Z przedstawionego w złożonym przez Spółkę wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskująca prowadzi reklamę sprzedawanych przez siebie towarów przy pomocy folderów reklamowych. Foldery te trafiają do sklepów współpracujących z Podatnikiem, gdzie są dostępne dla wszystkich klientów dokonujących zakupów w danym sklepie. Klienci mają wgląd do takiego folderu, jednocześnie w celach informacyjno – promocyjnych foldery te są im przekazywane. Ponadto – jak wskazuje Wnioskująca - foldery te są również rozprowadzane przez firmę dystrybucyjną w ramach okolicznych ulic w pobliżu sklepu. Wyznaczenie obszaru, który będzie objęty dystrybucją tychże folderów odbywa się w ramach uzgodnień z firmą dystrybucyjną. Obszar ten zależy od nakładu folderów, a ten z kolei od obrotów danego sklepu.

Spółka podnosi, iż folder ten może trafić do każdego, kto znajdował się w danej chwili na tymże obszarze, a z jej strony nie istnieje praktycznie możliwość zweryfikowania konkretnego odbiorcy tegoż folderu.

W związku z powyżej przedstawionym stanem faktycznym zrodziła się wątpliwość dotycząca zakwalifikowania reklamy prowadzonej przy pomocy folderów do reklamy publicznej czy też niepublicznej. Podatnik pyta, czy i w jakim zakresie zastosowanie znajduje przepis art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Spółki, koszty reklamy prowadzonej przy pomocy folderów nie są objęte żadnym limitem, bowiem foldery te trafiając do sklepów są dostępne dla wszystkich klientów danego sklepu. Krąg osób z nich korzystających, którymi są klienci sklepu jest nieograniczony.

W drugim przypadku, gdy foldery są rozprowadzane przez firmę dystrybucyjną do mieszkańców okolicznych ulic (sprecyzowanych w uzgodnieniu z Firmą) w pobliżu sklepu, trafiają również do nieograniczonego kręgu konsumentów.

Podatnik uważa, że reklama prowadzona za pomocą folderów ma charakter reklamy publicznej (nieograniczony krąg konsumentów).

Mając na uwadze przywołane przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony we wniosku Podatnika stan faktyczny, tutejszy organ podatkowy zważył, co następuje:

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej. Warunkiem uznania wydatków za koszt uzyskania przychodów jest występowanie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem a przychodem. Obowiązkiem Podatnika, jako odnoszącym ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego ust. 1 art. 15 ustawy podatkowej.

Jednak, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25% przychodów, chyba że reklama jest prowadzona w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób.

Wobec braku w przepisach podatkowych definicji pojęcia “reklama”, należy zastosować wykładnię językową. Właściwe określenie jej zakresu ma istotne znaczenie dla ustalenia podatkowej kwalifikacji różnych działań podejmowanych przez podatników. Za reklamę uznać należy rozpowszechnianie informacji o danym towarze w celu zwrócenia na niego uwagi i zachęcenia do zakupu; także: środki służące do tego celu, np. plakaty, ogłoszenia w prasie, radiu i telewizji (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa, 2003).

Reklama to działanie mające na celu zachęcanie potencjalnych klientów do zawarcia umowy, nabywania towarów, korzystania z oferowanych usług. Reklama polega więc na rozpowszechnianiu informacji o towarach, miejscach nabycia, chwaleniu kogoś i zalecaniu czegoś.

Przesłanką decydującą o zasadach zaliczania poniesionych wydatków na reklamę w poczet kosztów uzyskania przychodów jest sposób jej prowadzenia, czyli ukierunkowanie na jej adresatów.

Nie podlega limitowi, określonemu w art. 16 ust. 1 pkt 28 przywołanej ustawy, prowadzenie reklamy w sposób publiczny. Pojęcie “publiczny”, według wyżej wymienionego słownika, oznacza: “dotyczący wielu, wszystkich, obejmujący ogół, przeznaczony dla wielu, dla wszystkich: ogólny, masowy”.

Zgodnie z powyższą definicją, reklama publiczna to reklama powszechna, prowadzona w miejscu dostępnym dla wielu, wszystkich, oficjalnie, jawnie. Reklama publiczna skierowana jest do szerokiego, anonimowego kręgu odbiorców, co jest następstwem masowego, ogólnodostępnego charakteru tego typu działania.

Zaprezentowany we wniosku sposób rozpowszechniania folderów wskazuje, iż z folderami tymi mogą zapoznać się anonimowi, nieskonkretyzowani adresaci. Zatem, w przedstawionych okolicznościach nie znajduje zastosowania ograniczenie (limit), zawarte w przepisach art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy podatkowej.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.