POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60), Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu stwierdza, że stanowisko Podatnika, przedstawione we wniosku z dnia 15 marca 2005 r., który wpłynął w dniu 18 marca 2005 r., o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej powstania obowiązku podatkowego od przekazywanych kontrahentowi usług własnych świadczonych w ramach „Programu Partnerskiego” jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 marca 2005 r. do Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14 a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Spółka mając na celu uatrakcyjnienie i urozmaicenie świadczonych przez siebie usług, a tym samym zwiększenie przychodów osiąganych z tytułu sprzedaży usług uruchomiła Program Partnerski. Uzasadnieniem dla wdrożenia tego programu była również konieczność sprostania konkurencji i zaproponowania warunków świadczenia usług co najmniej tak samo korzystnych dla swoich klientów jak inni operatorzy.

Program Partnerski stanowi związaną ze świadczeniem usług telekomunikacyjnych, kompleksową ofertę rabatów i naród przyznawanych po spełnieniu warunków określonych w regulaminie program.

Warunkiem otrzymania określonej nagrody lub rabatu jest zgromadzenie określonej ilości punktów przypisanej przez operatora do danej nagrody lub rabatu i wskazanych w katalogu nagród oraz złożenie zamówienia na wybraną nagrodę. Efektem tych działań jest powiązanie wartości uzyskiwanych przez uczestnika nagród od przychodu, jaki generuje on dla Spółki. Punkty, o których mowa powyżej są wartościami zapisywanymi na indywidualnym koncie uczestnika Programu w wysokości przypisanej do danego rodzaju jego aktywności uczestnika. Punkty przyznawane są przede wszystkim ze względu na wysokość ponoszonych przez danego uczestnika opłat za usługi świadczone przez Spółkę – w każdym miesiącu do konta uczestnika Programu dopisywane są punkty w ilości odpowiadającej wysokości zapłaconej faktury VAT za usługi telekomunikacyjne wykonane przez Spółkę.

Wątpliwość Spółki dotyczy określenia, czy fakt przekazania kontrahentowi usług własnych świadczonych w ramach Programu Partnerskiego powoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

W ocenie Spółki, jeśli uczestnik Programu Partnerskiego zdecyduje, że jako nagrodę chce otrzymać rabat na usługi świadczone przez Spółkę, to czynność ta podlega opodatkowaniu, a do wyliczenia obrotu ma zastosowanie art. 29 ust. 1 ustawy, uwzględniający zmniejszenie obrotu z tego tytułu.

W oparciu o stan faktyczny przedstawiony przez podatnika w zapytaniu, Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu stwierdza, iż w przedmiotowej sprawie stanowisko podatnika jest prawidłowe.

Zgodnie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają m. in.: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez świadczenie usług rozumie się -w świetle art. 8 ust. 1 ustawy - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej; 2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

1. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrotem jest także otrzymana dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana z dostawą lub świadczeniem usług. Obrót, jak stanowi ust. 4 art. 29 ustawy, zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Biorąc pod uwagę przedstawione przepisy i podany stan faktyczny należy stwierdzić, iż Podatnikowi, który z tytułu świadczonych przez siebie usług udzielił abonentowi rabatu, przysługuje prawo do zmniejszenia obrotu o wartość przyznanego rabatu. W takim przypadku zastosowanie będzie miał przepis § 19 ust. 1 i 2 dotyczący wystawiania faktur korygujących, zawarty w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 971).

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku.

Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub jej uchylenia.

Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.

Zażalenie podlega opłacie skarbowej.