Postanowienie

Działając na podstawie art. 216 § 1 w związku z art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) – Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu po rozpatrzeniu wniosku Strony z dnia 11 kwietnia 2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku ewidencjonowania usług fryzjerskich przy pomocy kasy fiskalnej – stwierdza, że stanowisko Podatniczki jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 11 kwietnia 2005 r. w kancelarii tutejszego Urzędu Skarbowego złożono wniosek Strony z dnia 11 kwietnia 2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami) w sprawie sposobu ewidencjonowania usług fryzjerskich przy pomocy kasy fiskalnej.

Stan faktyczny przedstawiony we wniosku.

Podatniczka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług fryzjerskich i kosmetycznych.

W związku z faktem, iż z dniem 1 maja 2005 r. wprowadzono obowiązek ewidencjonowania obrotów przy zastosowaniu kas rejestrujących w przypadku świadczenia m.in. usług fryzjerskich i kosmetycznych, Podatniczka zwraca się z zapytaniem, czy do kasy fiskalnej w zakładzie fryzjerskim wystarczy wprowadzić sprzedaż ogólną pod nazwą „usługi fryzjerskie” czy sprzedaż z wyszczególnieniem usług.

Zdaniem Strony należy wprowadzić do kasy rejestrującej poszczególne usługi zgodnie z załączoną przez Podatniczkę listą (m.in. modelowanie, prostowanie, suszenie dyfuzorem, strzyżenie fantazyjne itd.)

Na mocy § 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2004 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. Nr 273, poz. 2706) do dnia 30 kwietnia 2005 r. obowiązuje zwolnienie z ewidencjonowania czynności, które w poprzednich latach podlegały zwolnieniu, a w bieżącym roku zostały z tego zwolnienia wyłączone. Do 31 grudnia 2004 r. usługi fryzjerskie i kosmetyczne korzystały ze zwolnienia z obowiązku stosowania kas rejestrujących. W świetle nowego rozporządzenia usługi te zostały wyłączone ze zwolnienia (nie są wymienione w załączniku do rozporządzenia, który jest wykazem czynności zwolnionych z ewidencjonowania).

Powyższy zapis oznacza, że od dnia 1 maja 2005 r. obowiązkowi ewidencjonowania obrotów i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących podlegać będzie m.in. świadczenie usług fryzjerskich i kosmetycznych (PKWiU 93.02).

Podatnicy wykonujący wymienione powyżej usługi mają jeszcze dodatkową możliwość przesunięcia terminu instalacji kasy poprzez skorzystanie ze zwolnienia podmiotowego ze względu na osiągnięte obroty. Warunkiem skorzystania z tej opcji jest oczywiście nieprzekroczenie w 2004 r. kwoty 40.000 zł. z tytułu sprzedaży na rzecz osób fizycznych.

Zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. Nr 108, poz. 948 z późn. zmian.) paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać następujące informacje:
a) imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych - adres siedziby podatnika,
b) numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP),
c) numer kolejny wydruku,
d) datę i czas (godzinę i minutę) sprzedaży,
e) nazwę towaru lub usługi,
f) cenę jednostkową towaru lub usługi,
g) ilość i wartość sprzedaży,
h) wartość sprzedaży i kwoty podatku według poszczególnych stawek,
i) wartość sprzedaży zwolnionej z podatku,
j) łączną kwotę podatku,
k) łączną kwotę należności,
l) kolejny numer paragonu fiskalnego,
m) kolejny numer kasy i oznaczenie kasjera - przy więcej niż jednym stanowisku kasowym,
n) logo fiskalne, zgodnie z załącznikiem nr 2 do rozporządzenia, oraz numer unikatowy pamięci fiskalnej kasy,

Wprawdzie przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia nazwa towaru oraz nie określają źródła stosowania nazw towarów, jednakże przez nazwę towaru lub usługi należy rozumieć nazwę jednostkową - tj. nazwę mającą tylko jeden desygnat. Oznacza to, że stosowana na paragonie fiskalnym nazwa winna być przypisana sprzedawanemu towarowi i jednoznacznie go identyfikować. Używanie nazw grup towarowych lub usługowych zamiast jednoznacznie definiującej towar lub usługę nazwy indywidualnej jest naruszeniem obowiązujących przepisów.

Nazwa usługi na paragonie musi być tak skonstruowana, aby można było na tej podstawie w połączeniu z ceną dokładnie określić indywidualnie zakupioną usługę. Gwarantuje to konsumentowi m.in. prawo do otrzymania dowodu nabycia towarów lub usług z uwidocznioną kwota podatku oraz możliwość kontroli przez klienta czynności dotyczących prawidłowego ewidencjonowania transakcji i wystawienia dowodu potwierdzającego jej wykonanie.

Nazwy grupowań według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług mogą być wykorzystywane do prawidłowego definiowania nazwy towarów, które będą drukowane przez kasę rejestrującą na paragonie fiskalnym pod warunkiem, że nazwa danego grupowania pozwoli jednoznacznie zidentyfikować usługę, jaka została faktycznie zakupiona przez klienta. Należy jednak zaznaczyć, że taki sposób postępowania może być wykorzystany wyłącznie w sytuacji, gdy w danym grupowaniu występują usługi opodatkowane według takiej samej stawki podatku VAT.

Z § 4 ust. 1 pkt 1 ww. Rozporządzenia Ministra Finansów wynika, że warunkiem niezbędnym do stosowania kasy rejestrującej jest określenie sposobu przyporządkowania stawki podatku do nazw towarów i usług.

Sposób ten określa sam podatnik uwzględniając asortyment świadczonych usług. Zauważyć należy, że im szerszy jest wybór usług w danej grupie to wymaga on bardziej szczegółowego określania nazwy usługi w celu jej prawidłowej identyfikacji.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że stanowisko Strony przedstawione w piśmie jest prawidłowe.

Jednocześnie Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje:
- iż przedmiotowa informacja o zakresie stosowania prawa podatkowego ma zastosowanie wyłącznie w przedstawionym stanie faktycznym i w stanie prawnym obowiązującym na dzień zaistnienia omawianego zdarzenia;
- interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 236 § 1 i art. 236 § 2 pkt 1 oraz art. 239 w związku z art. 223 § 1 powołanej ustawy Ordynacja podatkowa, na niniejsze postanowienie służy zażalenie, które wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu, za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia otrzymania niniejszego postanowienia.

Zażalenie podlega opłacie skarbowej (art. 1 ust. 1 pkt 1 lit.a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej – Dz. U. Nr 86, poz. 960 ze zm.).