Na podstawie art.14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r. Nr 8 poz.60), Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Poznaniu na wniosek Podatnika z dnia 23 lutego 2005r.(data wpł.do Urzędu 28.02.2005r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego udziela pisemnej interpretacji w następującej sprawie:

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna na własne imię i nazwisko oraz wspólnie z małżonką na imię obojga małżonków.Przychód z działalności prowadzonej samodzielnie w 2004r. przekroczył kwotę 800.000 EURO, w związku z tym faktem Podatnik z dniem 1 stycznia 2005r. zaprowadził księgi rachunkowe.

Podatnik zwraca się z zapytaniem czy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych obejmuje również działalność prowadzoną na imię obojga małżonków. Zdaniem Podatnika księgi rachunkowe należy prowadzić tylko dla działalności gospodarczej prowadzonej indywidualnie w ramach której przychód w 2004r. przekroczył kwotę 800.000 EURO , natomiast w przypadku działalności prowadzonej na imię obojga małżonków prowadzona będzie nadal podatkowa księga przychodów i rozchodów.

Organ podatkowy stwierdza, że zgadza się ze stanowiskiem podatnika, jednak tylko w sytuacji kiedy między małżonkami zostanie zawarta umowa spółki cywilnej.

Zgodnie z treścią art. 24a ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust.3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

W myśl art.24a ust.4 w/w ustawy o podatku dochodowym obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art.14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w EURO w przepisach o rachunkowości.

Przepis art.2 ust.1 pkt 2 ustawy z 29 września 1994r. ustawy o rachunkowości (Dz.U. 2002r. Nr 76,poz.694 ze zm.) stanowi, że osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 800.000 EURO, zobowiązane są do prowadzenia ksiąg rachunkowych i stosowania przepisów powyższej ustawy.

Ponadto w oparciu o przepis art.24a ust.6 wyżej powołanej ustawy o podatku dochodowym wyrażone w EURO wielkości, o których mowa w ust.4 i 5, przelicza się na walutę polską według średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu 30 września roku poprzedzającego rok podatkowy.

Istotnym dla omawianej sytuacji jest zdefiniowanie w świetle obowiązujących przepisów pojęcia przedsiębiorcy. Zgodnie z treścią art.4 ust.1 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U.z 2004r. Nr 173, poz.1807), przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna nie będąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną - wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą.

Podobny zapis zawiera również ustawa z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny w art.431, który stanowi, że "przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna(...)"

Z przytoczonych powyżej unormowań prawnych wynika, iż ustawodawca wyodrębnia jednostki będące osobami fizycznymi, od takich samych osób prowadzących działalność gospodarczą w formie jednostki organizacyjnej nie będącej osobą prawną, którą bez wątpienia pozostaje działalność gospodarcza prowadzona na imię obojga małżonków w oparciu o umowę spółki cywilnej.

Mając na względzie powyższe należy stwierdzić, że firmy prowadzone przez Podatnika indywidualnie i na imię obojga małżonków to dwa odrębne podmioty, dlatego też obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy tylko działalności gospodarczej prowadzonej indywidualnie w ramach której przychód netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniósł co najmniej równowartość w walucie polskiej 800.000 EURO.

Informuje się, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Niniejsza interpretacja wiąże właściwe organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia oraz zmiany stanu prawnego stanowiącego podstawę jej wydania .

Organ podatkowy informuje , iż zgodnie z przepisem art. 14b § 1 wyżej wymienionej ustawy niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika.

Na niniejsze postanowienie , zgodnie z art. 14a § 4 ww. ustawy , służy prawo wniesienia zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia, za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego. Opłata skarbowa od wniesionego zażalenia wynosi 5zł.