Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka której przedmiotem działalności gospodarczej nie jest obrót wierzytelnościami, zamierza sprzedać część swoich wierzytelności należnych od klientów. Sprzedaż wierzytelności własnych nastąpi na rzecz podmiotu gospodarczego zajmującego się profesjonalnie obrotem wierzytelnościami, windykowaniem należności, jak również doradztwem finansowym.

Zgodnie ze stanowiskiem Spółki zawartym we wniosku - jeżeli Spółka dokonuje sprzedaży własnych wierzytelności na rzecz innego podmiotu gospodarczego, a przedmiotem działalności Spółki nie jest obrót wierzytelnościami, to dokonana sprzedaż wierzytelności nie jest opodatkowana podatkiem VAT, czyli nie podlega ustawie o podatku od towarów i usług. Spółka uznała, iż opisane we wniosku zdarzenie gospodarcze nie jest ani dostawą towarów, ani świadczeniem usług na terytorium kraju. Spółka stoi na stanowisku, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju - natomiast aby dana czynność podlegała opodatkowaniu powinna być wykonywana w ramach działalności gospodarczej podatnika. Zatem sprzedaż wierzytelności, której zamierza dokonać podatnik nie mieści się w ramach wykonywanej działalności gospodarczej.

Instytucja przelewu wierzytelności została uregulowana przepisami art. 509-517 ustawy z dnia 23.04.1964 roku - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z treścią art. 509 § 1 wyżej cytowanej ustawy wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Kierując się § 2 cytowanego artykułu wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa (...). Przeniesienie wierzytelności następuje - w myśl art. 510 § 1 Kodeksu cywilnego - na podstawie umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia wierzytelności. Biorąc powyższe przepisy prawne pod uwagę - istotą przelewu wierzytelności jest umowa zawierana przez wierzyciela z osobą trzecią, na mocy której osoba ta nabywa od wierzyciela przysługującą mu wierzytelność. Prawne skutki przelewu wierzytelności polegają więc na tym, że prawa przysługujące dotychczasowemu wierzycielowi przechodzą na nabywcę wierzytelności. Zatem sam stosunek zobowiązaniowy nie ulega zmianie, albowiem właściwość zobowiązania, uprawnienia wierzyciela i obowiązki dłużnika pozostają bez zmian, gdyż w wyniku umowy cesji wierzytelności zmienia się tylko wierzyciel - w miejsce dotychczasowego wstępuje cesjonariusz (nabywca wierzytelności). Na podstawie umowy przelewu wierzytelności cesjonariusz może dochodzić spełnienia określonego świadczenia od dłużnika, przysługuje mu również uprawnienie do rozporządzania wierzytelnością poprzez jej dalszą odsprzedaż, zamianę, darowiznę, zapis w testamencie lub zastaw. W zamian za nabywaną wierzytelność cesjonariusz (nabywca) zobowiązuje się do spełnienia określonego świadczenia na rzecz cedenta. Spełnienie świadczenia, wynikającego z umowy przelewu nastąpi, gdy cedent przeniesie wierzytelność na cesjonariusza, a on zapłaci mu cenę za cedowaną wierzytelność (w sytuacji kiedy cesja miała charakter odpłatny). Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług został natomiast określony w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: -odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;-eksport towarów;-import towarów;-wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;-wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Kierując się brzmieniem art. 7 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...), natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa. Przeniesienie wierzytelności z majątku cedenta (dotychczasowego wierzyciela) do majątku cesjonariusza (nabywcy wierzytelności) jest skutkiem rozporządzenia tą wierzytelnością przez dotychczasowego wierzyciela, stanowi wykonywanie przez niego przysługującego mu prawa własności. Zatem przeniesienie wierzytelności przez Spółkę na osobę trzecią zajmującą się profesjonalnie obrotem wierzytelności nie stanowi dla podatnika czynności, o których mowa w art. 7 i 8 ustawy o VAT, podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Cesja taka z punktu widzenia podatnika nie jest ani dostawą towarów, ani świadczeniem usług, lecz jednym ze sposobów uzyskania przez podatnika (dotychczasowego wierzyciela) zapłaty za wcześniej wykonane świadczenie na rzecz dłużnika. Zatem przelew wierzytelności jest tylko środkiem dla zrealizowania pierwotnie zamierzonego celu zobowiązania, nie stanowi natomiast czynności wykonywanych przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Biorąc powyższe pod uwagę - czynność dokonywana przez Spółkę, której przedmiotem działalności gospodarczej nie jest obrót wierzytelnościami, polegająca na sprzedaży "własnych" wierzytelności na rzecz innego podmiotu gospodarczego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.