Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawnypostanawia uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Strona na podstawie umowy zawartej z Biurem Obsługi Transportu Międzynarodowego w Warszawie pośredniczy w dystrybucji kart drogowych. Zgodnie z w/w umową Strona na podstawie pisemnego zamówienia pobiera nieodpłatnie karty drogowe. Za wydane karty drogowe pobierana jest opłata w wysokości zgodnej z przepisami rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 14 grudnia 2001 r., w sprawie uiszczania przez przedsiębiorców opłat za przejazd po drogach krajowych (Dz. U. Nr 150 poz. 1684 z późn. zm.). Izba odlicza od pobranej opłaty należną jej prowizję wynoszącą 7% pobranej opłaty, a pozostałą część przekazuje na rachunek bankowy Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad. Uzyskana prowizja traktowana jest jako należność brutto. Na prowizję uzyskaną z miesięcznej sprzedaży wystawiana jest faktura wewnętrzna w "stu".

Zdaniem Strony usługę pobierania opłaty za przejazd po drogach krajowych należy traktować jako usługę pośrednictwa finansowego, której świadczenie jest zwonione z podatku od towarów i usług, natomiast zatrzymaną prowizję należy udokumentować fakturą wewnętrzną.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 8 ust.1 w/w ustawy przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Wobec powyższego należy stwierdzić, że prowizje z tytułu dystrybucji kart opłat drogowych, jako nie wymienione w katalogu usług korzystających ze zwolnienia, bądź obniżonej stawki podatku, podlegają opodatkowaniu stawką podstawową tj. 22%.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrotem jest także otrzymana dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana z dostawą lub świadczeniem usług.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy. Szczegółowe dane jakie powinna zawierać faktura określone zostały w § 12 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97 poz. 971).

W myśl art. 106 ust. 7 ustawy o VAT w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

W świetle powołanych wyżej przepisów w ocenie Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego na prowizję winna być wystawiona nie faktura wewnętrzna, gdyż prowizje nie mieszczą się w katalogu czynności wymienionych w art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, lecz faktura VAT o której mowa w art. 106 ust. 1 w/w ustawy. Faktura ta winna być wystawiona zgodnie z zasadami określonymi w § 12 wyżej cytowanego rozporządzenia. Otrzymaną prowizję należy potraktować jako kwotę brutto.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.