W dniu 18.05.2005r. złożył Pan do tut. organu podatkowego wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków na zakup kostki brukowej w celu pokrycia nawierzchni wokół budynków w których prowadzona jest działalność gospodarcza. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że działalność produkcyjna firmy odbywa się na terenie oddanym spółce w użytkowanie wieczyste na mocy aktu notarialnego, natomiast budynki produkcyjno- magazynowe znajdujące się na tej nieruchomości zostały nabyte na własność drogą kupna na podstawie w/w aktu.

Powierzchnia terenu w momencie zakupu była utwardzona betonową nawierzchnią, która w okresie dalszej eksploatacji uległa zużyciu w stopniu uniemożliwiającym poruszanie się po niej osób niepełnosprawnych. Zdaniem właścicieli spółki, którzy podjęli decyzję o wymianie istniejącej nawierzchni betonowej na nawierzchnię krytą kostką brukową, wydatek związany z tym przedsięwzięciem należy zaliczyć w koszty prowadzonej działalności gospodarczej.

Z objaśnień do grupy 2 "Obiekty inżynierii lądowej i wodnej"zawartych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Klasyfikacji Środków trwałych (Dz. U. Nr 112, poz. 1317 ze zm.) wynika że obejmuje ona obiekty budowlane naziemne i podziemne o charakterze stałym nie klasyfikowane jako budynki, tj: kompleksowe budowle na terenach przemysłowych, rurociągi, linie telekomunikacyjne oraz pozostałe obiekty inżynierii lądowej i wodnej.

Zgodnie z art.22 ust 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art .23. Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt1lit c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na: c)ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22 g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiąc podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych - wydatki te,zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22 h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonym w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d),oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Zgodnie z definicją remontu określoną w przepisie art.3 pkt. 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo Budowlane (Dz. U. z 2003r. Nr 207, poz. 2016 ze zm.) remontem są roboty budowlane wykonywane w istniejącym obiekcie budowlanym polegające na odtworzeniu stanu pierwotnego, nie stanowiące bieżącej konserwacji przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.Istotą remontu jest przywrócenie pierwotnego stanu faktycznego, nie zmieniające jego charakteru i funkcji, a następujące w trakcie eksploatacji środka trwałego i wynikające z tej eksploatacji; będą to więc wszystkie zmiany trwale przywracające pierwotny poziom techniczny danego środka trwałego, pierwotną zdolność użytkową utraconą na skutek upływu czasu i eksploatacji, przy czym pojęcie to nie obejmuje zwykłych zabiegów konserwacyjnych.

Przechodząc na grunt rozpoznawanej sprawy należy stwierdzić,że postęp gospodarczy, dostęp do nowych technologii spowodowały że remont obiektów budowlanych nabrał innego wymiaru.W wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1.03.2000r. (I SA /Wr 2915/98) stwierdzono,że pewne unowocześnienia środka trwałego w wyniku poddania go pracom remontowym przy zastosowaniu nowej generacji materiałów, nie zawsze musi być równoznaczne z jego ulepszeniem w ujęciu art. 16 g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i art. 22 g ust. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Remont, jeżeli nie ogranicza się do odtworzenia stanu pierwotnego,może stanowić również modernizację danego środka trwałego, np. jeżeli podczas remontu wymienia się określone elementy na nowe, bardziej nowoczesne od wymienianych w wyniku czego środek trwały staje się nowocześniejszy, czyli ulega modernizacji. Reasumując, wydatki na remont, niezależnie od ponoszonych jednocześnie wydatków na ulepszenie, nie tracą swego charakteru i w związku z tym mogą być zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz stan faktyczny przedstawiony w Pana wniosku, Naczelnik Urzędu Skarbowego potwierdza Pana stanowisko w sprawie i uznaje je za prawidłowe.