Postanowienie

Na podstawie: art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.); w związku z wnioskiem o dokonanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego, złożonym przez Państwo E. i G. Ch., z dnia 10.02.2005 roku (data wpływu 17.02.2005 r.), Naczelnik Urzędu Skarbowego w Działdowie:
- orzeka, iż stanowisko wnioskodawcy wyrażone we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 10.02.2005 roku (data wpływu do tutejszego urzędu 17.02.2005 r.) Państwo E. i G. Ch. zwrócili się o udzielenie pisemnej informacji o zakresie i sposobie stosowania przepisów prawa podatkowego, odnośnie tego, czy Podatnicy prawidłowo przyjęli wartość początkową środków trwałych dla potrzeb dokonywania odpisów amortyzacyjnych, stanowiących koszt uzyskania przychodów wspólników, ustalając je według wartości rynkowej składników majątkowych, zgodnie z wyceną rzeczoznawcy, wskazaną w akcie notarialnym.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że działalność gospodarcza była prowadzona wcześniej na imię obojga małżonków. Aktem notarialnym Rep. A Nr 8/2005 z dnia 03.01.2005 r. prowadzone w wyżej opisanej formie przedsiębiorstwo zostało wniesione, jako wkład niepieniężny do utworzonej spółki jawnej, której jedynymi udziałowcami są wyżej wymienieni małżonkowie E. i G. Ch. W skład przedsiębiorstwa wchodzą między innymi środki trwałe, które dla potrzeb wyceny wartości wkładu, zostały poddane wycenie rzeczoznawcy i przyjęte do aktu notarialnego według wartości rynkowej wynikającej z tej wyceny. Według podatników, w przedmiotowym przypadku, jako wartość początkowa środków trwałych wniesionych aportem do spółki jawnej powinna być przyjęta ich wartość, określona według wyceny rzeczoznawcy. Od tak ustalonej wartości początkowej w spółce będą dokonywane odpisy amortyzacyjne, stanowiące koszty uzyskania przychodu wspólników.

Przepis art. 93a ustawy – Ordynacja podatkowa, normuje przekształcenia w odniesieniu do transformacji zarówno osób prawnych, jak i przedsiębiorstw osób fizycznych oraz spółek niemających osobowości prawnej. Są to przekształcenia w sensie prawnym (ścisłym), związane ze ściśle określonymi w § 1 i § 2 art. 93a w/w ustawy przypadkami, których wyróżnikiem jest zmiana formy prawnej, przy zachowaniu tożsamości podmiotu.
Przepis art. 93a § 2 pkt 2 obejmuje wniesienie przedsiębiorstwa osoby fizycznej jako wkład do spółki niemającej osobowości prawnej (osobowej np. jawnej lub cywilnej), czyli kontynuację w formie w/w rodzajów spółek działalności gospodarczej osoby fizycznej (przy zachowaniu pełnej ciągłości podmiotowej i majątkowej) poprzez zawiązanie spółki, do której wnoszony jest wkład w postaci przedsiębiorstwa osoby fizycznej.

W myśl przepisu art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu.
W związku z faktem, iż w stosunku do nowo zawiązanej przez podatników spółki jawnej ma zastosowanie przepis art. 93a § 2 pkt 2 ustawy – Ordynacja podatkowa, określenie wartości początkowej środków trwałych winno nastąpić zgodnie z przepisem art. 22g ust. 12, zgodnie z którym w razie zmiany formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów – wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego albo połączonego.
Wartość początkowa jest tu synonimem wartości określonej w ewidencji (wykazie) przedsiębiorcy o zmienionej formie prawnej, dzielonego albo połączonego. W tym kontekście pojawia się zagadnienie sukcesji podatkowej, albowiem przepis odnosi ten sposób określenia wartości początkowej do sytuacji, w której przedsiębiorca powstały w wyniku przekształcenia formy prawnej, łączenia lub podziału, wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki podmiotu przekształconego, łączonego lub dzielonego. Nowy przedsiębiorca ma prawny obowiązek uwzględnienia dotychczasowych wysokości odpisów amortyzacyjnych, które były stosowane przez jego poprzedników prawnych. To samo dotyczy stosowania stawek amortyzacyjnych.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż stanowisko wyrażone przez Państwo E.i G. Ch. w piśmie z dnia 10.02.2005. (data wpływu do tutejszego urzędu 17.02.2005 r.) dotyczące wyceny wartości początkowej środków trwałych, dla potrzeb dokonywania odpisów amortyzacyjnych jest nieprawidłowe.

Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Postanowienie niniejsze nie jest wiążące dla wnioskodawcy, wiąże właściwe organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej – do czasu jego zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i § 2 ustawy – Ordynacja podatkowa).Interpretacja traci moc prawną w momencie zmiany obowiązującego stanu prawnego.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie, za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Działdowie, w terminie siedmiu dni od daty doręczenia (art. 14a § 4 i art. 236 oraz 239 Ordynacji podatkowej).
Zażalenie na postanowienie powinno zawierać elementy wskazane w art. 222 ustawy – Ordynacja podatkowa tj. zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 239 Ordynacji podatkowej).