującej od 1 maja 2004 roku ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) nie spełnia kryterium ładowności, określonego w art. 86 ust. 3, gdyż dopuszczalna ładowność określona w wyciągu ze świadectwa homologacji wynosi 505 kg i jest mniejsza niż określona według wzoru: 357 kg + 4 x 68 kg = 629 kg.

Ww. umowa leasingowa na „wniosek o dokonanie rejestracji listy umów leasingu zawartych przez Europejski Fundusz Leasingowy S.A.” została zarejestrowana w urzędzie skarbowym właściwym dla leasingodawcy, tj. w Dolnośląskim Urzędzie Skarbowym we Wrocławiu w dniu 14.05.2004 r.

Podatnik ponosi koszty dot. przeglądów technicznych oraz napraw ww. samochodu.

Stanowisko podatnika przedstawia się następująco: podatek naliczony dot. rat leasingowych oraz zakupów związanych z naprawami i przeglądami technicznymi podlega odliczeniu na zasadach ogólnych (bez jakichkolwiek ograniczeń kwotowych).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego zgodnie z zapisem w art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona według wzoru: DŁ = 357kg + n x 68kg, gdzie DŁ – oznacza dopuszczalną ładowność, n – oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy, kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 5.000 zł (art. 86 ust. 3 ustawy o podatku VAT).

W myśl przepisu art. 86 ust. 7 ustawy o podatku VAT, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody, o których mowa w ust. 3 i 5, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodu, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu, nie może jednak przekroczyć kwoty 5.000 zł.

Przepisu art. 86 ust. 7 nie stosuje się do samochodów będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, w stosunku do których przysługiwało podatnikowi, zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, obowiązującymi przed dniem 1 maja 2004 roku, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z takiej umowy w odniesieniu do umowy zawartej przed dniem wejścia w życie ustawy, bez uwzględniania zmian tej umowy po wejściu w życie ustawy, oraz pod warunkiem, że umowa została zarejestrowana we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 14 maja 2004 r. (art. 154 ust. 1 i 2 ustawy o VAT).

Z przedstawionego stanu prawnego wynika więc, że w stosunku do leasingowanych samochodów, których dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż określona wg wzoru, co do zasady przysługuje podatnikom prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego od raty leasingu i nie więcej niż 5.000 zł w okresie trwania umowy. Jednakże w stosunku do samochodów, do których na podstawie ustawy obowiązującej przed 1 maja 2004 r. przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z umowy prawo to na zasadzie praw nabytych przysługuje nadal, pod warunkiem, że:

a) umowa leasingu została zawarta przed 1 maja 2004 r. i po tym terminie nie była zmieniana oraz

b) umowa leasingu została zarejestrowana we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 14 maja 2004 r.

W przedstawionym stanie faktycznym wnioskodawca użytkuje na podstawie umowy leasingu zawartej przed 1 maja 2004 r. samochód, który w świetle przepisu art. 86 ust. 3 w obecnym stanie prawnym traktowany jest jak samochód osobowy, do którego w przypadku leasingu co do zasady ma zastosowanie przepis art. 86 ust. 7 cyt. ustawy, dający leasingobiorcy prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT w ograniczonym zakresie kwotowym.

Odnosząc przedstawiony stan faktyczny do obowiązującego prawa należy uznać, iż zostały spełnione przesłanki wymienione w dyspozycji art. 154 ust. 1 i ust. 2. Przepis art. 154 ust. 2 pkt 2 nakładał na podatników obowiązek rejestracji umów leasingu w terminie do 14 maja 2004 r., co w danej sprawie uczyniono i rejestracja ma być dokonana we właściwym urzędzie skarbowym. Ustawodawca nie określa, czy to ma być urząd skarbowy właściwy dla leasingobiorcy, czy też dla leasingodawcy, a w myśl przepisu art. 170 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa podanie wniesione do organu niewłaściwego przed upływem terminu określonego przepisami prawa uważa się za wniesione z zachowaniem terminu. Biorąc także pod uwagę fakt, iż umowa leasingu jest umową cywilnoprawną obustronnie obowiązującą oraz zważywszy na cel ustawodawcy wprowadzenia tego przepisu – należy przyjąć, iż urzędem skarbowym właściwym w sprawie jest urząd właściwy dla którejkolwiek ze stron zawartej umowy.

Reasumując, w przedstawionej sprawie podatnikowi przysługuje prawo do odliczania podatku naliczonego od rat leasingowych bez ograniczeń kwotowych, na zasadach ogólnych określonych w cyt. ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Również podatek zawarty w cenie przeglądów technicznych i wydatków dot. napraw ww. samochodu podlega odliczeniu na zasadach ogólnych (nie ma zastosowania zasada określająca dopuszczalną ładowność samochodu).

Powyższe uprawnienia do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego realizowane są w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych z uwzględnieniem zakazu obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego wynikającego z art. 88 ust. 1 pkt 2 odnoszącego się do wydatków na nabycie towarów i usług, które nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak mozliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.