W dniu 8 lutego 2005r. Spółka złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Spółka przedstawiła następujący stan faktyczny:

Firma mająca siedzibę w Polsce, zamierza zatrudnić na umowę o pracę cudzoziemca, który na stałe zamieszkuje na terytorium Niemiec. Zatrudniony przez firmę cudzoziemiec będzie fizycznie wykonywał pracę na terenie Niemiec. Wynagrodzenie za pracę wypłacane będzie na rachunek bankowy pracownika w Niemczech. Ponadto pracownik przedstawi certyfikat rezydencji. Jednocześnie Spółka mająca siedzibę w Polsce nie ma przedstawicielstwa na terenie Republiki Federalnej Niemiec.

W oparciu o powyższe zrodziła się wątpliwość związana z opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób fizycznych dochodu uzyskanego przez obywatela Niemiec.

Zdaniem Wnioskującej, wynagrodzenie za pracę wypłacone przez Spółkę Niemcowi pracującemu i stale przebywającemu na terenie Niemiec będzie podlegało wyłącznie opodatkowaniu w Niemczech. Jednocześnie Spółka na koniec roku wystawi pracownikowi informację o uzyskanym przychodzie na druku IFT-1/IFT-R.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny przedstawiony w piśmie, zastosowanie znajdują przepisy:

- art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), stosownie do którego osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swych dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy),

- art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) stanowiący, iż osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy),

- art. 4a przywołanej powyżej ustawy podatkowej, zgodnie z którym, przepisy art. 3 ust. 1 i 2a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

- art. 4 ust. 1 umowy z dnia 14 maja 2003r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005r. Nr 12 poz. 90), który stanowi, iż w rozumieniu niniejszej umowy określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo, każdą jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, w zakresie dochodu osiągniętego tylko ze źródeł położonych w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

- art. 15 ust. 1 przywołanej uprzednio umowy, stosownie do której z zastrzeżeniem postanowień artykułów 16, 17, 18 i 19 uposażenia, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca najemna wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tak wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

- art. 15 ust. 2 wyżej powołanej umowy, który stanowi, że bez względu na postanowienia ust. 1, wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym Państwie, jeżeli:

a) odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nie przekraczające łącznie 183 dni podczas dwunastomiesięcznego okresu, rozpoczynającego się lub kończącego w danym roku podatkowym , i

b) wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, i

c) wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.

W świetle przytoczonych powyżej przepisów, Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu, stwierdza co następuje:

Zgodnie z regulacją art. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, że kryterium decydującym o podleganiu w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu jest posiadanie w niej miejsca zamieszkania. Pojęcie miejsce zamieszkania nie jest zdefiniowane w przepisach polskiego prawa podatkowego. Zawiera je natomiast art. 25 Kodeksu cywilnego, według którego miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. W konsekwencji w przypadku posiadania przez podatnika miejsca zamieszkania w Polsce podlega on opodatkowaniu w Polsce od całości osiągniętych przez siebie w roku podatkowym dochodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Natomiast osoby nie posiadające w Polsce miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu ograniczonemu, od dochodów z pracy wykonywanej w Polsce oraz innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Powyższe przepisy nie znajdują zastosowania w przedstawionym stanie faktycznym, gdyż pracownik zatrudniony przez firmę nie ma miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tylko w Niemczech. Ponadto, praca pracownika nie będzie wykonywana w Polsce. Pracownik mający miejsce zamieszkania w Niemczech i tam wykonujący pracę nie spełnia więc przesłanek koniecznych do opodatkowania w Polsce. Jednakże w art. 4a wyżej wymienionej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca wskazuje, iż uregulowania wewnętrzne prawa polskiego mają zastosowanie z uwzględnieniem postanowień umów międzynarodowych, zapobiegających zjawisku podwójnego opodatkowania.

W analizowanej sytuacji zastosowanie znajdują regulacje art. 4 i art. 15 umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 2005r. Nr 12, poz. 90). W myśl art. 4 ust.1 powołanej umowy dochody podlegają opodatkowaniu w Państwie zamieszkania podatnika

W przedstawionym stanie faktycznym wynagrodzenie wypłacone cudzoziemcowi podlegać więc będzie opodatkowaniu w Niemczech.

W myśl art. 4 ust.1 powołanej umowy dochody podlegają opodatkowaniu w Państwie zamieszkania podatnika.

Natomiast regulacja art. 15 ust. 1 umowy polsko-niemieckiej stanowi, iż dochody z pracy najemnej podlegają opodatkowaniu, w tym państwie w którym praca jest wykonywana chyba, że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w drugim Państwie.

Ponadto należy podkreślić, iż ust. 2 art. 15 wskazanej umowy polsko-niemieckiej zawiera wyjątek od zasady zawartej w ust.1, w myśl którego - wynagrodzenia z pracy wykonywanej na terytorium Niemiec, mogą być opodatkowane w Polsce, jeżeli zostały spełnione równocześnie 3 warunki, tj. jeżeli:

a/ odbiorca przebywa w Niemczech przez okres lub okresy nie przekraczające łącznie 183 dni podczas danego roku kalendarzowego, i

b) wynagrodzenia są wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w Niemczech, i

c) wynagrodzenia nie są ponoszone przez zakład, który posiada w Niemczech osoba płacąca wynagrodzenia.

W myśl ust. 2 powyższego przepisu jedynie łączne spełnienie opisanych trzech przesłanek wyklucza opodatkowanie wypłaconych wynagrodzeń w państwie źródła (Niemcy). W przedmiotowej sprawie nie zostanie spełniona pierwsza przesłanka, gdyż odbiorca przebywać będzie w Niemczech powyżej 183 dni podczas danego roku kalendarzowego.
Reasumując, uwzględniając okoliczności przedstawione w piśmie oraz przytoczone przepisy prawa, Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu, w związku z faktem, iż cudzoziemiec nie będzie wykonywał pracy na terytorium Polski, a jego miejsce zamieszkania znajduje się w Niemczech stwierdza, że dochody uzyskane przez cudzoziemca, nie będą podlegały opodatkowaniu na terytorium Polski.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego, przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązujacego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.