P O S T A N O W I E NI E

Na podstawie art. 216 i art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. nr 8 poz. 60) stwierdzam, że stanowisko Spółki zawarte we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 04.02.2005r. Spółdzielnia zwróciła się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Jak wynika z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego: Spółdzielnia zgodnie z art. 10 ust 4 i art. 16 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 11.03.2001 r. o opakowaniach i odpadach (Dz.U nr 63 poz. 638 z późn. zm) jako sprzedawca środków niebezpiecznych jest zobowiązany pobrać kaucję za opakowania jednostkowe tych środków w określonej wysokości. Ponadto sprzedawca zobowiązany jest zwrócić pobraną kaucję. Zdaniem Spółdzielni pobranie i zwrot kaucji nie podlega zaliczeniu do przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc się do przedstawionego stanowiska podatnika stwierdzam co następuje:Stosownie do przepisów art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity z 2000 r. Dz. U nr 54, poz.654 z późn. zm.) przychodami są m.in. otrzymane pieniądze. O tym, czy środki pieniężne otrzymane z tytułu kaucji są zaliczane do przychodów na podstawie przepisu art. 12 ust. 1 pkt 1 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych decyduje fakt czy zwiększają one aktywa majątkowe, a tym samym czy Spółdzielnia dysponuje tymi środkami jak własnymi.

Otrzymane kwoty kaucji Sprzedawca przyjmuje w depozyt, a następnie dokonuje jej zwrotu. Działanie takie nie powoduje powiększenia aktywów majątkowych Spółdzielni,a więc nie będzie stanowić przychodu w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14 b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika, inkasenta natomiast wiążę organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla wnioskodawcy– do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 w związku z art. 14 a § 4 Ordynacji podatkowej służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od daty jego otrzymania.