Z przedstawionego w piśmie z dnia 6.01.2005r. stanu faktycznego wynika, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w dniu 24.09.2004r. Wnioskująca zawarła umowy leasingu.

Na warunkach określonych w każdej z tych umów, Finansujący przekazał Spółce do użytkowania samochód ciężarowy.

Podatnik wyjaśnia, iż każda umowa zawiera szczegółowe postanowienia, zgodnie z którymi:

- umowa została zawarta na czas oznaczony 30-tu miesięcy, tj. stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji,

- suma ustalonych opłat (wraz z ceną sprzedaży), pomniejszona o należny VAT, odpowiadała co najmniej wartości początkowej przedmiotu umowy.

Podatnik uiścił opłaty początkowe w wysokości 30% wartości samochodów oraz dwie opłaty leasingowe w październiku i w listopadzie 2004r.

Wnioskodawca podniósł, iż opłaty początkowe (czynsze inicjalne) miały charakter bezzwrotny i zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Z uwagi na fakt, że sytuacja finansowa Spółki uległa znacznej poprawie, Zarząd Spółki podjął decyzję o wycofaniu się z zawartych umów. W wyniku negocjacji z Finansującym, w dniu 30.11.2004r. zostały podpisane aneksy do pierwotnych umów leasingu, w których skrócony został okres umowy z początkowych 30 do 3 miesięcy i ustalono cenę wykupu przedmiotów, która wraz z poniesionymi już opłatami przekracza ich wartości początkowe.

W kontekście przedstawionego stanu faktycznego, Podatnik sformułował następujące zapytanie - czy zapłacona opłata początkowa w wysokości 30% wartości samochodów oraz zapłacone miesięczne czynsze leasingowe stanowią koszt uzyskania przychodu w 2004r....

Zdaniem Wnioskującej, poniesiona opłata początkowa w wysokości 30% wartości samochodów oraz zapłacone miesięczne czynsze leasingowe stanowią koszt uzyskania przychodu w 2004r., bowiem w momencie ich poniesienia spełnione zostały warunki określone w art. 17b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i wydatki te nie zostały wymienione w art. 16, jako wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów. Związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesionymi wydatkami, a uzyskanym przychodem, zdaniem Spółki, nie budzi wątpliwości, bowiem samochody te zostały oddane do użytkowania w dniu 29.09.2004r. i od tego dnia przy ich użyciu rozwożony był towar odbiorcom.

Ustosunkowując się do przedstawionych powyżej kwestii, stwierdza się co następuje:

Wszystkie umowy nazwane i nienazwane polegające na odpłatnym oddaniu rzeczy lub praw do korzystania winny podlegać szczegółowej analizie w celu sprawdzenia, czy spełniają warunki przewidziane dla umów leasingu, określone w przepisach Rozdziału 4a ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).

Dla stwierdzenia czy w konkretnym przypadku mamy do czynienia z umową leasingu, czy też innym rodzajem umowy, istotna jest treść tejże umowy, a nie jej nazwa.

Poprzez umowę leasingu, stosownie do art. 17a pkt 1 przywołanej ustawy podatkowej, rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwanej dalej „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Jeżeli umowa spełnia warunki, określone w regulacjach art. 17b ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy podatkowej, tj:

- zawarta została na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz

- suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,

wówczas opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych stanowią koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2.

W piśmie z dnia 6.01.2005r. Podatnik informuje, iż każda z zawartych umów leasingowych zawiera szczegółowe postanowienia, zgodnie z którymi:

- umowa została zawarta na czas oznaczony 30-tu miesięcy, tj. stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji,

- suma ustalonych opłat (wraz z ceną sprzedaży), pomniejszona o należny VAT, odpowiadała co najmniej wartości początkowej przedmiotu umowy.

Wobec powyższego, Wnioskodawca odniósł w ciężar kosztów uzyskania przychodów opłaty leasingowe, tj. opłaty początkowe stanowiące 30% wartości przedmiotu leasingu oraz czynsze leasingowe zapłacone w październiku i listopadzie 2004r.

Podkreślić należy, że zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych opłat leasingowych, uzależnione jest od spełnienia przesłanek wynikających z art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej, zgodnie z którym, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z funkcjonowaniem firmy.

Wobec powyższego, jeżeli poniesione przez Wnioskującą opłaty leasingowe (raty leasingowe oraz czynsz inicjalny), pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskiwanym przychodem oraz gdy Podatnik udowodni, iż poniesienie tegoż wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego w danym roku podatkowym przychodu, należy przyjąć, iż wskazane opłaty leasingowe mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dacie poniesienia.

Jednocześnie, tutejszy organ podatkowy zauważa, że przepisy Rozdziału 4a cytowanej ustawy podatkowej nie zawierają unormowań dotyczących kwalifikacji podatkowej poniesionych opłat leasingowych w przypadku rozwiązania umowy leasingu przed upływem podstawowego okresu umowy.

Okoliczność, iż umowa leasingowa – spełniająca, w dacie zawarcia, kryteria określone w art. 17b ust. 1 ustawy podatkowej – została rozwiązana przed upływem podstawowego okresu umowy, nie powoduje, iż dotychczas dokonane opłaty winny być uznane za wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodu.

Takiego skutku rozwiązania umowy nie przewidują przepisy art. 16 ust. 1 i Rozdziału 4a ustawy podatkowej.

A zatem, uznać należy, iż pomimo wcześniejszego rozwiązania umowy, poniesione przez Spółkę opłaty leasingowe pozostają kosztem uzyskania przychodu, pod warunkiem wykazania związku pomiędzy ich poniesieniem a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego ust. 1 art. 15 ustawy podatkowej.

Konkludując, opłaty leasingowe poniesione i zaliczone do kosztów podatkowych w okresie obowiązywania umowy, mimo jej rozwiązania przed upływem podstawowego okresu, mogą zachować status kosztów uzyskania przychodu. Obowiązkiem Podatnika - jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów podatkowych - jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego ust. 1 art. 15 ustawy podatkowej.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.