POSTANOWIENIE

Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu, działając na podstawie przepisów:

- art. 14 a § 1, § 3, § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ),

- art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a, art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. Nr 86, poz. 959 ze zm.),

wobec wniosku, dotyczącego udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, postanawia uznać pogląd Podatnika wyrażony w złożonym wniosku, w części dotyczącej opodatkowania sprzedaży własnych wierzytelności podatkiem od czynności cywilnoprawnych, za prawidłowy.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskująca zawiera umowy, na mocy których przenosi na nabywcę - cesjonariusza, przysługujące Jej wierzytelności. Przedmiotem cesji są wierzytelności własne Spółki. W umowach cesji wierzytelności mogą znajdować się między innymi postanowienia uzależniające przejście praw wynikających z wierzytelności od uiszczenia przez nabywcę wynagrodzenia ( ceny ) z tytułu ich nabycia.

Zdaniem Spółki, w przypadku zbycia własnych wierzytelności nie można mówić, że działa Ona jako podatnik podatku od towarów i usług, w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT.

W sytuacji zbycia własnej wierzytelności powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 a ustawy o PCC.

W związku z powyższym, Wnioskująca zwróciła się z prośbą o potwierdzenie Jej stanowiska.

W opisanym przez Podatnika stanie faktycznym zastosowanie mają następujące przepisy prawa podatkowego:

- art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. Nr 86, poz. 959 ze zm.), zgodnie z którym podatkowi podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

- art. 2 pkt 4 przywoływanej ustawy, który stanowi, iż nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z niego zwolniona, z wyjątkiem umów sprzedaży i zamiany zwolnionych z podatku od towarów i usług, których przedmiotem są nieruchomości lub ich części albo prawo użytkowania wieczystego,

Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii, stwierdza się co następuje;

Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych oraz ustawa o podatku od towarów i usług opodatkowują określone zdarzenia na zasadzie rozłączności, co oznacza, że dla wyłączenia zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu konkretnej czynności niezbędne jest, aby czynność taka podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT lub była z niego zwolniona.

Umowa cesji wierzytelności zawierana jest na podstawie art. 509 ustawy Kodeks cywilny z dnia 23 kwietnia 1964 r. ( Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm. ). Przepis ten umożliwia wierzycielowi przeniesienie wierzytelności z jego majątku do majątku osoby trzeciej. Wraz z wierzytelnością przechodzą wszystkie związane z nią prawa, a szczególnie roszczenie o zaległe odsetki. Zatem, przeniesienie wierzytelności z majątku cedenta ( zbywcy ) do majątku cesjonariusza ( nabywcy ) jest skutkiem rozporządzenia tą wierzytelnością przez dotychczasowego wierzyciela. Cesja wierzytelności na osobę trzecią najczęściej ma miejsce w sytuacji, gdy wierzyciel ma kłopoty z uzyskaniem od dłużnika zapłaty za sprzedane towary lub usługi.

Sprzedaż własnej wierzytelności powstałej z tytułu prowadzonej działalności przez Wnioskującą, nie podlega ustawie o podatku od towarów i usług. Zatem, czynność zbycia własnej wierzytelności, w świetle przywoływanych przepisów art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a oraz art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W związku z powyższym, Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu, postanawia jak w sentencji.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.