Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), uchyla z urzędu postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Łańcucie z dnia 13.06.2005 r. (znak: U.S.Ia/I/415/6-IP/2005) w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Pismem z dnia 13.04.2005r. spółka jawna „L.” – Krzysztof J. i Andrzej K. zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Łańcucie z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie (art. 14a ustawy - Ordynacja podatkowa). Wyżej wymieniony wniosek dotyczył kwestii udokumentowania umową najmu używania (przez okres co najmniej 60 miesięcy) zakupionego budynku, w przypadku ustalenia indywidualnej stawki amortyzacyjnej dla tego budynku oraz zasad dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej inwestycji w obcym środku trwałym (nakładów poniesionych w wynajmowanym budynku) w związku z zakupem przedmiotowego budynku przez dotychczasowego najemcę. Zdaniem wnioskodawcy umowa najmu jest wystarczającym dowodem na potwierdzenie używania budynku przez okres 60 miesięcy, natomiast niezamortyzowana część inwestycji w obcym środku trwałym pozostała na dzień zakupu budynku winna być amortyzowana wg dotychczasowych zasad i stawek.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Łańcucie w postanowieniu z dnia 13.06.2005 r. (znak: U.S.Ia/I/415/6-IP/2005), w którym jako adresata (stronę) wskazano spółkę uznał, że interpretacja przepisów prawa podatkowego w kwestii udokumentowania okresu używania budynku przez okres 60 miesięcy dokonana przez spółkę w ww. wniosku jest prawidłowa. Natomiast interpretacja dotycząca niezamortyzowanej części inwestycji w obcym środku trwałym zawarto w postanowieniu z dnia 13.06.2005 r. (znak: U.S.Ia/I/415/7-IP/2005).

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie analizując przedmiotowe postanowienie zważył, co następuje:

W myśl art. 14a § 1ordynacji podatkowej stosownie do swej właściwości naczelnik urzędu skarbowego (…) na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta udziela pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Artykuł 14a § 4 ordynacji podatkowej przewiduje, że udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego następuje w drodze postanowienia. Zgodnie z treścią art. 7 § 1 ordynacji podatkowej podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu. O tym więc, czy dany podmiot będzie podatnikiem określonego podatku decyduje treść przepisów prawa materialnego, które określają krąg podmiotów, na których ciąży obowiązek podatkowy w danym podatku.

W niniejszej sprawie zapytanie dotyczyło interpretacji postanowień ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.). Ustawa powyższa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych (art. 1), w tym również osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą w formie spółki jawnej, przy czym art. 8 ww. ustawy stanowi, że przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną (...) u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku (...). W przypadku zatem prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki jawnej na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnikami są osoby fizyczne będące wspólnikami spółki jawnej, nie zaś sama spółka.

Uwzględniając zatem powyższe uregulowania należy stwierdzić, że w sprawach interpretacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do zdarzeń występujących w działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki jawnej podmiotami uprawnionymi do wystąpienia z wnioskiem w trybie art. 14a § 1 ordynacji podatkowej są poszczególni wspólnicy spółki (podatnicy). W konsekwencji wspólnik spółki winien być też adresatem postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4 ordynacji podatkowej.

W rozpatrywanej sprawie ww. postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Łańcucie z dnia 13.06.2005 r. zawierające interpretację co do sposobu i zakresu stosowania prawa podatkowego zostało wydane z naruszeniem ww. uregulowań, gdyż interpretacja została udzielona na wniosek spółki jawnej, która – w tym konkretnym przypadku - nie będąc podatnikiem w rozumieniu wyżej wskazanych przepisów, nie była uprawniona do wystąpienia o jej udzielenie (a w dalszej konsekwencji nie mogła też być adresatem przedmiotowego postanowienia).

Wystąpienie powyższych okoliczności skutkuje uchyleniem przedmiotowego postanowienia w trybie art. 14b § 5 pkt 2 ordynacji podatkowej, nakładającego na organ odwoławczy obowiązek uchylenia z urzędu postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4 tej ustawy, m.in. wówczas, gdy rażąco narusza prawo.