POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Śródmieście działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 12.01.2005 r. (data wpływu: 13.01.2005 r.) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 12.01.2005 r. Spółka z o. o. wystąpiła do tut. Organu o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego, przedstawiając następujący stan faktyczny:
Powyższa Spółka, poza działalnością podstawową w zakresie projektowania, prowadziła również działalność gastronomiczną, która została zlikwidowana z dniem 11.10.2004 r. Niektóre pozostałe towary uległy zepsuciu lub przeterminowaniu, ponieważ nie znaleziono na nie nabywcy.W związku z powyższym sporządzono protokół likwidacyjny, na podstawie którego towary te zostały komisyjnie zlikwidowane.
Pytanie Podatnika dotyczy możliwości zaliczenia wartości zlikwidowanego towaru do kosztów uzyskania przychodów.
Zdaniem Podatnika ocena związku pomiędzy danym wydatkiem a przychodem winna następować w momencie poniesienia wydatku a zdarzenie mające miejsce po poniesieniu kosztu nie powinno wpływać na ocenę tego związku.
Dlatego wartość zlikwidowanego towaru można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.Z treści art. 15 wynika, że podstawowym warunkiem zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest jego związek ze źródłem przychodów, a więc także straty w środkach obrotowych będą kosztem podatkowym na ogólnych zasadach wynikających z powyższego artykułu. Straty te nie zostały wyłączone w przepisie art. 16 ust. 1 ustawy.
Jednak zasadność zaliczania strat w środkach obrotowych do kosztów uzyskania przychodów winna być każdorazowo oceniana indywidualnie w zależności od rodzaju prowadzonej działalności i konkretnej sytuacji, w której te straty powstały. Nie można bowiem zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów straty będącej wynikiem braku staranności czy nieracjonalnego działania podatnika.W opisanym stanie faktycznym Podatnik poniósł wydatki na zakup towarów handlowych dla potrzeb ubocznej działalności gospodarczej w zakresie gastronomii. A więc wydatki te miały związek ze źródłem przychodów.Straty w niektórych towarach handlowych poniesione przez Podatnika po likwidacji tej działalności powstały w związku z ich naturalnymi właściwościami tj. w wyniku ich zepsucia lub przeterminowania na skutek braku nabywcy. Likwidacja tych towarów została odpowiednio przez Spółkę udokumentowana.W powyższym przypadku nie ma przeszkód, aby Podatnik mógł zaliczyć wartość zlikwidowanego towaru do kosztów uzyskania przychodów.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących
- nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe dla Wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej

Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Śródmieście, w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.