Stan faktyczny:

W dniu 30.07.2004 roku podatniczka ponownie rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu pracy jednemu pracodawcy, co w efekcie sprowadza się do wystawiania jednego rachunku. Podatniczka wskazuje, iż dochody osiągane z w/w działalności nie obligują jej do obowiązkowego płacenia podatku VAT, jednak od zakończenia prowadzenia poprzedniej działalności gospodarczej nie minęły 3 lata.

Ocena prawna stanu faktycznego:

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług /Dz. U. Nr 54, poz. 535/ - zwanej dalej ustawą VAT – zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 10.000 EURO. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Do wartości sprzedaży, o której mowa w w/w przepisie nie wlicza się również odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji /art. 113 ust. 2 ustawy VAT/.

Do obliczenia wartości sprzedaży opodatkowanej, o której mowa w art. 113, za rok 2003 oraz za okres od dnia 1 stycznia do dnia 30 kwietnia 2004 roku przyjmuje się wartość sprzedaży towarów w rozumieniu art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 roku o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm./ - art. 168 ust. 3 ustawy VAT.

W art. 113 ust. 9 w/w ustawy wskazano, iż podatnik rozpoczynający wykonywanie czynności określonych w art. 5 w trakcie roku podatkowego jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez podatnika wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży, kwoty określonej w ust. 1 lub ust. 8.

Art. 113 ust. 11 ustawy VAT - stanowi jednocześnie, że podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego prawa, może dopiero po upływie 3 lat, licząc od końca miesiąca, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1. Warunkiem korzystania ze zwolnienia jest oczywiście nieprzekroczenie w poprzednim roku podatkowym kwoty stanowiącej 10.000 EURO.

Przepis powyższy stosuje się przy tym – zgodnie z art. 168 ust. 2 ustawy VAT – odpowiednio do podatników, którzy utracili prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnowali z tego zwolnienia, zgodnie z art. 14 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 roku /Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm./.

Mając na uwadze w/w stan prawny, stan faktyczny oraz zapytanie podatnika należy stwierdzić, iż podatnik nie ma prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od dnia ponownego rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej na podstawie i na zasadach art. 113 ust. 1 ustawy VAT, ponieważ w tym dniu nie został spełniony jeden z warunków uprawniających go do korzystania z w/w zwolnienia, tj. od końca miesiąca, w którym nastąpiła rezygnacja ze zwolnienia nie upłynął okres, o którym mowa w art. 113 ust. 11 ustawy VAT (tj. 3 lata).