Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków - Sródmieście działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r Nr 8, poz. 607 po rozpatrzeniu wniosku Podatnika bez znaku z dnia 24.01.2005 r. (data wpływu 26.01.2005 r.), w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko nie jest prawidłowe.

Pismem z dnia 24.01.2005 r. (data wpływu 26.01.2005 r.) Podatnik zwrócił się z prośbą o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług z tytułu niezwróconych opakowań zwrotnych w przypadku sprzedaży przy zastosowaniu kasy fiskalnej oraz sposobu dokumentowania kwoty należności z tytułu niezwrócenia przez odbiorcę, będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, opakowań zwrotnych.

W przedmiotowym piśmie Podatnik przedstawił następujący stan faktyczny:
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Podatnik dokonuje sprzedaży w sklepie towarów w opakowaniach zwrotnych (za kaucją) osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Sprzedaż towarów ewidencjonowana jest przy zastosowaniu kasy fiskalnej. Przy sprzedaży towarów wnioskodawca nie wykazuje obrotu z tytułu otrzymanej kaucji za opakowanie zwrotne. Na paragonie oddzielnie wykazuje wartość wydanych opakowań, wartość ta jednak nie jest rejestrowana w kasie jako obrót opodatkowany. Termin zwrotu opakowań wynikający z wzorca umownego wywieszonego w sklepie w miejscu ogólnodostępnym, ustalony został na ostatni dzień danego roku kalendarzowego. Podatnik prowadzi ewidencję wydania i zwrotu opakowań zwrotnych.

Podatnik przedstawił własne stanowisko zgodnie z którym na podstawie § 22 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. obowiązek podatkowy z tytułu niezwróconych opakowań powstaje w dniu, w którym wystawiono fakturę, nie później jednak niż w siódmym dniu po dniu, w którym umowa przewidywała zwrot opakowań oraz przy braku stosownych uregulowań zasadnym jest wystawienie faktury wewnętrznej w celu udokumentowania kwoty należności z tytułu niezwrócenia przez odbiorcę opakowań zwrotnych.

Regulacje wynikające z polskiego prawa podatkowego są zbieżne z Szóstą Dyrektywą Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EEC). W odniesieniu do kosztów opakowań zwrotnych, w myśl art. 11 C ust. 3 VI Dyrektywy, Państwa Członkowskie mogą:
- wyłączyć je z podstawy opodatkowania i podjąć niezbędne kroki w celu zapewnienia, by podstawa opodatkowania została skorygowana, jeśli opakowania te nie zostaną zwrócone, lub
- włączyć je do podstawy opodatkowania i podjąć niezbędne kroki w celu zapewnienia, by podstawa opodatkowania została skorygowana, jeśli opakowania te zostaną zwrócone.

W § 22 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. 97 poz. 971) wskazano, że jeżeli podatnik sprzedał towar w opakowaniu zwrotnym, pobierając lub określając w umowie za to opakowanie kaucję, wartości opakowania nie uwzględnia się w treści faktury dokumentującej sprzedaż. Tym samym z podstawy opodatkowania została wyłączona wartość opakowań zwrotnych. W sytuacji, gdy opakowania zwrotne zostaną przez odbiorcę towarów zwrócone w określonych w umowach terminach, podstawa opodatkowania danej sprzedaży nie podlega korekcie. Mając jednak na uwadze regulacje wynikające z VI Dyrektywy, a dotyczące konieczności skorygowania podstawy opodatkowania w sytuacji, gdy opakowania zwrotne nie zostaną zwrócone, ustawodawca polski w § 22 ust. 2 cytowanego rozporządzenia rozstrzygnął tę kwestię. W myśl powołanego przepisu, w sytuacji gdy, opakowania zwrotne nie zostaną przez odbiorcę towarów zwrócone w terminie przewidzianym w zawartej umowie, sprzedawca towarów, który pierwotnie wyłączył z podstawy opodatkowania wartość opakowań zwrotnych, winien opodatkować kwotę należności z tytułu niezwróconych przez odbiorcę opakowań. Zaznaczyć przy tym należy, iż pomimo, iż Podatnik jako prowadzący sprzedaż detaliczną nie zawiera pisemnych umów z kupującymi nie wyklucza to przyjęcia (na podstawie wzorca umownego wywieszonego w sklepie w ogólnodostępnym miejscu) terminu zwrotu opakowań na ostatni dzień roku kalendarzowego.

Tak więc w oparciu o zapis § 22 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004 r. w opisanym przez Podatnika stanie faktycznym obowiązek podatkowy powstanie nie później niż w siódmym dniu po dniu w którym umowa przewidywała zwrot opakowań.

Stosownie do postanowień art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami) podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą w formie indywidualnych gospodarstw rolnych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. W przypadku pobrania kaucji za opakowania przy sprzedaży towaru kwota kaucji nie powinna być rejestrowania w kasie jako obrót opodatkowany. Podstawą do prawidłowego rozliczenia podatku należnego z tytułu niezwróconych w terminie opakowań zwrotnych może być ewidencja wydanych i zwróconych opakowań, która jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego jest przez Podatnika prowadzona. Natomiast jak wynika z art. 106 ust. 7 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, w którym zawarto katalog czynności dokumentowanych za pomocą faktur wewnętrznych, obowiązujące przepisy w zakresie podatku od towarów i usług nie przewidują wystawienia w opisanej sytuacji faktury wewnętrznej.

Tym samym stanowisko wyrażone przez Podatnika nie jest prawidłowe.

Powyższa interpretacja:
-dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
-nie jest wiążąca dla Podatnika wiąże natomiast właściwe dla Podatnika organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.