POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (j.t.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdza, że stanowisko Podatnika - przedstawione we wniosku z dnia 05.01.2005 r., który wpłynął do tut. organu podatkowego w dniu 20.01.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych jest prawidłowe.

UZASADNIEIE

W dniu 06.01.2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Powyższy wniosek, zgodnie z przepisem art. 170 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, został przesłany przez Naczelnika Urzędu Skarbowego X do Naczelnika Urzędu Skarbowego X w dniu 20.01.2005 r. Pismem z dnia 25.01.2005 r. organ podatkowy wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Braki formalne wniosku zostały uzupełnione w dniu 26.01.2005 roku.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Z treści przedmiotowego wniosku wynika, że w roku 2004, w wyniku uchwały wspólników, spółka jawna jako przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 Kodeksu Cywilnego, została wniesiona aportem do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w zamian za udziały objęte przez wspólników spółki jawnej. W skład aportu weszły m.in. należności od odbiorców spółki jawnej z tytułu dostaw i usług nie uzyskane do dnia wniesienia aportu. W poprzednich latach podatkowych należności te objęto odpisem aktualizującym ich wartość, nie zaliczonym do kosztów uzyskania przychodów z powodu nie zakończonego postępowania sądowego lub nie przekazania do egzekucji na dzień dokonania odpisu. Po wniesieniu aportu do spółki z o.o. spółka jawna została postawiona w stan likwidacji. Postępowanie likwidacyjne trwa nadal. W okresie od zarejestrowania przez Krajowy Rejestr Sądowy wniesienia przedsiębiorstwa spółki jawnej do spółki z o.o. do dnia dzisiejszego, do spółki jawnej wpływają jeszcze spłaty należności objętej aportem, które następnie przekazywane są przelewem do spółki z o.o., jako jej należne. Spółka jawna otrzymuje również postanowienia komorników o umorzeniu postępowania egzekucyjnego wobec niektórych dłużników na podstawie art. 824 § 1 pkt 3 Kodeksu postępowania cywilnego. Postanowienia te dotyczą należności, które weszły w skład aportu.

Zdaniem podatnika, wartość netto tych należności, wobec których organy postępowania egzekucyjnego umorzyły postępowanie egzekucyjne na podstawie art. 824 § 1 pkt 3 w roku 2004, stanowi dla wspólników spółki jawnej koszt uzyskania przychodów w rozliczeniu podatkowym za rok 2004, gdyż:

a) w poprzednich okresach podatkowych wierzytelności te stanowiły przychód należny w spółce jawnej na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

b) w poprzednich okresach podatkowych wierzytelności te zostały uznane za zagrożone nieściągalnością i objęte odpisem aktualizującym ich wartość nie stanowiącym kosztu podatkowego,

c) nieściągalność tych wierzytelności została udokumentowana w sposób określony w art. 23 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w roku 2004.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w przepisie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelki koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 (...).

Stosownie do przepisu art. 23 ust. 1 pkt 20 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem takich wierzytelności nieściągalnych, które uprzednio na podstawie art. 14 zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została uprawdopodobniona.

Przepis ten dopuszcza możliwość zaliczenia wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów, ale po spełnieniu określonych w ww. ustawie warunków.

Zaliczenie wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów ustawodawca uzależnia od łącznego spełnienia następujących warunków:

- wierzytelność była wcześniej zaliczona do przychodów należnych na podstawie art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

- wierzytelność nie jest przedawniona,

- nieściągalność wierzytelności została odpowiednio udokumentowana w sposób określony w art. 23 ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a mianowicie:

1) postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako odpowiadające stanowifaktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego, albo

2) postanowieniem sądu o:

a) oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości, gdy majątek masy nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego, lub

b) umorzeniu postępowania upadłościowego, gdy zachodzi okoliczność, o której mowa w lit. a), lub

c) ukończeniu postępowania upadłościowego, albo

3) protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że przewidywanekoszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od tej kwoty.

Dopiero po spełnieniu powyższych wymogów, wierzytelność nieściągalna stanowi koszt uzyskania przychodów w takiej wysokości, w jakiej została uprzednio zarachowana jako przychód należny (podatnicy podatku od towarów i usług wykazują przychody w kwotach netto), w myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ocenie tutejszego organu podatkowego oraz stanowiska wyrażonego przez podatnika we wniosku, wierzytelności te zostały uprawdopodobnione, zgodnie z przepisem art. 23 ust. 2 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i stanowią koszt uzyskania przychodów wspólników spółki jawnej postawionej w stan likwidacji bez względu na fakt, że uprawdopodobnienie nieściągalności nastąpiło po wniesieniu aportem spółki jawnej jako przedsiębiorstwa do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Zatem stanowisko przedstawione w przedmiotowym wniosku przez podatnika jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w roku 2004.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Postanowienie niniejsze na mocy art. 143 Ordynacji podatkowej, wydane zostało z upoważnienia Naczelnika Urzędu Skarbowego.Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.Zażalenie podlega opłacie skarbowej.