INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2012r. (data wpływu 31 maja 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 sierpnia 2012r. (data wpływu 3 września 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT od zakupionego samochodu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 maja 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT od zakupionego samochodu.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 sierpnia 2012r., (data wpływu 3 września 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 23 sierpnia 2012r.), znak: IBPP2/443-530/12/AM.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem są usługi ogólnobudowlane.

Jest opodatkowany na zasadach ryczałtu + VAT. W dniu 2 kwietnia 2012r. zakupił na fakturę VAT samochód ciężarowy Ford Transit z 6 miejscami.

Po czym okazało się, że w/w samochód nie spełnia warunków do dodatkowego badania technicznego VAT-1, które jest niezbędne do zwrotu podatku VAT z zakupu tego samochodu. W dniu 23 maja 2012r. Wnioskodawca dokonał przebudowy samochodu i zmiany na 3 miejsca i w dniu 23 maja 2012r. dokonał badania technicznego VAT-1 zgodnie z art. 86a ust. 2 pkt 1-7 ustawy o podatku VAT.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że zakupiony samochód jest wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Przedmiotowy samochód nie posiada świadectwa homologacji. Dopuszczalna masa całkowita przedmiotowego samochodu wynosi 2455 kg. Przedmiotowy samochód posiada zaświadczenie o dodatkowym badaniu technicznym VAT-1. Dowód rejestracyjny posiada adnotację o przeprowadzonym dodatkowym badaniu technicznym w/w samochodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może odliczyć całość podatku VAT od zakupionego samochodu, czy tylko 60%...

Zdaniem Wnioskodawcy, może on odliczyć całość podatku VAT ponieważ samochód posiada badanie VAT-1 zgodnie z art. 86a ust. 2 pkt 1-7.

Wnioskodawca pismem z dnia 29 sierpnia 2012r. wskazał ostatecznie przepisy art. 3 ustawy nowelizującej z dnia 16 grudnia 2010r., których zastosowanie jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

W myśl powyższego przepisu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku czy też niepodlegających temu podatkowi.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. 247, poz. 1652 ze zm.), w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (czyli od dnia 1 stycznia 2011r.) do dnia 31 grudnia 2012r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6 000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Natomiast, jak stanowi art. 3 ust. 2 tej ustawy, przepis ust. 1 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
   1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
   2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
   
   

Zgodnie z art. 3 ust. 3 ww. ustawy o VAT, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem są usługi ogólnobudowlane. Jest opodatkowany na zasadach ryczałtu + VAT. W dniu 2 kwietnia 2012r. zakupił na fakturę VAT samochód ciężarowy Ford Transit z 6 miejscami. Po czym okazało się, że w/w samochód nie spełnia warunków do dodatkowego badania technicznego VAT-1, które jest niezbędne do zwrotu podatku VAT z zakupu tego samochodu w dniu 23 maja 2012r. Wnioskodawca dokonał przebudowy samochodu i zmiany na 3 miejsca i w dniu 23 maja 2012r. dokonał badania technicznego VAT-1 zgodnie z art. 3 ustawy nowelizującej.

Zakupiony samochód jest wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Przedmiotowy samochód nie posiada świadectwa homologacji. Dopuszczalna masa całkowita przedmiotowego samochodu wynosi 2455 kg. Przedmiotowy samochód posiada zaświadczenie o dodatkowym badaniu technicznym VAT-1. Dowód rejestracyjny posiada adnotację o przeprowadzonym dodatkowym badaniu technicznym w/w samochodu.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny wskazać należy, iż skoro nabyty przez Wnioskodawcę samochód o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony w chwili jego nabycia nie spełniał warunków do dodatkowego badania technicznego VAT-1, zatem należy przyjąć, że brak było uprawnienia do odliczenia całej wykazanej na fakturze kwoty podatku naliczonego przy jego nabyciu (na co wskazuje również fakt, iż Wnioskodawca dla realizacji odliczenia całej kwoty podatku, dokonał przebudowy nabytego uprzednio samochodu). W tych okolicznościach Wnioskodawca, realizując prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu przedmiotowego samochodu, winien był kierować się przepisem art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, dającym uprawnienie do odliczenia 60% kwoty podatku naliczonego wynikającej z faktury dokumentującej zakup ww. samochodu, nie więcej jednak niż 6.000 zł, oczywiście przy zachowaniu wymogu, iż samochód ten wykorzystywany jest wyłącznie do opodatkowanej działalności gospodarczej Wnioskodawcy i nie zaistnieniu wyłączeń przewidzianych przepisem art. 88 ustawy o VAT.

Należy też zauważyć, że bez wpływu na powyższe pozostaje fakt, że już po nabyciu Wnioskodawca dokonał przebudowy przedmiotowego samochodu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.