W myśl art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) w przypadku świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym - miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28.

W opisanym wyżej przypadku mogą pojawić się wątpliwości czy o usłudze wykonywanej na ruchomym majątku rzeczowym można mówić jedynie wtedy, gdy chodzi o przystosowanie powierzonego majątku do potrzeb usługodawcy, a nie wtedy, gdy mamy do czynienia z wytworzeniem nowej rzeczy z powierzonych części składowych, gdyż każda z nich stanowi odrębny towar, a ich połączenie powoduje powstanie jeszcze innego produktu, o innych parametrach i właściwościach. Jednak ani polska ustawa o podatku od towarów i usług ani też VI dyrektywa nie definiują pojęcia „usług na ruchomym majątku rzeczowym”.

Art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d cyt. wyżej ustawy z dnia 11 marca 2004 wyraźnie mówi o usługach na ruchomym majątku rzeczowym. Nie wspomina natomiast o konkretnych efektach tych usług. Zdaniem tut. organu podatkowego nie ma zatem znaczenia czy na zlecenie kontrahenta z Niemiec wykonywana usługa będzie naprawą regału, stołu itp. czy też będzie polegać na całkowitym montażu produktu z powierzonych części. Złożenie regału czy stołu z gotowych profili jest oczywiście powstaniem nowej rzeczy, ale rzecz ta pozostaje „ruchomym majątkiem rzeczowym”, którego właścicielem nie jest usługodawca.

Tak więc organ podatkowy zgadza się z opinią, że opisane wyżej czynności montażu będą usługami na ruchomym majątku rzeczowym, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d wymienionej wyżej ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z zasadą ogólną określoną w powyższym przepisie miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, w opisanym przypadku miejscem świadczenia będą Niemcy.