Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdza, że stanowisko x przedstawione we wniosku z dnia 07.02.2005 r., który wpłynął w dniu 07.02.2005 r. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłat za korzystanie ze środowiska i opłat produktowych wymienionych w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 7 lipca 2004 r. w sprawie wykazu opłat o charakterze sankcyjnym (Dz. U. Nr 161, poz. 1682), jest prawidłowe.

W dniu 7 lutego 2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Jeleniej Górze wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.Pismem z dnia 11 marca 2005 r. organ podatkowy wezwał wnioskodawcę do usunięcia braków formalnych wniosku. Braki formalne wniosku zostały usunięte w dniu 21 marca 2005 r.Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie. Stan faktyczny oraz stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę w opisanej sprawie.

Pan x prowadzi zakład pracy chronionej. Na podstawie art. 31 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27.08.1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 z późn. zm.) Podatnik jest zwolniony z opłat, z wyjątkiem opłaty skarbowej i opłat o charakterze sankcyjnym, które określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 7.07.2004 r. w sprawie opłat o charakterze sankcyjnym (Dz. U. Nr 161, poz. 1682). Rozporządzenie do opłat o charakterze sankcyjnym zalicza m. in. opłaty za korzystanie ze środowiska, opłaty produktowe i depozytowe określone w odpowiednich ustawach.

Podatnik pyta, czy do "opłat o charakterze sankcyjnym" wymienionych w rozporządzeniu ma zastosowanie przepis art. 23 ust. 1 pkt 50 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), z którego wynika, że do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się opłat sankcyjnych. W dniu 21.03.2005 r. Podatnik uzupełnił wniosek o stan faktyczny i wyjaśnił, iż ponosi opłaty za korzystanie ze środowiska i opłaty produktowe. Podatnik uważa, iż są one bezsprzecznie opłatami, które nie stanowią sankcji i do nich mają zastosowanie przepisy art. 23 ust. 1 pkt 16 lit. a i pkt 16a cyt. wyżej ustawy o podatku dochodowym. Ocena prawna stanowiska pytającego.

Stosownie do art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.Z przepisu art. 23 ust. 1 pkt 16 lit. a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar, opłat i odszkodowań oraz odsetek od tych zobowiązań z tytułu nieprzestrzegania przepisów w zakresie ochrony środowiska. Opłaty za korzystanie ze środowiska ponoszone za:

- wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza,
- wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi,
- pobór wód,
- składowanie odpadów,

o których mowa w art. 273 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. Nr 62, poz. 627 z późn. zm.) - nie będące opłatami sankcyjnymi, stanowią koszty uzyskania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, gdyż opłaty te nie są naliczane w związku z naruszeniem przepisów i warunków prawidłowego korzystania ze środowiska. W ustawie przewidziano również, że podmioty nie posiadające pozwoleń na wprowadzanie do powietrza gazów lub pyłów, poboru wód lub wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi albo które bez wymaganej decyzji składują i magazynują odpady lub robią to w miejscu na ten cel nieprzeznaczonym, ponoszą opłaty podwyższone. Takie podwyższone opłaty są opłatami sankcyjnymi. W myśl przepisu art. 23 ust. 1 pkt 16 lit. a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stanowią kosztów uzyskania przychodów kwoty podwyższające opłaty, w związku z brakiem pozwolenia czy decyzji, o których mowa w art. 292-293 ustawy Prawo ochrony środowiska. Nie są również kosztami uzyskania przychodów administracyjne kary pieniężne za przekroczenie lub naruszenie warunków korzystania ze środowiska, a także warunków w zakresie magazynowania odpadów i emitowania hałasu do środowiska, o których mowa w art. 273 ust. 2 ustawy - Prawo ochrony środowiska.

W myśl przepisu art. 23 ust. 1 pkt 16a kosztem uzyskania przychodów nie jest dodatkowa opłata produktowa, o której mowa w art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej (Dz. U. Nr 63, poz. 639 i z 2002 r. Nr 113, poz. 984), z tym że kosztem uzyskania przychodów jest poniesiona opłata produktowa, o której mowa w art. 12 ust. 2 tej ustawy. Jak stanowią powołane przepisy, dodatkowa opłata produktowa w wysokości 50 proc. kwoty niewpłaconej opłaty produktowej ustalana w przypadku niewykonania decyzji marszałka województwa określającej wysokość zaległości z tytułu opłaty produktowej, posiadająca charakter sankcji, na mocy wyraźnego przepisu ustawy nie podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Natomiast opłata produktowa zgodnie z cyt. wyżej przepisem art. 23 ust. 1 pkt 16a stanowi koszt uzyskania przychodów.

Zatem do podatnika prowadzącego zakład pracy chronionej ma zastosowanie zarówno art. 23 ust. 1 pkt 16 lit. a i pkt 16a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jak i pkt 50 tegoż artykułu. Jeżeli do osób prowadzących zakład pracy chronionej mają zastosowanie pkt 16 lit. a i pkt 16a art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to tylko w zakresie wskazanym w tych przepisach nie mogą one zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów opłat za korzystanie ze środowiska i opłaty produktowej, w pozostałych wypadkach dotyczących tego zakresu mogą to uczynić.

Natomiast pkt 50 art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowiący, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów opłat sankcyjnych, które zgodnie z odrębnymi przepisami podlegają wpłacie do budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego, będzie mieć również zastosowanie do zakładów pracy chronionej w przypadku, kiedy ponosić będą opłaty z różnych innych tytułów za nieprzestrzeganie przepisów prawa czyli takie, które podlegają wpłacie do budżetu państwa lub jednostki samorządu erytorialnego i są wymierzane w związku z przekroczeniem przepisów prawa. W związku z powyższym opłaty za korzystanie ze środowiska i produktowe podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu a stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku. Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia. Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu Ośrodek Zamiejscowy w Jeleniej Górze w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie. Zażalenie podlega opłacie skarbowej.