POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 roku, nr 8, poz. 60), po rozpatrzeniu pisemnego wniosku Podatników z dnia 02-02-2005r. - dotyczącego wystąpienia jednego z małżonków ze spółki prowadzonej na imię obojga - Naczelnik Urzędu Skarbowego udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie pytających Podatników stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko w zakresie braku obowiązku:
- sporządzenia remanentu likwidacyjnego jest prawidłowe,
- ustalenia zobowiązania podatkowego jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02-02-2005r. wpłynął do tut. organu podatkowego wniosek podatników o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie ewentualnego obowiązku sporządzenia remanentu likwidacyjnego w momencie wystąpienia jednego z małżonków ze spółki prowadzonej dotychczas na imię obojga małżonków, w sytuacji gdy drugi małżonek nadal będzie prowadził tę samą działalność, a wystąpienie żony związane będzie jedynie ze zmianą wpisu w ewidencji działalności gospodarczej polegającą na wykreśleniu żony.

Małżonkowie mogą prowadzić działalność gospodarczą w różnych formach prawnych, w tym także na imię obojga, przy czym podstawowym wymogiem w tym wypadku jest, aby w ewidencji działalności gospodarczej wymienieni byli obydwoje małżonkowie (działalność zarejestrowana na imię obojga małżonków). Zgodnie z art. 68 ustawy z dnia 02-07-2004r. przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. 173, poz. 1808), małżonkowie prowadzący działalność gospodarczą na imię obojga począwszy od 01 stycznia 2004 roku do 31 grudnia 2005 roku są obowiązani do dokonania wpisu do rejestru przedsiębiorców i zdecydowania w jakiej formie będą prowadzili działalność gospodarczą, tj. na imię jednego małżonka, w formie spółki cywilnej, osobowej lub kapitałowej. Dokonana zmiana dotychczasowej działalności prowadzonej przez małżonków na imię obojga – na działalność prowadzoną przez jednego z nich – nie stanowi likwidacji firmy, bowiem będzie ona nadal prowadzona, tyle tylko, że przez jednego z małżonków, a rezygnacja żony z działalności gospodarczej nie powoduje likwidacji firmy w sensie podatkowym. Trzeba jednak pamiętać, aby na dzień zaprzestania wykonywania działalności przez żonę sporządzić – zgodnie z zasadami wynikającymi z ustawy z dnia 29-09-1994r. o rachunkowości (tj. Dz.U. z 2002r., nr 76, poz. 694 z późn. zm.) - spis z natury, w celu prawidłowego ustalenia dochodu przypadającego na każdego z małżonków.

Zatem stwierdzenie pytających podatników, iż małżonek ustępujący zobowiązany będzie do powiadomienia właściwego organu podatkowego o zaprzestaniu prowadzenia działalności, bez konieczności sporządzania remanentu likwidacyjnego jest prawidłowe, natomiast w przedmiocie braku obowiązku ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego z tego tytułu na dzień zaprzestania prowadzenia działalności jest nieprawidłowe, ponieważ podatniczka musi ustalić swój dochód (stratę) z pozarolniczej działalności gospodarczej na moment jej zaprzestania. Zgodnie z treścią art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz.U z 2000r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.) u podatników, którzy zgodnie z obowiązującymi ich zasadami rachunkowości sporządzają sprawozdanie finansowe, za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów. W przypadku nie ustalenia przez podatniczkę dochodu nie będzie możliwe złożenie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym prawidłowego zeznania podatkowego o wysokości uzyskanego dochodu bądź poniesionej straty.
Biorąc powyższe pod uwagę postanowiono jak w sentencji.

Jednocześnie organ podatkowy informuje, iż interpretacja pozostałych kwestii zawartych we wniosku podatników z dnia 02-02-2005r. dokonana zostanie odrębnymi postanowieniami.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszego postanowienia. Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego.

Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.