Decyzja

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60), po rozpatrzeniu zażalenia wniesionego na postanowienie Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z dnia 04 maja 2005r., Nr DP/P1/423-0019/3/05/AP dotyczące udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego

uznając, że zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie utrzymuje się w mocy postanowienie organu pierwszej instancji.

UZASADNIENIE

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością we wniosku z dnia 01.02.2005r. zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego m.in. w sprawie zasad opodatkowania oddziałów spółki zlokalizowanych poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej dokonujących sprzedaży wyrobów wytworzonych przez spółkę na terenie strefy.

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku z dnia 01.02.2005r. po połączeniu spółka posiadać będzie oddziały handlowe w licznych miejscach na terenie Polski, oddziały te zarejestrowane w rejestrze przedsiębiorców, zlokalizowane będą poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej. W przedstawionym stanie faktycznym spółka sformułowała zapytanie w jaki sposób zorganizować działalność połączonych spółek, aby cały podmiot korzystał ze zwolnienia bez względu na to, gdzie zlokalizowane są poszczególne oddziały organizacyjne tego podmiotu lub ewentualnie – o ile byłoby to konieczne – w jaki sposób wyodrębnić księgowość w zakresie działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej

W piśmie z dnia 24.02.2005r. stanowiącym uzupełnienie złożonego wniosku o własne stanowisko – podatnik podkreślił, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej spółka wytwarzać będzie nadal wyroby włącznie na trenie specjalnej strefy ekonomicznej – a jej oddziały zlokalizowane poza obszarem strefy zajmować się będą (w imieniu i na rachunek spółki) wyłącznie sprzedażą wskazanych wyrobów. Zdaniem podatnika taki sposób dystrybucji wyrobów, wytworzonych na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, nie wywiera wpływu na stosowanie przepisów, dotyczących zwolnienia z podatku dochodowego, gdyż oddziały nie będą samodzielnie generować dodatkowego dochodu dla spółki z tytułu prowadzenia działalności poza strefą.

Postanowieniem z dnia 4 maja 2005r., Nr DP/P1/423-0019/3/05/AP Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, że stanowisko podatnika jest nieprawidłowe.

Podatnik korzystając z przysługującego mu prawa złożył zażalenie na powyższe postanowienie. Podatnik kwestionowanemu postanowieniu zarzuca naruszenie przepisów prawa materialnego poprzez niewłaściwą interpretację treści art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994r. o specjalnych strefach ekonomicznych a także naruszenie art. 120 i 121 Ordynacji podatkowej, przez nie przeprowadzenie należytego postępowania podatkowego w sprawie oraz art. 127 Ordynacji podatkowej poprzez nie zawarcie w postanowieniu precyzyjnego i wyczerpującego uzasadnienia faktycznego i prawnego, zaś w szczególności brak rozstrzygnięcia w zakresie wskazania w jaki sposób wyodrębnić księgowość w zakresie działalności prowadzonej na trenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku po rozpatrzeniu zarzutów zażalenia stwierdza, że w sprawie ma zastosowanie następujący stan prawny:

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. Nr 123, poz. 600 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2000r. dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą mogą być, w drodze rozporządzenia Rady Ministrów, całkowicie zwolnione odpowiednio od podatku dochodowego od osób prawnych i podatku dochodowego od osób fizycznych w okresie równym połowie okresu, na jaki ustanowiona została strefa.

Przepisem wykonawczym dla Pomorskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej było rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 11 lipca 2001r. w sprawie Pomorskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz.U. Nr 84, poz. 909 z późn. zm.). Rozporządzenie to zostało zastąpione rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 14 września 2004r. w sprawie pomorskiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz.U. Nr 224, poz. 2270 z późn. zm.).

Stosownie do postanowień z § 5 ust. 3 powołanego rozporządzenia z dnia 14.09.2004r. w sprawie pomorskiej specjalnej strefy ekonomicznej zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 2, przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

Jak stanowi § 5 ust. 4 rozporządzenia z dnia 14.09.2004r. przy ustalaniu wielkości zwolnienia od podatku dochodowego, przysługującego przedsiębiorcy prowadzącemu działalność na terenie strefy za pośrednictwem jednostki organizacyjnej, o której mowa w ust. 3, przepisy art. 25 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych albo art. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych stosuje się odpowiednio.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż podstawowym warunkiem prowadzenia przez spółkę działalności gospodarczej jednocześnie na terenie strefy jak i poza nią, jest wyodrębnienie organizacyjne jednostki prowadzącej działalność w strefie. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności również poza obszarem strefy, wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej tego przedsiębiorcy, prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy, pod warunkiem wyodrębnienia jej pod względem organizacyjnym.

W świetle powyższego tut. Organ podatkowy podziela stanowisko Organu pierwszej instancji, iż zapis powołanego powyżej § 5 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14.09.2004r. wyraźnie stanowi, iż aby skorzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i poza tym terenem, koniecznym jest wydzielenie organizacyjne działalności prowadzonej na terenie strefy, a nie poza jej obszarem. Zgodzić należy się również z Organem pierwszej instancji, iż ustawodawca nie doprecyzował o jak dalekie wyodrębnienie organizacyjne chodzi.

W świetle zarzutów zażalenia tut. Organ podatkowy zauważa, iż w przypadku spółek kapitałowych jednostką, która spełnia kryterium wyodrębnionej jednostki organizacyjnej w rozumieniu ww. przepisów będzie oddział spółki. Zgodnie bowiem z art. 5 pkt 4 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 173, poz. 1807 z późn. zm.) przez oddział rozumie się wyodrębnioną i samodzielną organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywaną przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności.

Odnosząc się do podniesionej w zażaleniu kwestii sposobu wyodrębnienia księgowości w zakresie działalności prowadzonej na terenie strefy tut. Organ podatkowy zauważa, iż zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (Dz.U. z 2002r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.) jednostki posiadające oddziały (zakłady) mogą prowadzić księgi rachunkowe oddziałów (zakładów) w siedzibie jednostki albo oddziałów (zakładów).

W świetle powołanego przepisu wyodrębniony organizacyjnie oddział może działać w formie oddziału, który samodzielnie prowadzi księgi i sporządza sprawozdanie finansowe lub oddziału, który mimo wyodrębnienia organizacyjnego nie prowadzi samodzielnie ksiąg rachunkowych, a więc i nie sporządza sprawozdania finansowego. Również § 5 ust. 3 rozporządzenia z dnia 14.09.2004r. nie przesądza, iż oddział w strefie musi prowadzić samodzielnie księgi rachunkowe i sporządzać sprawozdanie finansowe, a jedynie wymaga by wielkość zwolnienia określana była w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

Niezależnie od przyjętego przez spółkę rozwiązania, gdy działalność gospodarcza Spółki prowadzona jest zarówno na terenie strefy, jak poza jej obszarem dla celów prawidłowego ustalenia dochodu z działalności opodatkowanej i zwolnionej z podatku dochodowego przy wzajemnych rozliczeniach pomiędzy wyodrębnioną organizacyjnie jednostką, a częścią Spółki poza strefą podatnik winien dokonywać wewnętrznego rozliczenia przychodów i kosztów przy pomocy metod przewidzianych dla ustalania cen transferowych.

Zawarte w § 5 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14.09.2004r. odesłanie do odpowiedniego stosowania art. 11 ustawy z dnia 15.02.1992r. oznacza, że mimo, iż zawarte w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych przepisy o tzw. cenach transferowych, generalnie dotyczą warunków transakcji zawieranych przez różne podmioty wzajemnie ze sobą powiązane, to zasady te mogą być zastosowane również w stosunku do wewnętrznych rozliczeń podatnika prowadzącego na podstawie zezwolenia działalność w specjalnej strefie ekonomicznej, jeżeli podatnik taki zarazem prowadzi działalność poza strefą i jeżeli w ramach działalności przekazuje towary wytworzone w strefie na rzecz działalności prowadzonej poza strefą lub odwrotnie.

Art. 11 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 15.02.1992r. określa następujące metody wyznaczania cen transferowych: porównywalnej ceny niekontrolowanej, ceny odsprzedaży, rozsądnej marży („koszt plus") oraz metody zysku transakcyjnego. Metody te opisane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 10 października 1997r. w sprawie sposobu i trybu określania dochodów podatników w drodze oszacowania cen w transakcjach dokonywanych przez tych podatników (Dz.U. Nr 128, poz. 833 z późn zm.). Odpowiednie stosowanie art. 11 ustawy z dnia 15.02.1992r. odnosi się do możliwości zastosowania przez podatnika – przy ustalaniu wielkości zwolnienia od podatku – metodologii cen transferowych uregulowanej w ww. przepisach, przy czym co do zasady podatnicy mają swobodę w wyborze metodologii wyznaczania ceny w transakcjach wewnętrznych, tj. mogą korzystać z metod innych niż zdefiniowane przez przepisy podatkowego, gdyż te wiążą wyłącznie organy podatkowe.