W dniu 2 maja 2005r. wpłynął wniosek Spółki w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, który następnie został uzupełniony w dniu 3.06.2005r.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zajmuje się produkcją pieczarek, co z kolei wymusza konieczność wytwarzania dużej ilości kompostu. Produkcja kompostu odbywa się kompostowni, tj. w budynku wykonanym z materiałów stalowych i betonu oraz na betonowym placu częściowo zakrytym wiatą.

W skład ciągu technologicznego wykorzystywanego do produkcji kompostu wchodzą: budynek pasteryzatorni (wg KŚT – 101), wiata do produkcji kompostu zielonego (wg KŚT – 104), place służące do mieszania kompostu i drogi, jako ciągi komunikacyjne służące do przemieszczania kompostu pomiędzy poszczególnymi fazami produkcji (wg KŚT 220).

W wyniku stosowanej technologii produkcji kompostu dochodzi do oddziaływania na konstrukcje budynku oraz budowli szkodliwych czynników o charakterze fizykochemicznym, w szczególności:

- dużej wilgotności powietrza (65-75%),

- znacznych wahań temperatury, wynikających z procesu produkcyjnego (gwałtowne schładzanie kompostu w cyklu produkcyjnym),

- wzrostu ilości tlenu oraz dwutlenku węgla w tunelach produkcyjnych w wyniku napowietrzania, tj. wtłaczania znacznej ilości powietrza,

- oddziaływania niszczących związków chemicznych rozproszonych w wodzie i atmosferze, w tym: pochodnych azotu (mocznik, kwas moczowy, amoniak) oraz kwasów organicznych.

Jak zauważa Wnioskująca, na wymienione budynki i budowle oddziaływują pochodne azotu niezbędne do odżywiania mikroflory kompostu. Szczególne zagrożenie stanowi amoniak, będący nie tylko składnikiem przygotowywanego kompostu, ale również przedostający się do atmosfery w wyniku procesu produkcyjnego, którego uwalnianie spowodowane jest rozkładem białek i wzrostem temperatury.

Powyższe czynniki działają na konstrukcje budynku i budowli w sposób ciągły, powodując np. rozprężenia w tunelach i ścianach budynku, a ponadto w poszczególnych fazach cyklu produkcyjnego ma miejsce kumulacja ich działania.

Mikrorysy w betonie, powstałe w skutek cyklicznych zmian w temperaturze, powodują przyspieszoną korozję stali zbrojeniowej, pomimo zastosowania profesjonalnych zabezpieczeń. Wnioskująca nadmienia, iż w stosunkowo krótkim czasie od terminu oddania kompostowni do użytku zaistniała konieczność odnowienia wszystkich konstrukcji stalowych, pomimo użycia specjalistycznej farby zabezpieczającej te konstrukcje przed działaniami związków chemicznych, przedwczesnemu zużyciu uległy bramy tuneli oraz urządzenia regulujące klimat wewnątrz tuneli.

Widząc intensywne zużycie kompostowni, zarząd Spółki zwrócił się z prośbą o wydanie opinii dotyczącej okresu używania budynków i budowli w kontekście ich amortyzacji. Biegły sporządzając ekspertyzę-opinię dotyczącą oddziaływania środków fizykochemicznych na budynki i budowle, szczegółowo wskazał jakie czynniki powodują przyspieszenie ich zużycia (wymienione powyżej), a w konkluzji wskazał, iż w takich warunkach funkcjonowania budynków i budowli ich całkowite zużycie nastąpi w przeciągu 20 lat, pomimo stałej kontroli i ciągłych prac konserwacyjnych polegających na uzupełnieniu warstw ochronnych.

Ponadto – jak wskazuje Wnioskująca – występuje zagrożenie uszkodzeniami mechanicznymi, wynikającymi z używania ciężkich maszyn specjalistycznych.

Spółka, rozważając możliwość dokonywania odpisów amortyzacyjnych od budynków i budowli wchodzących w skład kompostowni przy zastosowaniu zwiększonych współczynników amortyzacyjnych, prosi o potwierdzenie, czy istnieją podstawy do przyjęcia podwyższonej stawki amortyzacyjnej o współczynnik 1,2, czyli właściwej dla budynków, budowli używanych w warunkach pogorszonych...

W opinii Wnioskującej, w przedstawionej sytuacji można uznać za uzasadnione zastosowanie współczynnika podwyższającego stawki amortyzacyjne podane w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych ze względu na używanie budynków i budowli w warunkach pogorszonych, a więc przy zastosowaniu współczynnika 1,2, zważywszy na fakt, iż ekspertyza sporządzona przez biegłego potwierdziła zaistnienie warunków powodujących szybsze zużycie budynku i budowli.

Spółka podnosi, iż w opisanym stanie faktycznym budynki i budowle na terenie kompostowni używane są pod ciągłym działaniem wody, par wodnych, nagłych zmian temperatur, jak również znajdują się pod wpływem niszczących środków chemicznych, które wydzielają się w procesie produkcyjnym i są rozproszone w wodzie oraz w postaci oparów.

Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii, tutejszy organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Zgodnie z regulacją art. 16i ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

Jednakże w szczególnych, przewidzianych w ustawie przypadkach podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacji z zastosowaniem podwyższonych stawek amortyzacyjnych.

Przepis art. 16i ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanej wyżej ustawy podatkowej określa, iż podatnicy mogą podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki podwyższać: dla budynków i budowli używanych w warunkach pogorszonych – przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,2. Stosownie do regulacji art. 16i ust. 7 ww. ustawy, wyjaśnienia dotyczące warunków używania budynków i budowli, określenia szczególnej sprawności technicznej maszyn, urządzeń i środków transportu oraz maszyn i urządzeń poddanych szybkiemu postępowi technicznemu, o których mowa w ust. 2, zawarte są w objaśnieniach do Wykazu stawek amortyzacyjnych.

Zgodnie natomiast z pkt 1 objaśnień do Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiącego załącznik nr 1 do przywołanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za pogorszone warunki używania budynków i budowli, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, uważa się używanie tych środków trwałych pod ciągłym działaniem wody, par wodnych, znacznych drgań, nagłych zmian temperatury oraz innych czynników powodujących przyspieszenie zużycia obiektu.

Mając na względzie sporządzony przez Spółkę opis warunków powodujących przyspieszenie zużycia środków trwałych wchodzących w skład kompostowni, zasadnym jest podwyższenie przez Wnioskującą stawek amortyzacyjnych przy zastosowaniu współczynników właściwych dla budynków i budowli używanych w warunkach pogorszonych, tj. przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,2 (w terminach określonych przepisem art. 16i ust. 3 ustawy podatkowej).

W opinii organu podatkowego, spełnione zostały przesłanki uzasadniające dokonanie stosownego podwyższenia stawek amortyzacyjnych, albowiem wykazano, iż środki trwałe wchodzące w skład tzw. kompostowni używane są pod ciągłym działaniem par wodnych, nagłych zmian temperatur, szkodliwych środków chemicznych, które wydzielając się w procesie produkcji kompostu, powodują przyspieszenie zużycia wskazanego obiektu.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.