POSTANOWIENIE

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60) w odpowiedzi na wniosek z dnia 17 stycznia 2005 r. (złożony w dniu 19.01.2005 r., wpłynął w dniu 20.01.2005 r.; nr sprawy PD2/423-11/05) w sprawie udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach w podatku dochodowym od osób prawnychodmawia uznania stanowiska Spółki przedstawionego w w/w piśmie za prawidłowe i przedstawia własne stanowisko.

Uzasadnienie

Zapytanie Podatnika dotyczy ustalenia czy kosztem uzyskania przychodów są finansowane przez pracodawcę świadczenia zdrowotne na rzecz pracowników polegające na pokryciu kosztów pobytu pracownika w ośrodku sanatoryjnym profilaktyczno - leczniczym.W opinii Podatnika powyższe wydatki należy zaliczać do kosztów podatkowych, tym bardziej, że obowiązek ich ponoszenia przez pracodawcę wynika z obowiązującego w Spółce Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy.

Według przedstawionego w zapytaniu stanu faktycznego w obowiązującym u Podatnika Zakładowym Układzie Zbiorowym Pracy zostało zapisane, że pracownikowi, u którego w wyniku badań okresowych stwierdzono pogorszenie lub zagrożenie stanu zdrowia w związku z wypadkiem przy pracy, chorobą zawodową, zatrudnieniem na stanowiskach, na których występuje przekroczenie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia, przysługuje prawo do leczenia w ośrodku sanatoryjnym profilaktyczno - leczniczym. Realizując postanowienia Układu Spółka w całości pokrywa koszty pobytu pracowników w ośrodkach leczniczych. Wydatki te traktuje przy tym jako świadczenia na rzecz pracowników, z tytułu których należy potrącić podatek dochodowy od osób fizycznych.

Począwszy od 01.01.2004 r. nie uważa się za koszty uzyskania pzychodów kosztów związanych z finansowaniem świadczeń zdrowotnych przez pracodawcę na rzecz pracowników, z wyjątkiem kosztów, do poniesienia których zobowiązują pracodawcę przepisy Kodeksu pracy oraz innych ustaw - art. 16 ust. 1 pkt 65 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j. t. Dz. U. Nr. 54, poz. 654 ze zm.). Przepis ten ma na celu ograniczenie możliwości zaliczania do kosztów podatkowych pracodawcy wszelkiego finansowania opieki medycznej dla pracowników.

W związku z powyższym, aby zakwalifikować nakłady na świadczenia zdrowotne jako koszt podatkowy, pracodawca będzie musiał wykazać, że obowiązek ich poniesienia ma swe źródło w Kodeksie pracy lub innych ustawach. Kodeks pracy - ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. (j. t. Dz. U. z 1998 r., Nr 21, poz. 94) - w art. 229 zobowiązuje pracodawcę do finansowania tylko trzech rodzajów świadczeń, t. j. badań wstępnych, okresowych i kontrolnych. Co do innych obligatoryjnie obciążających pracodawcę świadczeń zdrowotnych odpowiednich regulacji należy szukać w ustawach szczególnych z zakresu prawa pracy.
Pokrycie kosztów pobytu pracownika w ośrodku sanatoryjnym profilaktyczno - leczniczym jest obowiązkiem, który, jak podaje Podatnik, narzuca pracodawcy nie przepis ustawy, a Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy. Układy zbiorowe pracy są jednym ze źródeł prawa pracy wymienionych w art. 9 Kodeksu pracy. Nie mają one jednak waloru przepisów prawa powszechnie obowiązującego, czyli ustaw. W hierarchii źródeł prawa pracy stoją poniżej przepisów rangi ustawowej i aktów wykonawczych, a powyżej regulaminów i statutów. To rodzaj porozumień zbiorowych zawieranych przez pracodawcę z pracownikami na mocy kompetencji przyznanej im przez art. 59 Konstytucji (ustawa z dnia 2 kwietnia 1997 r., opubl. Dz. U. Nr 78, poz. 483), a skonkretyzowanej w ustawach, w szczególności w Dziale XI Kodeksu pracy. Charakter prawny układów zbiorowych pracy, ma mieszaną, obligacyjny - normatywną naturę. W układach zbiorowych pracy występuje bowiem i aspekt obligacyjny, ponieważ układ jest de facto umową zawieraną między partnerami społecznymi, i aspekt normatywny, jako że układ zbiorowy pracy jest wymienionym w katalogu kodeksowym (w art. 9 Kodeksu pracy) źródłem prawa pracy, mającym ustawowe umocowanie; czyli jest umową o silniejszym skutku niż zwykła umowa cywilnoprawna. Nie ma jednak w doktrynie prawa pracy wątpliwości co do tego, że układ zbiorowy pracy jest innym niż ustawa źródłem prawa pracy oraz że nie działa erga omnes tak, jak działa ustawa.

Zatem, jeśli obowiązek finansowania świadczeń zdrowotnych na rzecz pracowników nie wynika dla pracodawy z ustawy, a jedynie został ustalony w układzie zbiorowym pracy, pracodawca nie będzie mógł jego ciężaru odnieść w koszty podatkowe i odliczyć od przychodu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 65 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Mając powyższe na uwadze Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego postanowił jak w sentencji.
Niniejsze postanowienie jest urzędową interpretacją przepisów prawa podatkowego na dzień 1 lutego 2005 r.

Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika. Jeżeli jednak podatnik zastosuje się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej jego zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia niniejszego postanowienia, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.

Stosownie do art. 14b § 2 ustawy interpretacja jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.
Na niniejsze postanowienie przysługuje Stronie, na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 236 i 239 ustawy Ordynacja podatkowa, prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie ul. Wadowicka 10 za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.

Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia stosownie do art. 222 w związku z art. 239 cytowanej wyżej ustawy. Zażalenie podlega opłacie skarbowej uiszczanej w postaci znaków opłaty skarbowej, która wynosi 5 zł od podania (50 gr każdy załącznik).