POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a, art. 216 §. 1 i § 2 oraz art. 236 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku – Ordynacja podatkowa /Dz. U. 137 poz. 926 z późn. zm./ Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek

postanawia

uznać stanowisko w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawarte we wniosku złożonym dnia 8 czerwca 2005 roku, uzupełnionym w dniu 21 czerwca 2005 roku, za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz obowiązujace w tym zakresie przepisy prawa podatkowego Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek stwierdza, iż zgodnie z art. 2 pkt. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 oraz z 2005r. Nr 14 poz. 113) przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego ( a więc nienależącego do Wspólnoty) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W przypadku więc gdy przywóz towarów z państwa trzeciego następuje na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Wspólnoty, nie dochodzi do importu towarów w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług. W rezultacie czynność taka pozostaje obojętna z punktu widzenia podatku od towarów i usług i nie powinna być uwzględniana przez podatnika w rozliczeniach z tytułu tego podatku, w tym także wykazywana w deklaracji (VAT-7) po stronie podatku naliczonego.Na podstawie art. 9 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonywanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z ust. 2 w/w artykułu ustawy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce, jeżeli nabywcą towarów jest podatnik podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ustawy lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika, albo też osoba prawna niebędąca podatnikiem, dostawcą zaś podatnik w w/w rozumieniu. Jak z powyższego wynika, do uznania czynności za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów konieczne jest aby:

#61623; podatnik (nabywca) nabył prawo do rozporządzania towarami jak właściciel w wyniku dostawy towarów dokonanej przez inny podmiot (dostawcę),

#61623; nabywca posiadał status podatnika podatku od towarów i usług lub podatnika od wartości dodanej albo też aby nabywcą była osoba prawna niebędąca podatnikiem podatku od towarów i usług lub podatkiem od wartości dodanej,

#61623; dostawca posiadał status podatnika podatku od towarów i usług lub podatnika podatku od wartości dodanej,

#61623; w wyniku dokonanej dostawy doszło do przemieszczenia towarów na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium państwa rozpoczęcia wysyłki lub transportu.

Ponadto na mocy art. 11 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i czynności te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.

Zdaniem Naczelnika tutejszego Urzędu Skarbowego przedstawiony we wniosku stan faktyczny nie odpowiada hipotezie normy prawnej wynikającej zarówno z art. 9 ust. 1 i 2, jak i art. 11 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. nie wyczerpuje wszystkich określonych w tych przepisach przesłanek, od których spełnienia uzależniono uznanie czynności za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. W rezultacie opisana czynność polegająca na przemieszczeniu przez Stronę towaru, uprzednio przez nią zaimportowanego, z terytorium Niemiec na terytorium Polski dla potrzeb prowadzonej na tym terytorium działalności, nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, a tym samym nie powinna jako taka być uwzględniana przy dokonywaniu rozliczenia tego podatku.

Jednocześnie Naczelnik Urzędu Skarbowego informuje, iż organem właściwym w sprawach podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów (oraz INTRASTAT) jest stosownie do art. 33 ustawy o podatku od towarów i usług naczelnik urzędu celnego.

Powyższa interpretacja w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.