DECYZJA

Na podstawie art. 233 § l pkt l ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U.Nr 137, póz.926 z późn.zm.), po rozpatrzeniu zażalenia Urzędu Miasta i Gminy napostanowienie z dnia 4.03.2005 r. nr US1418/25/443-10a/05/SG wydane przez NaczelnikaUrzędu Skarbowego w trybie art. 14 a § l Ordynacji Podatkowej, Dyrektor IzbySkarbowej

postanawia:

utrzymać w mocy postanowienie organu pierwszej instancji.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia z dnia 26.01.2005 r. Urząd Miasta i Gminy zwrócił się zwnioskiem o udzielenie informacji dotyczącej stawki podatku od towarów i usług i podstawyopodatkowania w przypadku zamiany nieruchomości. Ze stanu faktycznego przedstawionegow piśmie wynika, iż Gmina dokonuje zamiany nieruchomości będącej jej własnością, która wmiejscowym planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczona jest pod budownictwomieszkaniowe o wartości 11.000 zł. na nieruchomość będącą własnością osoby fizycznej,która to nieruchomość również jest przeznaczona pod budownictwo mieszkaniowe wmiejscowym planie zagospodarowania przestrzennego o wartości 10.000 zł. Przy zamianiedokonywanej w formie aktu notarialnego osoba fizyczna dopłaca Gminie różnicę wwysokości 1.000 zł. Pytanie brzmi: czy w przypadku takiej transakcji powinien być naliczonypodatek od towarów i usług w wysokości 22% i czy podatek ten powinien być obliczony odcałej wartości nieruchomości Gminnej czyli 11.000 zł. czy też od różnicy wartościwynoszącej 1.000 zł. Zdaniem Urzędu Miasta i Gminy zgodnie z art. 29 ust.4ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz.U. Nr 54 póz.535 ze zm.) podatek od towarów i usługwinien być odliczony od różnicy wartości czyli 1.000 zł.

Naczelnik Urzędu Skarbowego postanowieniem z dnia 4.03.2005 r. nrUS1418/25/443-10a/05/SG stwierdził, że stanowisko Urzędu Miasta i Gminy wświetle art. 29 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54póz.535 ze zm.)jest nieprawidłowe.Urząd Miast i Gminy wniósł zażalenie na postanowienie Naczelnika UrzęduSkarbowego stwierdzając, iż przepis art. 29 ust. l ustawy o podatku od towarówi usług stanowi, że za obrót należy uznawać także dotacje, subwencje oraz inne dopłaty opodobnym charakterze związane z dostawą towarów. Zdaniem Urzędu według tego przepisunależałoby traktować zamianę i ustalać, iż obrotem jest również dopłata mająca wyrównaćróżnicę wartości rzeczy zamienianych., gdyż w sprawie trudno mówić o klasycznej dostawie

Przepis art. 71 ust. l ustawy o gospodarce nieruchomościami konstytuuje prawo pobieraniapierwszej opłaty oraz opłat rocznych za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowaniewieczyste. Zgodnie z treścią art. 78 ust. l w/cyt. ustawy o gospodarce gruntami, właściwyorgan zamierzający zaktualizować opłatę roczną z tytułu użytkowania wieczystegonieruchomości gruntowej powinien na piśmie wypowiedzieć wysokość dotychczasowejopłaty do 31 grudnia roku poprzedzającego przesyłając równocześnie ofertę jej nowejwysokości. Użytkownik wieczysty, stosownie do art. 78 ust. 2 cyt. ustawy, może w terminie30 dni od dnia otrzymania wypowiedzenia, złożyć do samorządowego kolegiumodwoławczego właściwego ze względu na miejsce położenia nieruchomości, wniosek oustalenie, że aktualizacja opłaty jest nieuzasadniona albo jest uzasadniona w innej wysokości.

Cytowane wyżej przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami, w związku z oddaniemgruntu w użytkowanie wieczyste, uprawniają do pobierania od użytkowników wieczystychokreślonych opłat (opłata pierwsza oraz opłaty roczne). W takich przypadkach podstawęopodatkowania stanowią opłaty pobierane z tego tytułu pomniejszone o kwotę podatku, cojest równoznaczne, że ustalone kwoty opłat za użytkowanie wieczyste są kwotami brutto,zawierającymi w sobie podatek od towarów i usług , bez względu na sposób ichskalkulowania. Stosownie do treści przepisu art. 3 ust. l pkt l ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. ocenach (Dz.U. Nr 97, póz. 1050), stanowiącego, że w cenie usługi uwzględnia się cenępodatek od towarów i usług, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż usług podlegaobciążeniu podatkiem od towarów i usług. Przepis art. l ust.2 pkt 2 wyłącza zastosowanieprzedmiotowej ustawy do cen ustalanych na podstawie odrębnych ustaw, w zakresieuregulowanym w tych ustawach. Należy także podkreślić, że kwestię skalkulowaniawysokości opłat za użytkowanie wieczyste reguluj ą wskazane wyżej przepisy niepodatkowe -ustawa o gospodarce nieruchomościami oraz przepisy wydane w celu jej wykonania.

Reasumując, Dyrektor Izby Skarbowej stwierdza, iż zarzuty Urzędu zawarte w zażaleniusą bezpodstawne.