POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a, 216 § 1 i § 2 oraz art. 236 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku – Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zmian.), Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek

postanawia

uznać stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 2.03.2005 r. (wpływ dnia 3.03.2005 r., uzupełniony dnia 13.04.2005 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, jako prawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 2004 r. przekazał Pan darowiznę na kościelną działalność charytatywno – opiekuńczą w wysokości 4% Pana rocznych przychodów. Darowizna została przekazana bezpośrednio proboszczowi, a dokumentem jest pokwitowanie odbioru darowizny.

Zdaniem Pana w opisanej sytuacji, ma Pan prawo odliczyć od dochodu za 2004 r. pełną kwotę przekazanej darowizny.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, w oparciu o obowiązujące przepisy prawa – Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek stwierdza co następuje:

Przepis art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z zm.) w brzmieniu obowiązującym w 2004r. dopuszcza możliwość odliczenia od dochodu przed jego opodatkowaniem kwot darowizn przekazanych na cele:

1. określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego, organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy o działalności pożytku publicznego prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych określonych w tej ustawie, realizującym te cele,
2. kultu religijnego w wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż 350 zł.

Darowizny na cele kultu religijnego to środki przeznaczone dla kościołów, związków religijnych i kościelnych osób prawnych.

Przez działalność charytatywno-opiekuńczą należy rozumieć wspieranie osób będących w niedostatku i potrzebujących pomocy.

Odliczenie od dochodu darowizn przekazanych na działalność charytatywno-opiekuńcza prowadzoną przez kościelne osoby prawne wynika z art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odwołujący się do art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

Stosownie do art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 24.04.2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873) sfera zadań publicznych, o której mowa w ustawie, obejmuje zadania w zakresie działalności charytatywnej.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 1 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie działalność pożytku publicznego może być prowadzona także przez osoby prawne i jednostki organizacyjne działające na postawie przepisów o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, o stosunku Państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, jeżeli ich cele statutowe obejmują prowadzenie działalności pożytku publicznego.

Przepis art. 55 ust. 7 ustawy z dnia 17.05.1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154 ze zm.) stanowi, że darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą są wyłączone z podstawy opodatkowania darczyńców podatkiem dochodowym, jeżeli kościelna osoba prawna przedstawi darczyńcy pokwitowanie odbioru oraz w okresie dwóch lat od dnia przekazania darowizny - sprawozdanie o przeznaczeniu jej na tę działalność.

W odniesieniu do darowizn na inne cele mają zastosowanie ogólne przepisy podatkowe.

Podobne regulacje zawierają analogiczne przepisy innych ustaw o stosunku państwa do kościołów lub związków wyznaniowych.

Zatem darowizny na działalność charytatywno-opiekuńczą prowadzoną przez kościelne osoby prawne są w całości wyłączone z podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych (podlegają odliczeniu w pełnej wysokości bez ograniczeń), bowiem powołane przepisy o stosunku Państwa do Kościoła – w części dotyczącej darowizn na działalność charytatywno-opiekuńcza prowadzoną przez kościelne osoby prawne – są przepisami szczególnymi w stosunku do regulacji zawartej w art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując powyższe, darowizna przekazana na cele kultu religijnego podlega odliczeniu w wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż 350 zł, natomiast odliczeniu od dochodu w pełnej wysokości podlegają wyłącznie darowizny na cele działalności charytatywno-opiekuńczej kościelnych osób prawnych.

Koniecznym warunkiem wyłączenia z podstawy opodatkowania darowizny na działalność charytatywno-opiekuńczą kościelnych osób prawnych jest spełnienie łącznie dwóch przesłanek, tj. posiadanie pokwitowania odbioru darowizny i sprawozdania dotyczące jej przeznaczenia.

W chwili dokonywania odliczeń podatnik musi dysponować jedynie pokwitowaniem odbioru darowizny, natomiast sprawozdaniem dotyczącym jej przeznaczenia, przedstawionym przez kościelną osoba prawną – najpóźniej po upływie dwóch lat od dnia przekazania darowizny.

W przypadku braku sprawozdania o przeznaczeniu darowizny podatnik może odliczyć jedynie tylko do 350 zł łącznie darowizny zarówno na cele kultu religijnego jak i na działalność charytatywno-opiekuńczą kościelnych osób prawnych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, ma Pan prawo odliczyć od dochodu pełną kwotę przekazanej w 2004 r. darowizny na rzecz kościelnej działalności charytatywno-opiekuńczej.

Jednocześnie organ podatkowy informuje, że powyższa interpretacja w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Powyższa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.