Postanowienie

Działając na podstawie art 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Tarnowskich Górach stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2005 r., który wpłynął w dniu 20 stycznia 2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej momentu zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 20 stycznia 2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Tarnowskich Górach wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Z przedstawionego przez Panią stanu faktycznego wynika, iż prowadząc podatkową księgę przychodów i rozchodów przyjęła Pani zasadę prowadzenia księgi zgodną z art. 22 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.). Poruszony przez Panią problem dotyczy momentu zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów. We wniosku formułuje Pani stanowisko, że koszt poniesiony (zarachowany) nie musi oznaczać zapłacony a przyjęcie zasady ujmowania kosztów w dacie ich poniesienia nie oznacza metody kasowej. Stąd też fakturę za czynsz czy usługi telekomunikacyjne wystawione w dniu 31 grudnia 2004 r. ujęłaby Pani w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w grudniu 2004 roku mimo, że zapłata przypada na następny miesiąc.

Podatnik, który zdarzenia gospodarcze związane z prowadzoną działalnością ujmuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów jest obowiązany stosować przepisy określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. Nr 152, poz. 1475 ze zm.). Termin dokonywania zapisów w księdze wydatków ponoszonych przez podatnika związanych z prowadzoną działalnością uzależniony jest od ich rodzaju tzn. czy wydatki dotyczą zakupu materiałów podstawowych oraz towarów handlowych, czy pozostałych wydatków.

W myśl § 17 ust. 1 ww. rozporządzenia zakup materiałów podstawowych oraz towarów handlowych musi być wpisany do księgi, z zastrzeżeniem § 30, niezwłocznie po ich otrzymaniu, najpóźniej przed przekazaniem do magazynu, przerobu lub sprzedaży.

Stosownie do § 17 ust. 2 ww. rozporządzenia zapisów dotyczących pozostałych wydatków dokonuje się z zastrzeżeniem § 20 i 30, jeden raz dziennie, po zakończeniu dnia, nie później niż przed rozpoczęciem działalności w dniu następnym, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 22 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.). Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy. Kosztem podatkowym jest więc koszt poniesiony. Językowa wykładnia pojęcia "poniesiony" wskazuje na czas dokonany.

A zatem chodzi tu o taki stan, w którym nastąpiło obciążenie kosztem nie tylko w sensie ewidencyjnym, ale w znaczeniu realnym np. poniesiono wydatek. Stosownie do postanowień art. 22 ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione (metoda kasowa). Wybór tej metody oznacza, że wydatki zaliczane są do kosztów według daty ich poniesienia, bez względu na to, jakiego okresu dotyczą. Odstępstwo od tej zasady, polegające na potrącalności kosztów w tym roku podatkowym, którego dotyczą, ma zastosowanie do podatników, którzy prowadzą księgi rachunkowe oraz do tych tylko podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, którzy prowadzą je w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów odnoszących się tylko do danego roku podatkowego (metoda memoriałowa). Zasada ta została wymieniona w art. 22 ust. 5 i ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z powyższego wynika, że podatnik prowadzący księgę przychodów i rozchodów ma do wyboru dwie metody ewidencjonowania kosztów. Przy czym ustawodawca zastrzegł, że raz przyjęte zasady ujmowania wydatków w kosztach należy stosować konsekwentnie w każdym roku prowadzenia księgi przychodów i rozchodów.

Reasumując sposób ujmowania wydatków poniesionych przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w podatkowej księdze przychodów i rozchodów zdeterminowany jest sposobem, w jakim jest ona prowadzona. W związku z przyjęciem przez Panią metody kasowej wydatek w postaci opłaty za czynsz czy usług telekomunikacyjnych powinna Pani zaksięgować w momencie jego faktycznego poniesienia tj. z chwilą dokonania zapłaty.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania postanowienia.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (adres do korespondencji: Izba Skarbowa w Katowicach Ośrodek Zamiejscowy w Bielsku-Białej - 43-300 Bielsko-Biała ul. Traugutta 2a) w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia.

Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.

Zażalenie podlega opłacie skarbowej.