Na podstawie art. 14a § l ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) Drugi Urząd Skarbowy w Tarnowie w odpowiedzi na pismo z dnia 09.07.2003 r. uzupełnione pismem z dnia 11.08.2003 r. w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego, wyjaśnia:

Stosownie do art. 11 ustawy Ordynacja podatkowa rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że ustawa podatkowa stanowi inaczej.

W myśl art. 8 ust. l ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (jednolity tekst Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników i zawiadomi o tym właściwy urząd skarbowy; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

Przepis art. 8 ust. 2a ww. ustawy o podatku dochodowym stanowi, że w przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności w drugiej połowie roku kalendarzowego i wybrania roku podatkowego pokrywającego się z rokiem kalendarzowym, pierwszy rok podatkowy może trwać od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczęto działalność.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jeśli podatnik podatku dochodowego od osób prawnych przyjął rok kalendarzowy jako rok podatkowy oraz rozpoczął działalność w drugiej połowie roku kalendarzowego to ustawa zezwala na przyjęcie przez podatnika spełniającego powyższe warunki, za pierwszy rok podatkowy okresu od dnia rozpoczęcia działalności do końca następnego roku kalendarzowego. Skorzystanie z prawa do „przedłużenia" pierwszego roku podatkowego nie jest tożsame ze zmianą roku podatkowego określoną w art. 8 ust. l cyt. ustawy o podatku dochodowym, gdyż przysługuje tylko jednostkom, których rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, a więc podatnikom, którzy takiej zmiany nie dokonali. Przyjęcie przez podatnika okresu trwania pierwszego roku podatkowego według zasady określonej w art. 8 ust. 2a cyt. wyżej ustawy o podatku dochodowym jest jego suwerenną decyzją.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia „dzień rozpoczęcia działalności". Należy wskazać, że zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. Nr. 94, poz. 1037) przez zarejestrowanie spółka nabywa osobowość prawną, a zatem rozpoczyna swoje istnienie, co wiąże się z rozpoczęciem działalności. Biorąc powyższe pod uwagę przez dzień rozpoczęcia działalności należy rozumieć dzień zarejestrowania spółki w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Z informacji zawartych w piśmie Spółki wynika, że Spółka została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym 24.07.2001 r. oraz że w akcie założycielskim wspólnik określił, że pierwszy rok obrachunkowy Spółki kończy się 31.12.2002 r. Ze stanu faktycznego sprawy wynika, że Spółka mimo spełnienia warunków umożliwiających skorzystanie z opcji przyjęcia okresu trwania pierwszego roku podatkowego zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie skorzystała z tej możliwości. Świadczy o tym dokonanie przez Spółkę rozliczeń podatku dochodowego poprzez sporządzenie i złożenie:• zeznania CIT-8 za rok podatkowy trwający od 01.07.2001 r. do 31.12.2001 r. wraz ze sprawozdaniem finansowym za rok obrachunkowy od 01.07.2001 r. do 13.12.2001 r.,• zeznania wstępnego CIT-8 za okres od 01.01.2002 r. do 31.12.2002 r.,• zeznania ostatecznego CIT-8 za okres od 01.01.2002 r. do 31.12.2002 r., a nie jak błędnie wskazuje Spółka w przedmiotowym wniosku za okres od 01.07.2001 r. do 31.12.2002 r.,• deklaracji CIT-2 za kolejne okresy obliczeniowe począwszy od l lipca 2001 r. do listopada 2001 r. oraz od 1 stycznia 2002 r. do listopada 2002 r.

Zarówno wybór „zwykłego” roku podatkowego (pokrywającego się z rokiem kalendarzowym) jak i opisanego roku „wydłużonego” następuje wyłącznie poprzez podjęcie przez podatnika przewidzianych prawem czynności w ramach realizacji obowiązków podatkowych. Zgodnie z przepisem art. 3 ust. l pkt 9 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (jednolity tekst Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694) za rok obrotowy uważa się okres stosowany również do celów podatkowych.Rok obrotowy musi być zatem zgodny z przyjętym przez jednostkę rokiem podatkowym.

Reasumując, pomimo, iż wspólnik w umowie spółki określił okres trwania roku obrotowego od dnia rozpoczęcia działalności do końca następnego roku kalendarzowego, to ze złożonych przez Spółkę zeznań i deklaracji wynika, że nie przejawiła ona woli w celu realizacji postanowień aktu założycielskiego dotyczących roku obrotowego spółki. Zdaniem tut. Urzędu biorąc pod uwagę przytoczone wyżej argumenty, Spółka dla celów podatkowych powinna sporządzić odrębne sprawozdanie finansowe za okres od 01.01.2002 r. do 31.12.2002 r. i przedstawić je do zatwierdzenia przez Zgromadzenie Wspólników. Przedstawienie odrębnego rozliczenia podatku dochodowego za rok 2001 i 2002 w informacji dodatkowej jest nieprawidłowe. Tut. Urząd zauważa, iż sprawozdanie finansowe za 2001 r. tj. za okres 01.07.2001 r. do 13.12.2001 r. spółka złożyła w tut. Urzędzie 02.04.2002 r.