Interpretacja Opolskiego Urzędu Skarbowego
PD-423-18/PW/05
z 10 maja 2005 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego
Sygnatura
PD-423-18/PW/05
Data
2005.05.10



Autor
Opolski Urząd Skarbowy


Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Pojęcie kosztów uzyskania przychodów


Słowa kluczowe
koszty uzyskania przychodów
metoda kasowa
metoda memoriałowa
podatek dochodowy od osób prawnych


Pytanie podatnika
Zastosowanie prawidłowej metody ustalania okresu, w którym należy potrącić koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 Nr 54, poz. 654 ze zm.).


Postanowienie

Działając na podstawie art. 14a § 4 i art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz.60), Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdza, że stanowisko przedstawione przez Spółkę we wniosku z dnia 08 lutego 2005 r. w sprawie prawidłowego ustalenia momentu zaliczania w ciężar kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków, jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia 8 lutego 2005 r., Spółka zwróciła się do Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu z zapytaniem o zastosowanie prawidłowej metody ustalania okresu, w którym należy potrącić koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 Nr 54, poz. 654 ze zm.).

Przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny jest następujący:

Spółka zaliczyła do kosztów uzyskania przychodu roku 2004 wszelkie zidentyfikowane koszty dotyczące tego roku, jeżeli zostały zarachowane do kosztów podatkowych roku 2004 przed sporządzeniem deklaracji rocznej CIT.

Zdaniem Spółki postępowanie takie jest zgodne z art. 15 ust.4 ww. ustawy.

W stanie faktycznym przedstawionym przez Spółkę Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego informuje, że zgodnie z art.15 ust.1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz.654 ze zm.), zwanej dalej ,,ustawą" kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art.16 ust. 1 tej ustawy.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy - koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym którego dotyczą tj: są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe: w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Przepis ten stanowi, iż ustalając koszty uzyskania przychodów należy mieć na uwadze, że kosztami uzyskania przychodów są te koszty, które dotyczą tego roku, to znaczy:

    1. koszty poniesione w danym roku i wiążące się z przychodami tego roku,
    2. koszty poniesione w latach poprzednich, lecz dotyczące przychodów danego roku,
    3. koszty (ściśle określone co do rodzaju i kwoty), które zostały zarachowane, chociaż ich faktycznie jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku,
    4. koszty (ściśle określone co do rodzaju i kwoty), poniesione lub zarachowane w okresie od zakończenia roku podatkowego do złożenia zeznania rocznego CIT-8, za ten rok, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku.

Od tej zasady jest jeden wyjątek: gdyby zarachowanie kosztu w danym roku było niemożliwe (np. gdy podatnik otrzymał rachunek dotyczący danego roku podatkowego z opóźnieniem, tj. po zatwierdzeniu bilansu), wówczas koszt ten potrąca się w roku, w którym został faktycznie poniesiony.

Wobec powyższego postanowiono jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę i stanu prawnego obowiązującego w czasie zaistnienia opisanej sytuacji. Interpretacja ta nie jest wiążąca dla Spółki, natomiast jest ona wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu zmiany lub uchylenia.

Stosownie do postanowień art.14a § 4, art. 236 § 2 oraz art. 223 §1 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej, na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego, w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. z 2004 r. Nr 253, poz.2532 ze. zm.), podania i załączniki do podań składane w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej podlegają opłacie skarbowej. Szczegółowy wykaz przedmiotów opłaty skarbowej zawiera załącznik do wyżej wymienionej ustawy.

Zgodnie z poz.1 części I tego załącznika opłata skarbowa od podania wynosi 5 zł. natomiast zgodnie z poz. 2 opłata skarbowa od załącznika do podania wynosi 50 gr.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj