P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 1997r. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.), w związku z pismem Strony z dnia 03.03.2005r. (wpływ do tut. Urzędu 17.03.2005r.) o udzielenie pisemnej interpretacji w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego

postanawia

- uznać stanowisko Strony przedstawione w piśmie z dnia 03.03.2005r. za nieprawidłowe

Uzasadnienie

Stan faktyczny został przedstawiony we wniosku w sposób następujący:
Naczelna Dyrekcja (...) jest urzędem obsługującym Naczelnego Dyrektora (...), który w myśl art. 18 pkt 1 ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. z 2002 r. Nr 171, poz. 1396 ze zm. - zwanej dalej "ustawą archiwalną") jest centralnym organem administracji rządowej.
Zgodnie z art. 23 ustawy o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach - do zakresu działań Naczelnego Dyrektora (...) należy prowadzenie działalności informacyjnej. Również zgodnie z rozporządzeniem w sprawie szczegółowego zakresu działania Naczelnego Dyrektora (...)h (Dz. U. Z 1984 r. Nr 41, poz. 218) § 2 pkt 5 Naczelny Dyrektor prowadzi działalność w zakresie informacji. Realizacja tego zadania następuje poprzez rozpowszechnianie czasopism i wydawnictw archiwalnych, a bezpośrednim wykonawcą tych czynności jest Naczelna Dyrekcja (...), która opłaca druk ze środków budżetowych; uzyskane ze sprzedaży wpływy odprowadzane są na dochody budżetowe.
W celu realizacji zadań w zakresie działalności wydawniczej utworzono w Naczelnej Dyrekcji (...) Wydział Wydawnictw (zarządzenie nr 10 z 2003 roku Prezesa Rady Ministrów zmieniających zarządzenie w sprawie nadania statutu Naczelnej Dyrekcji (...)).Naczelna Dyrekcja (...) jest płatnikiem podatku VAT.Firmowane przez Naczelną Dyrekcję publikacje dotyczą zagadnień z dziedziny archiwistyki i archiwoznawstwa; są to czasopisma i pomoce archiwalne, a także źródła historyczne. Sprzedawane wydawnictwa mają formę wydawnictw książkowych a także na płytach CD - wszystkie publikacje posiadają symbol ISBN. Książki i czasopisma specjalistyczne mają stawkę podatku 0%, natomiast wydawnictwa na płytach CD mają stawkę podatku 22%.Wydawnictwa powyższe są wykorzystywane w bieżącej pracy archiwów jako niezbędny i konieczny informator o zbiorach archiwalnych oraz przewodnik pomagający dotrzeć do właściwych dokumentów. Ponadto służą one rozwojowi zawodowemu archiwistów, przekazując wiedzę na temat aktualnych problemów zawodowych oraz najnowszych trendów w archiwistyce światowej. Przywołane publikacje mają także istotny charakter poznawczy i edukacyjny, albowiem prezentują wyniki prac badawczo-naukowych, prowadzonych przez pracowników archiwów państwowych. Publikacje te są wydawane w niskich nakładach (300-500 egz.) i przekazywane nieodpłatnie na potrzeby archiwów państwowych. Niewielka część nakładu jest również sprzedawana klientom indywidualnym, a także księgarniom i hurtownikom na podstawie faktur sprzedaży. Ten dodatkowy sposób dystrybucji nie zapewnia zwrotu kosztów ponoszonych na przygotowanie takiej publikacji - służy przede wszystkim upowszechnianiu wiedzy.
Naczelna Dyrekcja (...) zapytuje czy jako urząd obsługujący organ władzy publicznej nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług na podstawie art. 15 pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535).

Wg stanowiska Podatnika Naczelna Dyrekcja (...) powinna być zwolniona z płacenia podatku od towarów i usług, tak podmiotowo - jako urząd obsługujący organ władzy publicznej i nie zawierający umów cywilnoprawnych, jak i przedmiotowo - z uwagi na zapis pod poz. 11 w wykazie usług zwolnionych od podatku VAT (załącznik nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r.). Zgodnie z tym zapisem - zwolnione z podatku VAT są usługi związane z kulturą oznaczone PKWiU 92 - do których należy zaliczyć rozpowszechnianie publikacji o tematyce naukowo-historyczno-archiwalnej.

Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące przepisy prawa podatkowego:
- art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) statuujący, że ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty;
- art. 5 ust. 1 pkt 1 w/w ustawy, stanowiący, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
- art. 8 ust. 3 w/w ustawy - usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych;
- art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, mówiący że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą,o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności;
- art. 15 ust. 6 cyt. ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych;
- art. 43 ust. 1 pkt 1 w/w ustawy, na podstawie którego zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy.

0.Powyższą ocenę prawną uzasadnia się w sposób następujący:
Jak wynika z art. 15 ust. 6 w/w ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Czynności w zakresie których wykonywania w/w podmiotów nie uznaje się za podatników, muszą być wykonywane w celu realizacji zadań nałożonych na nie przepisami prawa, a ponadto zadań do realizacji których zostały powołane.
Jednak w/w wyłączenie podmiotów z definicji podatnika ma miejsce, o ile zadania te realizowane są w oparciu o reżim prawa publicznoprawnego a nie na podstawie umów cywilnoprawnych, czyli w ramach reżimu prywatnoprawnego.
Sprzedaż (art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny) czy darowizna (art. 888 w/w ustawy) publikacji jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną, a zatem fakt powyższy stanowi, że organy w zakresie zadań nałożonych przepisami prawa dla których zostały one powołane, realizujące owe zadania poprzez w/w czynności, są uznawane za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. wykonującego samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 w/w ustawy, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności (bez względu na to, że dodatkowy sposób dystrybucji, o którym mowa we wniosku, nie zapewnia zwrotu kosztów ponoszonych na przygotowanie takiej publikacji).
Art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Zwolnieniu, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 wyżej cytowanej ustawy, podlegają usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy, natomiast zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług - usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych.
Z przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego i stanowiska w sprawie wynika, że działalność swą kwalifikuje jako rozpowszechnianie publikacji o tematyce naukowo-historyczno-archiwalnej, tj. świadczenie usług związanych z kulturą klasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 92. Jednakże z pisma Głównego Urzędu Statystycznego Departamentu Koordynacji i Organizacji Badań z dnia 03.06.2005 (OB-02-6-5672/KW-52/2005/2483Warszawa) wynika, że jedynie udostępnianie czasopism i wydawnictw archiwalnych znajdujących się w zbiorach Naczelnej Dyrekcji (...) należy klasyfikować w grupowaniu PKWiU 92.51.12-00 - Usługi archiwów, i tylko powyższe, jako wymienione w załączniku nr 4 do ustawy, będą podlegały zwolnieniu.
Z tegoż samego pisma Głównego Urzędu Statystycznego Departamentu Koordynacji i Organizacji Badań wynika, że w pozostałych przypadkach, które to wg stanowiska Podatnika przedstawionego we wniosku należy kwalifikować również jako świadczenie usług związanych z kulturą (PKWiU 92), w rzeczywistości występuje dostawa towarów, które to towary przez w/w Urząd zostały zaklasyfikowane w następujących grupowaniach: - publikacje w formie elektronicznej wydawane na płytach CD należy klasyfikować w grupowaniu PKWiU 72.20.10-00.30 CD-ROMy z zapisanymi danymi; - publikacje w formie książkowej należy klasyfikować w grupowaniu PKWiU 22.11.20 Książki, broszury, ulotki i tym podobne, z wyjątkiem słowników i encyklopedii; - czasopisma specjalistyczne należy klasyfikować w grupowaniu PKWiU 22.13.10 Gazety, magazyny i czasopisma, ukazujące się rzadziej niż cztery razy w tygodniu. Dostawa w/w towarów podlega opodatkowaniu wg stawek tym towarom przynależnych.
W związku z powyższym tut. organ podatkowy postanowił jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.
Jednocześnie tut. organ podatkowy informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja Podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. W myśl § 2 w/w artykułu interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

Pouczenie

Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.