P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a §1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U z 2005r, Nr 8, poz. 60) Naczelnik Kujawsko-Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy po analizie złożonego w dniu 02 lutego 2005r. wniosku (uzupełnionego pismem z dnia 18 lutego 2005r.)w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego

p o s t a n a w i a

uznać, że przedstawione przez Podatnika stanowisko jest prawidłowe

W dniu 02 lutego 2005r. do tutejszego Organu wpłynął wniosek podatnika w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.; ostatnia zmiana z 2004r. Nr 254, poz. 2533).

W piśmie tym Jednostka przedstawiła następujący stan faktyczny:

W związku z prowadzoną działalnością, Podatnik w celu zwiększenia sprzedaży i pozyskania nowych odbiorców dla swoich wyrobów bierze udział w organizowanych na terenie kraju i za granicą targach. W związku z tym jednostka ponosi koszty między innymi wynajem powierzchni targowej, zorganizowanie stoiska jak i towary przekazywane w celu rozpropagowania wyrobów Spółki ( katalogi, foldery, długopisy, koszulki z logo firmy). Wyżej wymienione towary są wykładane i ogólnie dostępne dla każdej odwiedzającej targi stoisko osoby. Towary reklamowe wykładane są również w punktach sprzedaży przedstawicieli handlowych Firmy celem pozyskania jak największej liczby odbiorców.

Zdaniem Spółki, takie działania spełniają definicję zawartą w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednocześnie tego typu reklama nie podlega ograniczeniom przepisu art. 16 ust. 1 pkt 28 cytowanej ustawy o podatku dochodowym, gdyż prowadzona jest w sposób publiczny, ogólnie dostępny dla każdego.

Po analizie przedstawionego stanu faktycznego oraz zaprezentowanego przez jednostkę stanowiska dotyczącego interpretacji przepisów prawa podatkowego tut. organ stwierdza co następuje:

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zmianami) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25% przychodów, chyba że reklama prowadzona jest w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób.

Kosztami uzyskania przychodów są poniesione wydatki na reklamę i reprezentację w wysokości nie przekraczającej 0,25% przychodów uzyskanych w roku podatkowym, o ile reklama nie jest prowadzona w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób. Natomiast wydatki związane z reklamą prowadzoną w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób są kosztami uzyskania przychodów w pełnej wysokości.

W przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zdefiniowano pojęcia reklamy i reprezentacji.

Przyjmuje się, iż reklama stanowi rozpowszechnianie informacji o towarach i jego zaletach oraz zachęcanie potencjalnych klientów do ich nabycia, przy czym może mieć ona charakter publiczny (skierowana do anonimowego odbiorcy, nie oznaczonego z góry adresata, obejmuje swoim zasięgiem możliwie najszerszy krąg odbiorców) lub niepubliczny ( skierowana do określonego kręgu odbiorców, do oznaczonego adresata.

W potocznym rozumieniu reprezentacja to wszelkie działania zmierzające do stworzenia najkorzystniejszego wizerunku firmy. Można ją zdefiniować jako występowanie w imieniu podmiotu gospodarczego, wiążące się z okazałością i wytwornością, w celu wywołania najlepszego wrażenia, reprezentacja odnosi się więc do dobrego reprezentowania firmy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka ponosi koszty związane z organizacją ekspozycji na targach, na które wstęp jest otwarty dla wszystkich. a ponadto towary reklamowe wykładane są w punktach sprzedaży przedstawicieli celem pozyskania jak największej liczby odbiorców - to typowy przykład reklamy publicznej.

W związku z tym poniesione przez Spółkę wydatki na reklamę , która dociera do każdego odbiorcy, a nie jest świadomie ograniczona do określonego ich kręgu mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów bez ograniczenia wynikającego z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy przy spełnieniu warunku art. 15 ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym postanowiono jak w sentencji.

Jednocześnie informuje się, że niniejsza odpowiedź dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i jest zgodna ze stanem prawnym obowiązującym na dzień jej udzielenia.

Zgodnie z art. 14 b Ordynacji podatkowej udzielona odpowiedź nie jest wiążąca dla Strony, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej ewentualnej zmiany lub uchylenia.

Stronie przysługuje prawo złożenia zażalenia na niniejsze postanowienie.

Zażalenie, zgodnie z art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy za pośrednictwem tut. Organu w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.