Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8 poz. 60 ze zm.) oraz art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), po rozpatrzeniu zażalenia, złożonego na postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 18.05.2005 r. znak: I US-II-443/37/2005 w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa po-datkowego - zmienia przedmiotowe postanowienie.

Pismem z dnia 12.04.2005 r. Podatnik zwrócił się do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług. Zapytanie dotyczyło stawki podatku od towarów i usług dla wykonywanych usług, sklasyfikowanych wg PKWiU 92.32.10-00.00, jako "usługi związane z funkcjonowaniem obiektów kulturalnych" (obsługa akustyczna i oświetleniowa). Podatnik oświadczył, iż w związku z wykonywaniem ww. usług nie pobiera opłat za wstęp. Zdaniem Podatnika, świadczone przez Niego usługi korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), jako że zostały wymienione w poz. 11 zał. Nr 4 cyt. ustawy.

Po rozpatrzeniu przedmiotowej sprawy Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie wydał postanowienie z dnia 18.05.2005 r. znak: I US-II-443/37/2005, w którym uznał przedstawione przez Podatnika stanowisko za nieprawidłowe. W uzasadnieniu postanowienia organ I instancji stwierdził, iż "usługi związane z funkcjonowaniem obiektów kulturalnych", sklasyfikowane wg PKWiU 92.32.10-00.00, podlegają opodatkowaniu 22% stawką VAT. Zdaniem Naczelnika, zwolnienie z podatku VAT usług związanych z kulturą, sklasyfikowanych wg PKWiU w grupowaniu 92, o którym mowa w poz. 11 zał. Nr 4 do ustawy o VAT, nie dotyczy usług związanych z funkcjonowaniem obiektów kulturalnych, mieszczących się w grupowaniu PKWiU 92.32.10-00.00, bowiem usługi te zostały wyłączone spod zwolnienia.

Nie zgadzając się z takim rozstrzygnięciem, Podatnik pismem z dnia 31.05.2005 r., wniósł zażalenie do tut. organu. Zdaniem Strony, wyłączenie, o którym mowa w poz. 11 zał. Nr 4 ustawy o VAT dotyczy wstępu na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy związane z funkcjonowaniem obiektów kulturalnych, a nie usług związanych z funkcjonowaniem obiektów kulturalnych.

Po zapoznaniu się ze stanem faktycznym i prawnym niniejszej sprawy Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku Nr 4 do ustawy. W poz. 11 tego załącznika zwolniono usługi związane z kulturą, sklasyfikowane wg PKWiU w grupowaniu 92, z pew-nymi wyłączeniami w zakresie tego grupowania, wskazanymi szczegółowo w 4 punktach. Wykładnia językowa zapisu zawartego w pkt 4 jednoznacznie wskazuje, że wyłączenie to dotyczy wstępu na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy związane z funkcjonowa-niem obiektów kulturalnych (PKWiU 92.32.10-00.00), a nie, jak błędnie wskazał organ I instancji, usług związanych z funkcjonowaniem obiektów kulturalnych. Ze stanu faktycznego przedstawionego w zapytaniu wynika, że Podatnik świadczy usługi sklasyfikowane wg PKWiU 92.32.10-00.00, jako "usługi związane z funkcjonowaniem obiektów kulturalnych" (obsługa akustyczna i oświetleniowa), za które nie pobiera opłat za wstęp. Mając na uwadze przedstawione przepisy prawne, tut. organ stwierdza, iż usługi świadczone przez Podat-nika, sklasyfikowane wg PKWiU 92.32.10-00.00, za które nie pobiera On opłat za wstęp, są zwolnione od podatku VAT.

Stronie na podstawie art. 3 § 2 pkt 1 i art. 53 § 1 ustawy z dnia 30.08.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), służy prawo zaskarżenia decyzji do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia. Skarga wraz z jej odpisem powinna być złożona za pośrednictwem tut. organu i odpowiadać wymogom art. 46 i art. 57 powołanej ustawy. Zgodnie z dyspozycją art. 299 § 1 i 2 ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wraz z wniesieniem skargi Strona zamieszkała za granicą obowiązana jest ustanowić pełnomocnika do doręczeń.